E-mail Hasło
» Załóż konto
» Zapomniałem hasła
Podhale
 Regiony Podhala
   gm. Bukowina Tatrz.
   gm. Nowy Targ i Szaflary
   gm. Kościelisko
   gm. Poronin
   gm. Czarny Dunajec
   gm. Biały Dunajec
   gm. Zakopane
Warto odwiedzić
Wycieczki po Podhalu
 Folklor podhalański
   Gwara góralska
   Muzyka
   Taniec
   Zwyczaje
   Strój regionalny
    Śpiewnik góralski
   Budownictwo
   Sztuka
   Pasterstwo
   Oscypek
   Ciupaga
   Górale
   Kuchnia
   Legendy
   Owczarek podhalański
 Kultura i sztuka
   Muzyka
   Malarstwo
   Rzeźba
   Literatura
   Architektura
   Artyści
 Imprezy w regionie
 Aktywny wypoczynek
    Rowery
   Taternictwo
   Speleologia
   Paralotnie
   Ski-alpinizm
   Narciarstwo
   Turystyka jaskiniowa
   Trasy biegowe
   Turystyka piesza
   Sporty wodne
Powiat Tatrzański
Aktualności
Forum dyskusyjne
Zakopane, Tatry, Podhale
E-mail
Hasło
» Załóż konto
» Zapomniałem hasła
Zakopane


zapamiętaj numer alarmowy w górach!!!
0 601 100 300
 nawigacja:  Z-ne.pl » Portal Zakopiański

Wycieczki po Podhalu
Dookoła Tatr - mała pętla


strona: 5/5
1 2 3 4 5 

140 km Kwaczańska Przełęcz (Kvačiaňské sedlo). Tutaj, na wysokości ok. 1110 m npm znajduje się parking, na którym warto zatrzymać się, bowiem z przełęczy między Ostrym Wierchem Kwaczańskim a Golicą Huciańską rozciąga się wspaniały widok na Liptów i Liptowską Marę. Na zachód widzimy pasmo Gór Choczańskich, a sama przełęcz leży (wg polskich źródeł) na skraju Tatr Zachodnich. Trasa, którą teraz pokonujemy, oddana do użytku w latach 80-tych XX w. znacznie skraca drogę z Orawy na Liptów, ale w zimie, zwłaszcza dla autokarów, jest dość niebezpieczna.

Droga wspina się jeszcze trochę, mijamy Przełęcz Huciańską i jadąc nadal skrajem pasma Tatr Zachodnich wjeżdżamy na Orawę. Dojeżdżamy do kamieniołomów, usytuowanych po prawej stronie, w zboczu Palenicy. Zakłady są czynne, droga pokryta jest warstwą szutru i ograniczenie prędkości (do 40 km) jest w tym miejscu jak najbardziej potrzebne.

Dalej, już niemal po płaskim terenie dojeżdżamy do orawskiej wsi, dobrze znanej miłośnikom narciarstwa w Tatrach Orawskich.

150 km Zuberzec (Zuberec). Duża (ok. 2000 mieszkańców) wieś orawska, położona na przedpolu Tatr Zachodnich, w pobliżu grupy Rohaczy. Powstała w XVI w., wchodziła w skład majątku Zamku Orawskiego. W latach 1885-1910 mieszkał tu znany leśniczy Antoni Kocyan, odwiedzany m.in. przez Tytusa Chałubińskiego i Henryka Sienkiewicza. Ostatnio Zuberzec stał się ważnym centrum turystycznym dla rejonu Brestowej, Rohaczy i grupy Siwego Wierchu. Jest tu także duży ośrodek narciarski, dysponujący doskonałymi terenami zarówno w bezpośredniej bliskości wsi, jak i w nieco oddalonym rejonie Brestowej - Redykalni, na Zwierówce i w Dolinie Rohackiej. Niemal w każdym domu znajdują się kwatery prywatne, są też hotele i pensjonaty. Brak wybitniejszych zabytków. Na tutejszym cmentarzu znajdują się groby polskich taterników Ludwika Koziczyńskiego i Karola Jenne z Zabrza, którzy zginęli na Rohaczu Ostrym w 1911 r.. Opodal, na polanie Brestowa, usytuowany jest ciekawy skansen - Muzeum Wsi Orawskiej. Na stokach Brestowej w 1945 r. polscy TOPR-owcy pod wodzą Zbigniewa Korosadowicza uratowali czterech ciężko rannych partyzantów radzieckich i słowackich, przeprowadzając ich przez linię frontu w Tatrach do wyzwolonego już Zakopanego. Wyprawa ta stała się m.in. kanwą filmu Andrzeja Munka "Błękitny krzyż".

