Komornicki Stefan Saturnin (29 XI 1887 Zawadka k.
Kałusza - 17 IV 1942 Kraków).
Taternik , działacz tur., historyk
sztuki, muzeolog, bibliofil, konserwator w Muzeum Czartoryskich w Krakowie
(1920-42), doc. i wykładowca UJ (1932-39), autor wielu prac z dziedziny historii
sztuki. W 1908 był jednym z założycieli AZS w Krakowie. W 1914-18 służył w
Legionach Polskich.
Od 1906 chodził dużo po Tatrach turystycznie i taternicko, a w 1908
także po Alpach. W Tatrach dokonał w 1908-11 paru pierwszych wejść, pn.-zach.
ścianą Krywania
w 1910 i in. Jeszcze przed I wojną świat. z powodu nerwicy serca
zaniechał trudniejszych wypraw tatern., ale po Tatrach chodził nadal, latem i
zimą. Wysokogórską turystykę narc. w Tatrach uprawiał od ok. 1908. Uczestniczył
w zawodach narc. (biegi), po raz ostatni w grudniu 1910.
Od 1907 był członkiem Sekcji Tur. TT i przez wiele lat jej b.
aktywnym działaczem: w 1909-12 członkiem zarządu, w 1912-14 wiceprezesem, w
1928-30 prezesem, ponadto był członkiem komitetu redakc. "Taternika " w 1911-12 i 1928-30. Był też gł.
redaktorem pierwszego pośmiertnego wydania pism tatern. Mieczysława Karłowicza (1910). W 1930 nadano
mu członkostwo hon. STPTT (od 1935 Klubu Wys.
PTT
).
Członkiem Tow.
Tatrzańskiego był od 1907, a członkiem jego wydziału (tj. zarządu gł.) w
1911-18 i równocześnie członkiem czterech jego komisji: redakcyjnej i naukowej,
technicznej, robót w górach i przewodnictwa oraz kartograficznej. Ponadto w
1912-13 był członkiem redakcji "Pamiętnika TT
". Należał do Sekcji Narc. TT od
1910, w Sekcji Przyr. TT był członkiem od
1911, a od 1912 członkiem jej zarządu. W 1912 był współzałożycielem i członkiem
pierwszego zarządu Sekcji Ochrony Tatr TT
. Ze związanej z Tatrami działalności
pisarskiej K. trzeba wymienić pionierski zarys hist. Z dziejów taternictwa
polskiego ("Tat." 1909), lit. opis Batyzowiecka Grań ("Pam. TT"
1910), artykuł teoretyczny (ideologiczny) Taternictwo i taternicy ("Tat." 1929), kilka życiorysów (Wojciech Tylka-Suleja , Mieczysław Świerz , Klemens Bachleda , Roman Kordys
), recenzje o pol. wydawnictwach tatrz. (w "Tat." i
"Oester. Alpenztg") oraz jego ostatnią pracę: interesujący szkic Chałubiński
i Tatry ("Zakopane" 1939).
W latach międzywoj. nadal bywał często w Zakopanem i
Tatrach, i w tym okresie był jednym z gł. założycieli i działaczy jedynej w
swoim rodzaju instytucji zakop.-tatrz.: » Institutum Bronscianum Zakopanense
.
W czasie II wojny świat. wraz z profesorami UJ był więziony w niem. obozie
koncentr. w Sachsenhausen (1939-40). Zwolniony wrócił poważnie chory do Krakowa,
gdzie był powtórnie więziony przez okupanta (1940), ale rychło uwolniony. W 1942
został zamordowany we własnym domu przez bandytę.
