E-mail Hasło
» Załóż konto
» Zapomniałem hasła
Tatry
Aktualności
 ABC turysty
   Przygotowanie
   Ekwipunek
   Informacje TOPR i TPN
   Oznaczenia szlaków
   Przewodnicy
   Przejścia graniczne
    Bezpieczeństwo
      Gdy spotkasz misia...
      Lawiny
      Ku przestrodze...
      Bezpieczeństwo, porady
   Zwierzę na szlaku
   Schroniska
 O Tatrach
   TPN i TANAP
   Klimat
   Geologia
    Zwierzęta
      Gatunki
   Rośliny
    Tatry w liczbach
    Historia
 Encyklopedia Tatr
   Alfabetycznie
   Tematycznie
   Multimedia
 Wycieczki
   Zaplanuj wycieczkę
   Miejsce startu
   Miejsce docelowe
   Skala trudności
   Wszystkie
 Jaskinie tatrzańskie
    SKTJ PTTK
      Aktualności
      Działalność
      Kurs
      Wspomnienia
      Polecane strony
      Galeria
      Kontakt
   Powstanie jaskiń
   Krążenie wody w skałach
   Nacieki
   Morfologiczne typy
   Klimat jaskiń
   Powstanie jaskiń tatrz.
Zagadki tatrzańskie
 Aktywny wypoczynek
   Taternictwo
   Speleologia
   Paralotnie
   Ski-alpinizm
   Narciarstwo
   Na rowerze
   Turystyka jaskiniowa
   Trasy biegowe
   Turystyka piesza
   Sporty wodne
Galeria
Warunki w Tatrach
Forum dyskusyjne
Zakopane, Tatry, Podhale
E-mail
Hasło
» Załóż konto
» Zapomniałem hasła
Zakopane


zapamiętaj numer alarmowy w górach!!!
0 601 100 300
 nawigacja:  Z-ne.pl » Portal Zakopiański

w nazwach
w nazwach i opisach
wszędzie
alfabetycznie:    A  B  C  Ć  D  E  F  G  H  I  J  K  L  Ł  M  N  O  P  R  S  Ś  T  U  W  Z  Ź  Ż  

 

Klub Wysokogórski

 
  Kategoria: 
Organizacja 

  opis  
  forum (0)  

Klub Wysokogórski (KW, także KWPTT i KWPTTK). Pol. zrzeszenie tatern. i alpin., które powstało w 1935 ze zjednoczenia » Sekcji Turystycznej PTT (założonej w 1903), » Sekcji Taternickiej AZS w Krakowie (1923) i » Koła Wysokogórskiego przy Oddziale Warszawskim PTT (1930). Za właściwą datę powstania KW przyjmuje się jednak 1903, kiedy powołano do życia Sekcję Turystyczną TT, najstarszy z trzech macierzystych członów KW.

Powstanie.

Już w 1932 przedstawiciele STPTT, KWOWPTT i krak. STAZS postanowili dążyć do wspólnej unifikacji, gdyż organizacyjna trójtorowość stawała się coraz bardziej niedogodna dla ogólnych interesów rozwijającego się taternictwa i alpinizmu polskiego. Po uzgodnieniu zasad unifikacji i statutu KWPTT, przeprowadzono formalne zjednoczenie w trzech etapach. STPTT na swym walnym zgromadzeniu 22 IX 1935 przekształciła się w Klub Wysokogórski PTT. Następnie KWOWPTT dopiero 30 I 1936 uchwaliło swoje przekształcenie w Koło Warszawskie KWPTT. Wreszcie krak. STAZS na zebraniu 3 II 1936 uchwaliła swoje rozwiązanie, a 17 II 1936 odbyło się zebranie konstytuujące Koła Krakowskiego KWPTT.

Organizacja.