W centrum miejscowości skręcamy w lewo w stronę Podbieli i Trzciany. Mijamy wieś Habówkę (Habovka), pochodzącą z XVI w. i kierując się ciągle w dół Doliny Zimnej, przecinającej Skoruszyńskie Wierchy, wjeżdżamy do miejscowości Orawski Biały Potok (Oravský Biely Potok). Niewielka wioska, osadzona w XVI w., zasłynęła w XVIII w. głównie dzięki działalności artystycznej tutejszych kamieniarzy, którzy wykonywali nagrobki i rzeźby z białego piaskowca, znane szeroko i zdobiące wsie orawskie i podhalańskie. Jedziemy wzdłuż potoku Zimna Woda Orawska i po chwili wjeżdżamy na przedmieścia Podbieli.

162 km Podbiel (Podbiel). Po lewej stronie mijamy Białą Skałę, która miejscowości dała nazwę, a na której według podań stał w średniowieczu zamek templariuszy. Po prawej ruiny huty z 1836 r., z oryginalną klasycystyczną fasadą. Dojeżdżamy do skrzyżowania z główną drogą Trzciana - Dolny Kubin i skręcamy w prawo. Droga już bardziej uczęszczana, ale niezbyt szeroka. Najpierw po lewej, potem po prawej stronie towarzyszy nam rzeka Orawa, w górę której jedziemy. Dojeżdżamy do miejscowości Nizna, o XIV-wiecznej proweniencji, dziś znana przede wszystkim jako siedziba Orawskiej Fabryki Telewizorów (dawniej Zakłady Tesla). Po lewej stronie efektowna Czerwona Skała. Przejeżdżamy przez tory kolejowe i po chwili wjeżdżamy do kolejnej miejscowości.

169 km Twardoszyn (Tvrdosín). To największa miejscowość górnej Orawy, założona w XIII wieku. Mijamy najpierw willową dzielnicę Krásna Hôrka, a potem Medvedzie, gdzie mieszkała znana na Słowacji ludowa artystka Maria Medvedzka (1914-1987). Obecnie w jej domu znajduje się galeria autorska. W centrum drewniany gotycki kościół Wszystkich Świętych w połowy XV wieku i renesansowo-barokowy kościół parafialny Św. Trójcy. W pobliżu rynku na północ odchodzi droga do Jeziora Orawskiego. My jedziemy prosto w kierunku Trzciany.

175 km Trzciana (Trstená). Małe miasteczko (5 tys. mieszkańców), położone na skraju Kotliny Orawskiej, u podnóża Magury Orawskiej i Pogórza Skoruszyńskiego, założone w XIV w. Nazwa wywodzi się od rosnących na pobliskich torfowiskach trzcin. Miasto od 1424 r., od XVII wieku siedziba powiatu górno-orawskiego, ważny ośrodek oświatowy (od XVI w.), także centrum handlowe dla rejonu górnej Orawy i Zachodniego Podhala. Najciekawsze zabytki to parafialny kościół gotycki z 1641 r., wielokrotnie przebudowywany, obecnie z dominującym wystrojem barokowym z połowy XVIII w. Najstarszym elementem jest brama z XVII w., z charakterystycznym zegarem słonecznym. Drugim zabytkowym obiektem sakralnym jest położony na Rynku zespół budowli byłego klasztoru franciszkanów, z barokowym kościołem św. Jerzego, pochodzące z XVIII w.

