159 km Poprad (Poprad). Duże miasto powiatowe (55.000 mieszkańców) o charakterze przemysłowym, jednocześnie ośrodek administracyjny i kulturalny Spisza, centrum turystyczne rejonu Wysokich Tatr, Niżnich Tatr i Słowackiego Raju. Usytuowane na skrzyżowaniu dróg, łączących Tatry z Lewoczą, Preszowem i Koszycami, a zarazem Polskę z Węgrami oraz Pieniny i Spisz z Liptowem i zachodnią Słowacją, nad rzeką Poprad (od której bierze nazwę). Ważny węzeł komunikacji kolejowej i autobusowej.

Po II wojnie światowej w skład Popradu weszło kilka samodzielnych wcześniej miasteczek: Spiska Sobota, Wielka, Straże i Maciejowce, a także uzdrowisko Kwietnica. Początki osadnictwa sięgają w tym rejonie prehistorii. W pobliskich Ganowcach odnaleziono ślady osadnictwa człowieka neandertalskiego z ok. 100 000 lat p.n.e. Poprad (wówczas nazywający się Niemiecka Wieś (Deutschendorf) został założony przez Sasów spiskich w połowie XIII w. W 1412 r. Poprad - wraz z pozostałymi wchodzącymi w jego obecny obszar miejscowościami - został zastawiony Polsce i pozostawał w polskiej administracji do 1769 r.

Już w II połowie XIX w. Poprad stał się ważnym ośrodkiem turystycznym, skąd podejmowano wyprawy w Tatry. W 1886 r. powstało tu Muzeum Karpackie, z czasem przekształcone w Muzeum Podtatrzańskie. Od 1992 r. jest Poprad organizatorem mającego dużą renomę Międzynarodowego Festiwalu Filmów Górskich (październik). Do najważniejszych stałych imprez kulturalnych należą także Popradzka Wiosna Muzyczna (kwiecień-maj), Popradzkie Lato Kulturalne (lipiec-sierpień), Bal Country (lipiec), Popradzka Jesień Muzyczna (wrzesień-październik). Polskim miastem partnerskim Popradu jest Zakopane, z którym notabene stolica słowackich Tatr rywalizuje o prawo do organizacji zimowych imprez sportowych. Najciekawszym zabytkiem miasta jest wczesnogotycki katolicki kościół Św. Idziego z XIII w. oraz także XIII-wieczny kościół św. Jana Ewangelisty w Wielkiej i pochodzący sprzed 1273 r. kościół św. Jerzego w Spiskiej Sobocie, gotycki, z elementami romańskimi.

Historyczne centrum miasta rozciąga się wzdłuż pieszej strefy ulicy Vajanskiego i Placu św. Idziego (Námestie Sv. Egidia). W tym rejonie znajdują się zabytkowe kościoły - katolicki i protestancki, Muzeum Podtatrzańskie, największy dom towarowy, centrum informacji turystycznej, kino "Gerlach", kilka banków, najlepsze sklepy i restauracje. Centrum administracyjne i hotelowe usytuowane jest po drugiej stronie Popradu, między Popradzkim Nabrzeżem a ulicą Hviezdoslava. Jest tam urząd miejski (w tym samym budynku filia Uniwersytetu Mateja Bela z Bańskiej Bystrzycy z wydziałem ekonomicznym i turystycznym), urząd powiatowy, hotele "Gerlach", "Satel" i "Poprad", a także - komenda policji. Najciekawsza część Popradu to Spiska Sobota, łącząca cechy średniowiecznego miasteczka z nowoczesną dzielnicą willową.

Wyjeżdżamy z centrum ulicą Stefanikową (mimo że jest bardzo szeroka - obowiązuje tu ograniczenie prędkości do 40 km/h) i mijając po lewej stronie charakterystyczny budynek hali lodowej (ligowe rozgrywki hokejowe, także mecze międzypaństwowe), przejeżdżamy obok dzielnicy Spiska Sobota (po lewej stronie), by wreszcie koło fabryki "Tatramat-Whirlpool" (produkującej sprzęt gospodarstwa domowego) przez przedmieście Maciejowce wyjechać z miasta.

