Grabowski Zbigniew (22 XII 1903 Kraków - 6 III 1974
Toronto, Kanada), syn » prof. uniw. Tadeusza
Grabowskiego , historyka literatury polskiej. Publicysta, powieściopisarz,
krytyk lit., tłumacz. W 1932-33 był redaktorem kwartalnika "Przegląd Turystyczny " (Kraków). Wybuch II
wojny świat. zastał go w Anglii, gdzie m.in. pracował w radiu bryt. (w czasie
wojny i po niej).
W jego obfitej i różnorodnej twórczości lit. i publicyst. już od 1929 jest
wiele pozycji tatrz. i w ogóle górskich. O turystyce pisał np. Czy i jak
należy uprawiać turystykę wysokogórską? ("Ilustr. Kur. Codz." 1929, nr 299),
O dobre obyczaje turystyczne ("Prz. Tur." 1932, nr 3), o różnych sprawach
bieżących oraz impresje lit. jak Tatrzańska jesień ("Tyg. Ilustr." 1932,
nr 43).
O ludziach związanych z Tatrami pisał m.in. w felietonach Parafja dobrej
woli ("Ilustr. Kur. Codz." 1933, nr 161,
o ks. Janie Humpoli i wsi Kościelisko
), Ku czci człowieka gór (tamże 1933, nr 172, o Mieczysławie Świerzu
i ogólnie o taternictwie).
Najwięcej o taternikach i taternictwie, ale od strony wypadków, napisał
sensacyjnie w serii odcinków pt. Tragedje ścian tatrzańskich; Reportaż
dokumentów ("Tempo Dnia", nry od 30 VIII do 20 IX 1933, pod krypt.
M.Tat.).
Najliczniejsze były jednak jego felietony narc., opisujące m.in. jego liczne
wycieczki w Tatry: Na słonecznej hali ("Światowid" 1931, nr 14),
Odkrycie zimy ("Spraw. Sekcji Narc. AZS w Krakowie za sezon 1931-32"),
W słońcu i mgle na Tomanowej ("Ilustr. Kur. Codz." 1933, nr 69), O
nartach po raz 101-y ("Naokoło Świata" 1935, nr 130) i wiele in. Pisał też
na in. tematy związane z Tatrami, a już w czasie wojny napisał artykuł wstępny
do numeru tatrz.-podh. "Poradnika dla Pracowników Świetlic Żołnierskich" (Londyn
1943, nr 4).
Tematyka alp. występuje w jego mocno krytykowanej powieści Anna
(Londyn 1945, Katowice 1946, Poz. 1957), a tematyka zarówno alp. jak i
tatrz. w jego entuzjastycznie recenzowanych szkicach i wspomnieniach narc.:
Białe szaleństwo (Wa. 1959).
