Leporowski Jerzy

Leporowski Jerzy (21 II 1897 Poznań? - 20 VII 1928 w Tatrach, poch. w Zakopanem).

Turysta wysokogórski i taternik , z zawodu kupiec (miał w Poznaniu sklep).

W czasie I wojny świat. był lotnikiem w armii niemieckiej. Po Tatrach chodził od 1923, zrazu tylko turystycznie, ale wkrótce także taternicko, często samotnie. W początkach jego kariery tatern. ratowało go raz TOPR , ale szybko stał się świetnym wspinaczem i od 1926 odbył wiele najtrudniejszych wspinaczek samotnie i bez asekuracji: pd. ścianą Ostrego Szczytu , pn.-zach. ścianą Galerii Gankowej , pd. ścianą Żabiego Konia , pd. ścianą Zamarłej Turni (dwukrotnie), pn. ścianą Giewontu .

Sensacyjna reklama jego samotnego taternictwa była dziełem osób postronnych, a on sam chodził po Tatrach po prostu z wielkim zamiłowaniem zarówno na łatwe drogi tur. jak i na wspinaczki od średnio trudnych do najtrudniejszych.Chodził jednak na wspinaczki również z towarzyszami, m.in. z Mieczysławem Świerzem oraz Alfredem i Janem A. Szczepańskimi , np. pd. ścianą Lodowej Kopy (nową drogą) i Małego Lodowego Szczytu , pn. ścianą Małego Kiezmarskiego Szczytu , prawym filarem pd. ściany Kiezmarskiego Szczytu , Kapałkową Granią (w wejściu).

Przy próbie samotnego przejścia pn. ściany Koziego Wierchu nową drogą (tzw. obecnie Filarem Leporowskiego), na skutek ukruszenia się chwytu, L. odpadł i zabił się na miejscu. Pod świeżym wrażeniem tragedii na Kozim Wierchu M. Świerz poświęcił Leporowskiemu dwa wspomnienia: jedno krótsze ("Tat." 1929, nr 1) i drugie dłuższe pt. Nad głębiami ("Ilustr. Kur. Codz." 1929, nr 170, dod.), a w trzecią rocznicę ukazało się Jerzego Młodziejowskiego Jerzy Leporowski w Tatrach; ze wspomnień o wielkim miłośniku Tatr ("Ilustracja Pol." 1931, nr 43), z cytatami z pamiętnika L.

---