W 1935-50 Klub Wysokogórski (wówczas jako KWPTT) stanowił oddział PTT, a od grudnia 1950 (od zjednoczenia PTT i PTK) do maja 1952 związany był organizacyjnie (jako KWPTTK) z PTTK. Członkowie Klubu Wys. skupiali się w jego terenowych Kołach, początkowo trzech: w Zakopanem , Krakowie i Warszawie. Siedzibą zarządu Klubu Wys. była najpierw Warszawa (1935-45), potem Kraków (1945-52).

W 1951-52 stosunki między Klubem Wys. a ZG PTTK pogorszyły się do tego stopnia, że członkowie zarządu Klubu Wys. zrezygnowali ze swych funkcji, a niektóre Koła Klubu Wys. same zawiesiły swą działalność. Od maja 1952 do grudnia 1956 Klub Wys. formalnie nie istniał. Po jego likwidacji ZG PTTK stworzył na jego miejsce » Komisję Taternictwa ZG PTTK , która istniała od maja 1952 do czerwca 1954. Następnie - dzięki inicjatywie grupy członków dawnego Klubu Wys., która uzyskała poparcie GKKF i Komitetu do Spraw Turystyki - doprowadzono do likwidacji Komisji Taternictwa ZG PTTK i do powstania » Sekcji Alpinizmu ZG PTTK i GKKF , istniejącej od czerwca 1954 do grudnia 1956, kiedy nastąpiła reaktywizacja Klubu Wysokogórskiego jako zrzeszenia autonomicznego, już nie związanego z PTTK. Zarówno Komisję Taternictwa ZG PTTK jak i Sekcję Alpinizmu ZG PTTK i GKKF można jednak uważać za przejściową kontynuację Klubu Wysokogórskiego.

W okresie 1951-54, z powodu napiętych stosunków między wieloma taternikami a ZG PTTK, powstały też zrzeszenia tatern. poza ramami organizacyjnymi PTTK: krótkotrwała » Sekcja Alpinistyczna CWKS (w 1951) oraz » Sekcje Taternickie przy "Kolejarzu" Kraków i przy AZS Gdańsk; te dwie Sekcje Taternickie w 1954 przeszły do Oddziałowych Sekcji Alpinizmu PTTK.

Od grudnia 1956 władzą nadrzędną dla Klubu Wys. był GKKF, od 1960 GKKFiT, a siedzibą od 1956 była znowu Warszawa. Liczba Kół Klubu Wys. z trzech w 1935-47 wzrosła do 14 w 1962 i 15 w 1971 (to samo w 1974). W marcu 1974 Klub Wys. przekształcił się w Polski Związek Alpinizmu (PZA), a Koła Klubu w samodzielne Kluby Wysokogórskie, zrzeszone w PZA.

Członkowie.

W 1935-47 liczba członków Klubu Wys. dochodziła do ok. 180 (w tym ok. 140 zwyczajnych), w 1949 było 265 (166 zwycz.), w 1962: 1155 (428 zwycz.), w 1967: 2021 (485 zwycz.), w 1971: 1336 (535 zwycz.), w 1974: 2988 (586 zwycz., 1011 uczestników i blisko 1400 sympatyków).Wśród członków Klubu Wys. przeważali zawsze studenci i inteligencja pracująca: nauczyciele, lekarze, literaci, prawnicy, inżynierowie, naukowcy, sporo było profesorów wyższych uczelni.

Prezesi Klubu Wys.:

Marian Sokołowski  (1935-36), Stefan Bernadzikiewicz (1936-37), znowu M. Sokołowski (1937-39), Walery Goetel (1939, formalnie do 1944), Justyn T. Wojsznis (pełniący obowiązki prezesa w 1940-44), Stanisław Siedlecki (1945), J.T. Wojsznis (1945-46), Jan K. Dorawski (1946-XII 1950), znowu S. Siedlecki (p.o. prezesa XII 1950-51), Włodzimierz Marcinkowski (1952-54 jako przewodniczący Komisji Taternictwa ZG PTTK), Wawrzyniec Żuławski (1954-56 jako przewodniczący Sekcji Alpinizmu ZG PTTK i GKKF), znowu W. Żuławski (1956-57 jako prezes reaktywowanego Klubu Wys.), Tadeusz Orłowski i inni (1957-58 p.o. prezesa), Czesław Bajer  (1958-60), Jerzy Fiett (1960-63), Leszek Łącki (1963-65), znów Czesław Bajer (1965-69), Antoni Janik (1969-74).