Minąwszy rynek dojeżdżamy do skrzyżowania dróg. W lewo odchodzi droga (z pierwszeństwem przejazdu) do przejścia granicznego w Chyżnem (na drogowskazie pojawia się... Kraków), my zaś pojedziemy prosto, w kierunku na Suchą Górę (Suchá Hora).

Przejeżdżamy przez tory kolejowe i pustą równiną jedziemy w kierunku Polski. Po prawej stronie przy dobrej widoczności malowniczo rysują się szczyty słowackich Tatr Zachodnich (niekiedy nazywanych Tatrami Orawskimi), po lewej - Beskidy z kulminującą Babią Górą. Droga prowadzi przez nowocześnie zabudowane, niewielkie i schludne wioski Lasek (Liesek), Czymchowa (Čimhová), Witanowa (Vitanová) i Głodówka (Hladovka). Niebawem wjeżdżamy do Suchej Góry.

189 km Sucha Góra (Suchá Hora). Spora wieś, w ostatnich kilku latach bardzo rozbudowana w związku z wzrastającym ruchem granicznym i ożywionym handlem z Polakami. W wiosce jest kilka sklepów spożywczych, w niektórych można nawet płacić polskimi pieniędzmi. Miejscowość powstała w drugiej połowie XVI w. na prawie wołoskim, mimo swego naturalnego związku z Podhalem, należała do Dominium Orawskiego. W latach 1920-24 i 1938-39 wchodziła w skład terenów polskich, przedtem była rządzona przez Węgrów. Otwarcie przejścia granicznego zupełnie zmieniło jej charakter, a związki z Polską stały się ściślejsze i bardziej naturalne. Dobrym ich przykładem była akcja ratowania zabytkowego kościoła w czasie pożaru, który na początku 1994 r. wybuchł w centrum wsi. W gaszeniu ognia uczestniczyło wtedy 19 jednostek straży polskiej. Z Suchej Góry kilka linii autobusowych prowadzi w głąb Orawy, a także do miejscowości podtatrzańskich w słowackich Tatrach Zachodnich. Obok kościoła rozpoczyna się szlak turystyczny, prowadzący do Orawic oraz na graniczną Magurę Witowską.

Przejście graniczne początkowo o charakterze lokalnym, obecnie dostępne dla wszystkich, czynne przez całą dobę.

Po załatwieniu formalności granicznych jedziemy jeszcze kilkaset metrów przez terytorium słowackie, wreszcie mijamy słup graniczny. Po polskiej stronie - niewielki parking (tu zostawiają samochody ci, którzy nie mając "zielonej karty" pieszo udają się do Suchej Góry na zakupy). Przy nim ustawiony w 1993 r. obelisk, upamiętniający przekroczenie granicy przez marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego, w czasie jego powrotu do okupowanej Polski w 1941 r. Prowadził go wtedy chochołowianin, kurier tatrzański Stanisław Frączysty.

190 km Chochołów. Dojeżdżamy do głównej drogi Zakopane - Czarny Dunajec. Skręcamy w prawo i trasą 25 wracamy do Zakopanego.


strona: 5/5
1 2 3 4 5 




«« Powrót do listy
 Zapisz w schowku     Drukuj       Zgłoś błąd    32431





Jeżeli znalazłeś/aś błąd, nieaktualną informację lub posiadasz materiały (teksty, zdjęcia, nagrania...), które mogą rozszerzyć zawartość tej strony i możesz je udostępnić - KLIKNIJ TU »»

ZAKOPIAŃSKI PORTAL INTERNETOWY Copyright © MATinternet s.c. - ZAKOPANE 1999-2024