182 km Spiska Biała (Spisská Belá). Osada, założona przez kolonistów saskich, powstała tu w XIII wieku, na miejscu zasiedlanym już od paleolitu. W 1412 r. Spiska Biała stała się jednym z miast, zastawionych Polsce i pozostawała we władaniu polskich starostów spiskich do 1769 r. Co najmniej od połowy XIV w. była posiadaczem sporej części terenów tatrzańskich w rejonie Doliny Kieżmarskiej i w Tatrach Bielskich wraz z Jaskinią Bielską (stąd ich nazwa). Najcenniejszym zabytkiem jest katolicki kościół św. Antoniego z XIII w., pierwotnie późnoromański, przebudowany w 1720 r. w stylu barokowym. Znajduje się tu także Muzeum poświęcone życiu i działalności Jozefa Maximiliána Petzvala, pioniera nowoczesnej optyki fotograficznej,

Przejeżdżamy przez stosunkowo nowoczesne centrum miejscowości, mijamy odchodzącą w prawo drogę do Starej Lubowli (można tędy dojechać m.in. do przejścia granicznego w Piwnicznej), a przy wyjeździe z miasta skręcamy w prawo, na drogę prowadzącą do Spiskiej Starej Wsi.

Za mostem na rzece Biela wjeżdżamy do Słowackiej Wsi (Slovenská Ves - tu skrzyżowanie ze źle utrzymaną i wąską drogą łączącą Lendak z Buszowcami), a potem jedziemy prostą drogą na północ. To ostatni na tej trasie prosty i płaski odcinek. Kilka kilometrów dalej zaczyna się ostra, górska jazda w poprzek pasma Magury Spiskiej. Strome podjazdy i niebezpieczne zakręty (droga wąska, zimą bardzo trudna, ale dobrze oznakowana) pozwalają nam wspiąć się na Magurską Przełęcz (950 m), po pokonaniu 300 metrów wzniesienia na odcinku zaledwie 7 kilometrów. Zjazd początkowo równie trudny, ale wreszcie wjeżdżamy do miejscowości Režov, dziś niewielkiej i podupadłej, ale o XIII-wiecznej tradycji i po chwili wyjeżdżamy z obszaru górskiego. W lewo odchodzi wąska droga do narciarskiego ośrodka w Jeziersku (wspólny kompleks wyciągów z terenem Bachledowej Doliny koło Ździaru), a my jadąc dalej prosto mijamy Spiskie Hanuszowce (Spisské Hanusovce), a dalej wjeżdżamy na bezpośrednio przylegający teren Maciejowiec (Matiasovce). Tutaj w XIV wieku rozpoczynało się "Państwo Niedzickie" - teren, podległy rodzinie Berzeviczych, panów na Zamku Niedzickim. Po prawej stronie - XIII-wieczny gotycki kościół i barokowa XVIII-wieczna kapliczka z figurą Madonny. Jeszcze prosty i płaski odcinek szosy, z którego dobrze już widać malownicze szczyty Pienin - i wjeżdżamy do Spiskiej Starej Wsi.

212 km Spiska Stara Wieś (Spisská Stará Ves). Wbrew nazwie jest to spore miasteczko, o szerokiej, jakby "ponad stan" poprowadzonej głównej ulicy. Miejscowość istniała już prawdopodobnie na przełomie XII i XIII w., zniszczona w czasie najazdu tatarskiego, ponownie zasiedlona przez rodzinę Berzeviczych, potem należąca do dominium Czerwonego Klasztoru. Prawa miejskie od XIV w. Według tradycji, w 1108 w tej okolicy spotkał się Bolesław Krzywousty z węgierskim królem Kolomanem. Może to właśnie wtedy uzgadniano szczegóły kontraktu małżeństwa Bolesławowej córki Judyty z synem Kolomana, Stefanem, w myśl którego węgierski królewicz otrzymał w posagu Spisz. W 1385 r. po raz pierwszy spotkali się tu Jagiełłowie, Władysław i Witold, z Zygmuntem Luksemburczykiem. W 1398 r. zawarto tutaj układ o przyjaźni na 16 lat (zerwany potem przez Zygmunta w 1409 r. przez podpisanie traktatu z Krzyżakami), prawdopodobnie królowie zjechali się tu jeszcze rok wcześniej. W 1423 r. Zygmunt Luksemburczyk i Władysław Jagiełło pertraktowali tutaj ponownie, a w 1474 r. tutaj właśnie Maciej Korwin i Kazimierz Jagiellończyk podpisali pokój po trzyletniej wojnie o tron węgierski. Osadnictwo na tym terenie w dużej mierze pochodziło z Polski, a jeszcze w końcu XIX w. większa część ludności mówiła po polsku.

Obecnie rozwija się tu przemysł tekstylny, metalowy i spożywczy. Coraz większe znaczenie ma turystyka - Spiska Stara Wieś jest dobrym punktem wypadowym w rejon Magury Spiskiej, Zamagurza i Pienin. Najcenniejszym zabytkiem jest gotycki kościół Wniebowzięcia Panny Marii z I połowy XIV w., obecnie w kształcie barokowym.

Jedziemy szeroką drogą przez centrum (po lewej spory ośrodek handlowy) i niebawem wyjeżdżamy z miejscowości. Rozwidlenie dróg - w prawo odchodzi droga do Czerwonego Klasztoru (skąd można piechotą dojść do Szczawnicy, przez turystyczne przejście graniczne), w lewo - do przejścia granicznego w Łysej nad Dunajcem. Skręcamy w lewo i jadąc równolegle do Dunajca dojeżdżamy do niewielkiej miejscowości, niegdyś nazywanej Golembark.

214 km Łysa nad Dunajcem (Lysá nad Dunajcom). Obecnie niewielka osada (ok. 100 mieszkańców) stanowiąca dzielnicę Spiskiej Starej Wsi, w XVIII w. folwark Czerwonego Klasztoru, zasiedlony przez Szwabów. Nazwa od niemieckiego określenia Kahlenberg - Łysa Góra.

Przekraczamy granicę na przejściu granicznym Łysa nad Dunajcem - Niedzica i już na terytorium Polski jedziemy wzdłuż brzegów małego zbiornika wyrównawczego na Dunajcu w stronę dobrze widocznej zapory czorsztyńskiej. Dojeżdżamy do rozstaju dróg: prosto do Zamku Niedzickiego, w lewo - na Polski Spisz.