Jerominówna Wanda (18 XI 1888 Warszawa - po 18 X
1944 Ravensbrück).
Jedna z najlepszych pol. taterniczek w okresie przed I wojną
świat. i utalentowana pianistka.
Chodziła na wspinaczki z najlepszymi ówczesnymi
taternikami jak Janusz Chmielowski , Aleksander Znamięcki , Władysław Kulczyński jun ., Mariusz Zaruski , Aleksander i Kazimierz Schielowie , Gyula Komarnicki , Mieczysław Świerz , lub też z przewodnikami
jak Klimek Bachleda i Jędrzej Marusarz
. Od 1908 była członkiem
STTT.
Już w 1908 uczestniczyła w przejściach nowych dróg na Rumanowym Szczycie , Żabiej Lalce , Chłopku i Mnichu oraz dokonała I wejścia na Igłę w
Żabiem (Apostoł I
). Tę ostatnią nazwano na jej cześć po niem. Wandaturm, po węg.
Wanda-torony.
W 1909 oprócz powtarzania znanych dróg (jak
trawersowanie Żabiego Konia , przejście
pn.-zach. ściany Mnicha), uczestniczyła w zdobywaniu nowych dróg na Kozim Wierchu , Smoczym Szczycie , Wysokiej i od pn. na Wyżnią Mięguszowiecką Przełęcz
.
W 1912 przeszła swą najtrudniejszą i zarazem b.
niebezpieczną drogę: wprost od wsch. na Przełęcz
nad Czerwonym Żlebem w grupie Baszt (I wejście). Jeszcze w 1921 weszła z M.
Świerzem nową drogą od pn. na Wołową Turnię
. Poza wymienionymi nowymi drogami J. poznała jeszcze wiele popularnych w
owych czasach dróg tatern., była pierwszą Polką na Żabim Koniu, a drugą w ogóle
kobietą na Mnichu (pierwszą była Wanda Herse
).
Wiadomość jakoby J. była zaręczona z Mieczysławem Karłowiczem nie jest
prawdziwa. Uwięziona w czasie Powstania Warsz., zginęła w niem. obozie
koncentracyjnym.
