140 km Kwaczańska Przełęcz (Kvačiaňské sedlo). Tutaj, na wysokości ok. 1110 m npm znajduje się parking, na którym warto zatrzymać się, bowiem z przełęczy między Ostrym Wierchem Kwaczańskim a Golicą Huciańską rozciąga się wspaniały widok na Liptów i Liptowską Marę. Na zachód widzimy pasmo Gór Choczańskich, a sama przełęcz leży (wg polskich źródeł) na skraju Tatr Zachodnich. Trasa, którą teraz pokonujemy, oddana do użytku w latach 80-tych XX w. znacznie skraca drogę z Orawy na Liptów, ale w zimie, zwłaszcza dla autokarów, jest dość niebezpieczna.

Droga wspina się jeszcze trochę, mijamy Przełęcz Huciańską i jadąc nadal skrajem pasma Tatr Zachodnich wjeżdżamy na Orawę. Dojeżdżamy do kamieniołomów, usytuowanych po prawej stronie, w zboczu Palenicy. Zakłady są czynne, droga pokryta jest warstwą szutru i ograniczenie prędkości (do 40 km) jest w tym miejscu jak najbardziej potrzebne.

Dalej, już niemal po płaskim terenie dojeżdżamy do orawskiej wsi, dobrze znanej miłośnikom narciarstwa w Tatrach Orawskich.

150 km Zuberzec (Zuberec). Duża (ok. 2000 mieszkańców) wieś orawska, położona na przedpolu Tatr Zachodnich, w pobliżu grupy Rohaczy. Powstała w XVI w., wchodziła w skład majątku Zamku Orawskiego. W latach 1885-1910 mieszkał tu znany leśniczy Antoni Kocyan, odwiedzany m.in. przez Tytusa Chałubińskiego i Henryka Sienkiewicza. Ostatnio Zuberzec stał się ważnym centrum turystycznym dla rejonu Brestowej, Rohaczy i grupy Siwego Wierchu. Jest tu także duży ośrodek narciarski, dysponujący doskonałymi terenami zarówno w bezpośredniej bliskości wsi, jak i w nieco oddalonym rejonie Brestowej - Redykalni, na Zwierówce i w Dolinie Rohackiej. Niemal w każdym domu znajdują się kwatery prywatne, są też hotele i pensjonaty. Brak wybitniejszych zabytków. Na tutejszym cmentarzu znajdują się groby polskich taterników Ludwika Koziczyńskiego i Karola Jenne z Zabrza, którzy zginęli na Rohaczu Ostrym w 1911 r.. Opodal, na polanie Brestowa, usytuowany jest ciekawy skansen - Muzeum Wsi Orawskiej. Na stokach Brestowej w 1945 r. polscy TOPR-owcy pod wodzą Zbigniewa Korosadowicza uratowali czterech ciężko rannych partyzantów radzieckich i słowackich, przeprowadzając ich przez linię frontu w Tatrach do wyzwolonego już Zakopanego. Wyprawa ta stała się m.in. kanwą filmu Andrzeja Munka "Błękitny krzyż".

W centrum miejscowości skręcamy w lewo w stronę Podbieli i Trzciany. Mijamy wieś Habówkę (Habovka), pochodzącą z XVI w. i kierując się ciągle w dół Doliny Zimnej, przecinającej Skoruszyńskie Wierchy, wjeżdżamy do miejscowości Orawski Biały Potok (Oravský Biely Potok). Niewielka wioska, osadzona w XVI w., zasłynęła w XVIII w. głównie dzięki działalności artystycznej tutejszych kamieniarzy, którzy wykonywali nagrobki i rzeźby z białego piaskowca, znane szeroko i zdobiące wsie orawskie i podhalańskie. Jedziemy wzdłuż potoku Zimna Woda Orawska i po chwili wjeżdżamy na przedmieścia Podbieli.

162 km Podbiel (Podbiel). Po lewej stronie mijamy Białą Skałę, która miejscowości dała nazwę, a na której według podań stał w średniowieczu zamek templariuszy. Po prawej ruiny huty z 1836 r., z oryginalną klasycystyczną fasadą. Dojeżdżamy do skrzyżowania z główną drogą Trzciana - Dolny Kubin i skręcamy w prawo. Droga już bardziej uczęszczana, ale niezbyt szeroka. Najpierw po lewej, potem po prawej stronie towarzyszy nam rzeka Orawa, w górę której jedziemy. Dojeżdżamy do miejscowości Nizna, o XIV-wiecznej proweniencji, dziś znana przede wszystkim jako siedziba Orawskiej Fabryki Telewizorów (dawniej Zakłady Tesla). Po lewej stronie efektowna Czerwona Skała. Przejeżdżamy przez tory kolejowe i po chwili wjeżdżamy do kolejnej miejscowości.