Kierujemy się na północny wschód uczęszczaną, dość wąską drogą. Dojeżdżamy do Wielkiej Łomnicy (Vežka Lomnica), której centrum leży po lewej stronie, za torami popularnej "elektriczki". W lewo od naszej drogi, przez przejazd kolejowy odchodzi szosa do Tatrzańskiej Łomnicy lub Matlar. My jedziemy prosto i wjeżdżamy do niewielkiego miasteczka Huncovce. Droga biegnie skrajem miejscowości. Po lewej stronie klasycystyczny kościół ewangelicki z 1859 r. i niewielki rynek, a opodal - nie używana dziś synagoga z 1821 r. Do 1943 r. Huncovce były najliczniej zasiedloną przez Żydów wsią Spisza. Miejscowość pochodzi z II połowy XIII w., wtedy też wybudowano pierwszy, gotycki kościół. Nazwa pochodzi od niemieckiego Hundsdorf, jako że mieszkańcy hodowali tu psy myśliwskie dla dworu królewskiego.

Mijamy położony po prawej autocamping "Karpaty", usytuowany nad niewielkim jeziorkiem i wjeżdżamy do następnego miasta o wielkich tradycjach historycznych - Kieżmarku.

175 km Kieżmark (Kezmarok). Stolica górnego Spisza, zasiedlona już w średniej epoce kamiennej, jako miasteczko powstała już w połowie XIII wieku, a jej założycielami byli osadnicy sascy, ale wcześniej - już w VIII wieku pojawiały się tu pierwsze osady słowiańskie. Nazwa wywodzi się od odbywających się tu targów serowych (niem. Käse - ser i Markt - targ). W końcu XIII wieku Kieżmark uzyskał prawa miejskie, a w połowie XV wieku wybudowano strzegący miasta zamek. W XVIII w. szczególnie silnie rozwinęło się tu rzemiosło i szkolnictwo (ale pierwsze szkoły powstawały już w XIV wieku), silnie rozwijał się też ruch kulturalny: powstawały liczne zespoły muzyczne i teatralne, drukarnie i wydawnictwa. Kieżmark był także ważnym ośrodkiem naukowym: działali tu m.in. królewski medyk i botanik Christian Augustini Ab Hortis (1598-1650), pionier rentgenologii Vojtech Alexander, królewski matematyk i astronom David Frölich (1595-1648), historyk i geograf Juraj Buchholtz st. (1643-1724) i jego syn Jakub Buchholtz (1696-1758), badacz Tatr, historyk i geograf Juraj Buchholtz mł. (1688-1737), autor najstarszej panoramy Tatr, narysowanej w 1717 r. w rejonie Wielkiej Łomnicy, przyrodnik Tomas Mauksch (1749-1832), historyk taternictwa Alfred Grósz (1885-1973).

Od XVI wieku rozwijała się tu turystyka tatrzańska, za której początek uważa się wycieczkę, którą w Zielone Świątki 1565 r. odbyła Beata Laska - żona ówczesnego właściciela Kieżmarku, Olbrachta Laskiego w towarzystwie mieszczan kieżmarskich, najprawdopodobniej w głąb Doliny Kieżmarskiej.

Najcenniejszymi zabytkami Kieżmarku są Zamek, w którym ulokowane jest muzeum spiskie oraz drewniany kościół ewangelicki z 1687 r.

Droga z Popradu prowadzi przez centrum miasta, obok charakterystycznego budynku kościoła ewangelickiego, wybudowanego z końcem XIX wieku z czerwonej cegły w stylu neobizantyjskim. Po prawej - starówka z Zamkiem, po lewej - dom handlowy, obok parking.

Przejeżdżamy przez most na Popradzie i obok usytuowanej po prawej stronie jednostki wojskowej jedziemy na północ. Mijamy ładnie położony renesansowy kasztel z XVI wieku (w nim galeria sztuki i niezła restauracja) w miejscowości Strażki (Strázky) i po chwili wjeżdżamy do kolejnego podtatrzańskiego miasteczka.