Działalność.

Klub Wysokogórski kontynuował działalność swych macierzystych organizacji (STPTT, STAZS i KWOWPTT) we wszystkich dziedzinach. W 1935-39 doprowadził przede wszystkim do rozkwitu alpinizmu pol., organizując szereg wypraw w Alpy, Andy i Himalaje oraz biorąc w różnej formie współudział w przygotowaniu wypraw w Ruwenzori i na Spitsbergen. Na terenie Tatr - pomijając tu indywidualną działalność członków (» taternictwo ) - Klub urządzał kursy taternictwa i turystyki wysokogórskiej, w 1939 stworzył Szkołę Taternictwa na Gąsienicowej Hali , zajmował się sprawami przewodnictwa tatrz. i ochrony przyrody Tatr, wydawał regularnie » "Taternika ".

W czasie II wojny świat. zarząd Klubu funkcjonował nielegalnie i w uszczuplonym gronie. Opiekowano się majątkiem Klubu, urządzano zebrania dyskusyjne, przyjmowano nowych członków, wychowywano i szkolono młodych taterników, opracowano pewne zagadnienia dotyczące przyszłego Tatrz. Parku Nar ., wydawano nielegalnie "Taternika".

Po II wojnie świat. nastąpił wielki rozrost organizacyjny Klubu i wzrost liczby członków. Rozbudowano szkolenie tatern., prowadzono o wiele liczniejsze niż przed wojną kursy, dopiero teraz bezpłatne lub tylko częściowo odpłatne. Zaczęto organizować w Tatrach zespołowe imprezy tatern.: obozy, przejścia długich graniówek, alpiniady .

W 1948-49 Klub prowadził szkolenie przewodników i kierowników wycieczkowych na terenie Tatr i Podhala dla turystyki masowej (» Komisja Szkolenia Górskiego KWPTT ), stworzono wtedy w Zakopanem stałą Szkołę Turystyki Górskiej i Taternictwa KWPTT, którą ZG PTT wkrótce zlikwidował. Od 1957 Klub prowadził z przerwami Szkołę Taternictwa KW na Gąsienicowej Hali. Klub zaopatrywał też członków w sprzęt tatern.

Organem Klubu było nadal czasopismo » "Taternik". Od 1957 Klub był samodzielnym członkiem Union Internationale des Associations dAlpinisme (UIAA). Z wypraw w góry pozatatrz. Klub urządził w 1947 wyprawę w Alpy, a od 1956 już prawie corocznie wyprawy w Alpy, wielokrotnie w Kaukaz, na Spitsbergen, w Hindukusz, Himalaje itd.



Literatura:
W.H. Paryski: Klub Wysokogórski PTT , "Wierchy" 1948. - Wawrzyniec Żuławski: Obrachunki dziesięciolecia, "Tat." 1956, nr 1-2. - Adam Dobrowolski: Obrachunki dwudziestopięciolecia , "Tat." 1971, nr 1.



KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
Pełny tekst w Wielkiej Encyklopedii Tatrzańskiej. Kliknij tutaj

   Udostępnij




Jeżeli znalazłeś/aś błąd, nieaktualną informację lub posiadasz materiały (teksty, zdjęcia, nagrania...), które mogą rozszerzyć zawartość tej strony i możesz je udostępnić - KLIKNIJ TU »»

ZAKOPIAŃSKI PORTAL INTERNETOWY Copyright © MATinternet s.c. - ZAKOPANE 1999-2024