169 km Twardoszyn (Tvrdosín). To największa miejscowość górnej Orawy, założona w XIII wieku. Mijamy najpierw willową dzielnicę Krásna Hôrka, a potem Medvedzie, gdzie mieszkała znana na Słowacji ludowa artystka Maria Medvedzka (1914-1987). Obecnie w jej domu znajduje się galeria autorska. W centrum drewniany gotycki kościół Wszystkich Świętych w połowy XV wieku i renesansowo-barokowy kościół parafialny Św. Trójcy. W pobliżu rynku na północ odchodzi droga do Jeziora Orawskiego. My jedziemy prosto w kierunku Trzciany.

175 km Trzciana (Trstená). Małe miasteczko (5 tys. mieszkańców), położone na skraju Kotliny Orawskiej, u podnóża Magury Orawskiej i Pogórza Skoruszyńskiego, założone w XIV w. Nazwa wywodzi się od rosnących na pobliskich torfowiskach trzcin. Miasto od 1424 r., od XVII wieku siedziba powiatu górno-orawskiego, ważny ośrodek oświatowy (od XVI w.), także centrum handlowe dla rejonu górnej Orawy i Zachodniego Podhala. Najciekawsze zabytki to parafialny kościół gotycki z 1641 r., wielokrotnie przebudowywany, obecnie z dominującym wystrojem barokowym z połowy XVIII w. Najstarszym elementem jest brama z XVII w., z charakterystycznym zegarem słonecznym. Drugim zabytkowym obiektem sakralnym jest położony na Rynku zespół budowli byłego klasztoru franciszkanów, z barokowym kościołem św. Jerzego, pochodzące z XVIII w.

Minąwszy rynek dojeżdżamy do skrzyżowania dróg. W lewo odchodzi droga (z pierwszeństwem przejazdu) do przejścia granicznego w Chyżnem (na drogowskazie pojawia się... Kraków), my zaś pojedziemy prosto, w kierunku na Suchą Górę (Suchá Hora).

Przejeżdżamy przez tory kolejowe i pustą równiną jedziemy w kierunku Polski. Po prawej stronie przy dobrej widoczności malowniczo rysują się szczyty słowackich Tatr Zachodnich (niekiedy nazywanych Tatrami Orawskimi), po lewej - Beskidy z kulminującą Babią Górą. Droga prowadzi przez nowocześnie zabudowane, niewielkie i schludne wioski Lasek (Liesek), Czymchowa (Čimhová), Witanowa (Vitanová) i Głodówka (Hladovka). Niebawem wjeżdżamy do Suchej Góry.

189 km Sucha Góra (Suchá Hora). Spora wieś, w ostatnich kilku latach bardzo rozbudowana w związku z wzrastającym ruchem granicznym i ożywionym handlem z Polakami. W wiosce jest kilka sklepów spożywczych, w niektórych można nawet płacić polskimi pieniędzmi. Miejscowość powstała w drugiej połowie XVI w. na prawie wołoskim, mimo swego naturalnego związku z Podhalem, należała do Dominium Orawskiego. W latach 1920-24 i 1938-39 wchodziła w skład terenów polskich, przedtem była rządzona przez Węgrów. Otwarcie przejścia granicznego zupełnie zmieniło jej charakter, a związki z Polską stały się ściślejsze i bardziej naturalne. Dobrym ich przykładem była akcja ratowania zabytkowego kościoła w czasie pożaru, który na początku 1994 r. wybuchł w centrum wsi. W gaszeniu ognia uczestniczyło wtedy 19 jednostek straży polskiej. Z Suchej Góry kilka linii autobusowych prowadzi w głąb Orawy, a także do miejscowości podtatrzańskich w słowackich Tatrach Zachodnich. Obok kościoła rozpoczyna się szlak turystyczny, prowadzący do Orawic oraz na graniczną Magurę Witowską.

Przejście graniczne początkowo o charakterze lokalnym, obecnie dostępne dla wszystkich, czynne przez całą dobę.

Po załatwieniu formalności granicznych jedziemy jeszcze kilkaset metrów przez terytorium słowackie, wreszcie mijamy słup graniczny. Po polskiej stronie - niewielki parking (tu zostawiają samochody ci, którzy nie mając "zielonej karty" pieszo udają się do Suchej Góry na zakupy). Przy nim ustawiony w 1993 r. obelisk, upamiętniający przekroczenie granicy przez marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego, w czasie jego powrotu do okupowanej Polski w 1941 r. Prowadził go wtedy chochołowianin, kurier tatrzański Stanisław Frączysty.

190 km Chochołów. Dojeżdżamy do głównej drogi Zakopane - Czarny Dunajec. Skręcamy w prawo i trasą 25 wracamy do Zakopanego.