Komisja Taternictwa ZG PTTK; Utworzył ją Zarząd
Główny PTTK w maju 1952 na miejsce
zlikwidowanego wtedy przez siebie Klubu
Wysokogórskiego PTTK. Komisja Taternictwa jednak używała nieraz
niesłusznie jako nazwy dodatkowej: Klub Wysokogórski. Siedzibą Komisji
Taternictwa był Kraków, przewodniczącym został Włodzimierz Marcinkowski , sekretarzem Tadeusz
Kerc.
Dzialalność K.T. miała być zasadniczo podobna do działalności KWPTTK, ale
bardziej upolityczniona. Rozwinięto ilościowo szkolenie tatern., ale tylko dla
początkujących. Próbowano wciągnąć do taternictwa młodych robotników, czyniąc
dla nich różne ułatwienia finans., jednakże bez skutku. K.T. miała kilka
Okręgowych Komisji Taternictwa PTTK (przy niektórych Okręgach PTTK).
Na miejsce dawnych Kół KWPTTK stworzono Sekcje
Taternickie przy kilku Oddziałach PTTK, ale Sekcje te nieraz używały nadal nazwy
Kół Klubu Wysokogórskiego. Zresztą dzialalność tych Sekcji Taternickich ulegała
przerwom, a wielu dawnych członków Klubu Wys. w ogóle nie przystąpiło do nich.
Wydawanie "Taternika " było zawieszone, ale
krak. Sekcja Taternicka PTTK zaczęła w kwietniu 1954 wydawać podobne czasopismo
» "Góry Wysokie
".
Wkrótce jednak zaczęto dążyć do reaktywizacji Klubu Wys.
i już w 1953 działała Komisja Organizacyjna Klubu Wysokogórskiego
(przewodniczący Walery Goetel , sekr.
Tadeusz Kerc), bez szerszego poparcia wśród taterników. Bardziej owocne było
działanie innej komisji organizacyjnej w 1954. W czerwcu 1954 zlikwidowano
Komisję Taternictwa ZG PTTK, zastępując ją następną krótkotrwałą organizacją: »
Sekcja Alpinizmu ZG PTTK i GKKF
.
