Zakopane nie ma żadnych specyficznych dla siebie gatunków zwierząt. W ogóle dzikie zwierzęta w tym dużym mieście spotyka się nader rzadko. Mowa tu, rzecz jasna, o ssakach. Wśród zwierząt gospodarskich spore znaczenie mają nadal owce, wypasane w niewielkich ilościach w Tatrach i Zakopanem, a poza tym wywożone w Małe Pieniny, Bieszczady i Sudety.

W ostatnich latach, mimo przywrócenia możliwości wypasania owiec w Tatrach (w ograniczonej ilości), obserwuje się wyraźny spadek zainteresowania tym rodzajem hodowli, która, zapewne w związku z zanikiem mody na kożuchy i niewielkim popytem na mięso, przestała być opłacalna.

W okolicach Zakopanego spore znaczenie ma hodowla bydła, przede wszystkim mlecznego - mleczarnie podhalańskie słyną z dobrych produktów, głównie dzięki świetnej jakości mleka. Konie wykorzystywane są jako środek transportu (dorożki!). Niemal przy każdym domu góralskim trzymane są psy i koty. Od kilku lat obserwuje się odrodzenie hodowli owczarków podhalańskich, a doroczne wystawy psów rasowych, odbywające się w wakacje na stadionie pod Wielką Krokwią gromadzą zwykle około setki przedstawicieli tej rasy. Należy przestrzec turystów przed kupowaniem uroczych białych szczeniaczków, oferowanych na Krupówkach lub na targu zakopiańskim: rzadko kiedy są to owczarki rasowe, częstokroć wyrastają do pokaźnych rozmiarów i nie zawsze dobrze znoszą pobyt na nizinach. Chętni do posiadania prawdziwych owczarków podhalańskich powinni skontaktować się ze Związkiem Kynologicznym i z działającą w Zakopanem sekcją specjalistyczną, oferującą psy rodowodowe. Warto wiedzieć też, że nie jest to przyjemność tania, zarówno przy zakupie, jak i, by tak rzec, w eksploatacji...

Coraz popularniejsze w Zakopanem i na Podhalu są psy pociągowe - husky, malamuty, alaskany i samojedy, co zapewne wiąże się z modą na wyścigi psich zaprzęgów.

Wiosną na łąkach zakopiańskich można spotkać liczne ślady zajęcy, zaś w pobliżu lasów reglowych i na Gubałówce widuje się sarny. Zwiedzając reglowe doliny tatrzańskie można natknąć się na jelenie - w trosce o ich i własne zdrowie należy powstrzymać się przed karmieniem i dotykaniem - jelenie chorują po zjedzeniu bułki z masłem, a ludzie nierzadko dostają choroby skóry po pogłaskaniu zwierzęcia. W zasadzie każdy kontakt z dzikim zwierzęciem powinien być ograniczony do... aparatu fotograficznego.

Tablica ostrzegająca przed spotkaniem z niedźwiedziem (fot. Andrzej Samardak)

W ostatnich latach coraz częściej słyszy się o pojawiających się na przedpolu Tatr wilkach i niedźwiedziach. Jeśli wilka mało kto widział z bliska, raczej tylko rozpoznawano obecność tych zwierząt po śladach, to niedźwiedzie są zdecydowanie niepożądanym towarzystwem w czasie spacerów. Zwykle zwierzę to ucieka przed człowiekiem, ale niekiedy trafiają się osobniki, przyzwyczajone przez turystów do rozmaitych smakołyków, wymuszające poczęstunek. Na ogół niedźwiedzie takie grasują jesienią i wiosną na szlakach górskich i w pobliżu tatrzańskich schronisk. Ale wiosną 1992 roku miś zapuścił się aż pod kino przy ul. Orkana, kilkadziesiąt metrów od Krupówek! Przed laty zagrożony wyginięciem, ostatnio coraz popularniejszy i... groźny. Ocenia się, że jest ich w Tatrach Polskich ok. 20 sztuk.

Jeżeli spotkania z niedźwiedziem należy się zdecydowanie wystrzegać - to górskie rendez-vouz z kozicą jest prawdziwą przyjemnością. Tatrzańskie kozice trzymają się przeważnie terenów skalistych, grani i hal. Jest ich w Tatrach Polskich tylko kilkadziesiąt. Do rzadkości należą spotkania ze świstakiem. Te niezwykle płochliwe i niezbyt licznie już występujące zwierzę (wielkości sporego kota) zamieszkuje skalne rumowiska i wyższe partie hal - miejsca, gdzie może w razie niebezpieczeństwa skryć się w głęboko kopanych norach. Stadka pasących się świstaków pilnowane są przez strażników, którzy ostrym świstem ostrzegają inne zwierzęta przed niebezpieczeństwem.

W zagajnikach i w parku miejskim widuje się często wiewiórki, różniące się od "nizinnych" ciemnym, niemal czarnym kolorem sierści.

Orzeł i kozica wg ryciny z XIX w. (fot. arch. Muzeum Tatrzańskiego)

Ptaki, obserwowane nad Zakopanem, są dość popularne w całej Polsce. Stosunkowo dużo widuje się synogarlic tureckich, wron i innych krukowatych, hodowanych przy domach gołębi, rozmaitych gatunków sikorek, wróbli, pliszek i innego ptasiego drobiazgu. Zalatuje czasem jastrząb, a nad wypływającymi z Tatr potokami spotkać można nurkującego w zimnej wodzie pluszcza.

Jeszcze rzadziej udaje się dostrzec nad Tatrami majestatyczną sylwetkę orła przedniego. Zaledwie kilka par gnieździ się w niedostępnych turniach tatrzańskich. W świecie ptasim królują - poza orłem - także już mocno przetrzebione cietrzewie i głuszce, orzechówki, barwne pomurniki i żyjące nad brzegami górskich potoków pluszcze.

Poza tym są w Tatrach, a niekiedy i pod Tatrami można spotkać liczne jelenie, sarny, lisy, dziki, łasice, wilki, sporadycznie widuje się rysie i żbiki.