Marcinkowski Włodzimierz (13 VIII 1904 Tarnów - 20 II 1991 Kraków).
Turysta, taternik, lekarz (UJ 1928, dr), działacz ochrony przyrody, od 1931
jeden z czołowych publicystów i działaczy w społ. ruchu przeciwalkoholowym.
Na wycieczki w Tatry zaczął chodzić z ojcem, w czasie corocznych wakacji z
rodzicami w Poroninie. Poznał tam Jana Kasprowicza, z którym spotykał się jego
ojciec. Taternictwo uprawiał od 1922 (z kolegami i z bratem Marianem) aż do
1948, także w zimie (w kwietniu 1926 był z Adamem Karpińskim na Bystrej).
Wspinał się też w Podkrakowskich Skałkach od 1924, w latach 1930. również z
Pokutnikami.Był członkiem (także zarządu) Sekcji Tatern. AZS w Krakowie, potem
Klubu Wysokogórskiego. Był wiceprezesem Oddz. Krak. PTT, a w 1952-54
przewodniczącym Komisji Taternictwa ZG PTTK. Na temat ideologii taternictwa
opublikował Antytezy ("Tat." 1930, nr 3) i Taternictwo sportem elity
("Czas" 1934, dod., nr 120 i 134). Pisywał też wiersze o tematyce tatrz.
(niektóre były drukowane w "Czasie").W okresie od 1935 do lat 1980. był jednym z
najbardziej aktywnych publicystów występujących w obronie zagrożonej i
niszczonej przyrody tatrz. Ogłosił liczne artykuły, a ponadto wysłał szereg
memoriałów w obronie Tatr do władz państwowych. W 1945-50 był członkiem Państw.
Rady Ochrony Przyrody, był też działaczem Ligi Ochrony
Przyrody.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
