Widoki Tatr i Podhala wiele osób próbowało uwiecznić jako obraz, lecz udało się to tylko niektórym artystom.

Jednym z nich jest Stanisław Gałek, od 13 roku życia mieszkał w Zakopanem, gdzie ukończył Szkołę Przemysłu Drzewnego. Wystawiał w Krakowie pierwsze pejzaże tatrzańskie i tej tematyce pozostał wierny do końca życia. Wróciwszy po studiach do Zakopanego, zamieszkał początkowo na ul. Kościeliskiej, a następnie we własnym domu przy ul. Sienkiewicza. Od 1920 aż do śmierci brał udział we wszystkich wystawach zakopiańskich, a jego obrazy trafiały także do wielu miast polskich, a także zagranicznych galerii.

Na Podhalu tworzył także Kazimierz Brzozowski, który dał się poznać jako malarz w 1901, jako autor afisza reklamującego Zakopane, a rok później uczestnik wystaw plastycznych. Był nauczycielem w gimnazjum. Namalował wiele pejzaży tatrzańskich oraz portretów. Dzieła Brzozowskiego znajdują się w Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem, w Muzeach Narodowych Polski oraz w Holandii, Francji, Jugosławii, RFN, Włoszech i Watykanie oraz USA.

Kazimierz Sichulski w swoich obrazach ukazywał życie codzienne górali. Malował także karykatury znanych postaci, które były zapłatą dla właściciela lokalu, który wynajmował. Muzeum Tatrzańskie posiada około 50 obrazów tego artysty.

Stanisław Witkiewicz dał się poznać jako twórca stylu zakopiańskiego, lecz oprócz architektury zajmował się również malarstwem. Wiele jego prac znajduje się w jednym z zaprojektowanych przez niego domów, w siedzibie Muzeum im. Stanisława Witkiewicza.

Również jego syn Stanisław Ignacy Witkiewicz był znanym zakopiańskim malarzem. Pod wpływem ojca już w dzieciństwie zainteresował się tą dziedziną a także literaturą. Jego prace malarskie znajdują się w wielu muzeach i w rękach prywatnych. Największy zbiór portretów zgromadziło Muzeum Pomorza środkowego w Słupsku. Kilkadziesiąt ma Muzeum Tatrzańskie, kilka muzeum Kasprowicza na Harendzie i "Atma". Wiele portretów jest nadal w rękach prywatnych. Od 1985 r. Witkacy jest patronem zakopiańskiego teatru.