Bukowina Tatrzańska to jedna z najwyżej położonych miejscowości podhalańskich (967-1000 m n.p.m.), rozrzucona na grzbietach Pogórza Bukowińskiego, które w gwarze góralskiej zwane są wierchami. Miejscowość ta, słynąca nie tylko z przepięknych widoków, ale i z bogatych tradycji góralskich, jest obecnie również doskonałą stacją narciarską. Wioska została założona w XVII w. na prawie wołoskim (Wołosi to wędrowni pasterze pochodzenia rusińskiego, którzy przemieszczając się wzdłuż łuku Karpat od Rumunii po Śląsk Cieszyński, osiedlali się na górskich terenach). Nazwa wsi Bukowina nie pochodzi od buków, lecz od pierwszego wójta wsi Kaspra Bukowińskiego. W 1935 r. staraniem członków Towarzystwa Przyjaciół Bukowiny nazwa wsi została przemianowana z Bukowiny na Bukowinę Tatrzańską.

W okolicy Bukowiny Tatrzańskiej znajdują się liczne trasy turystyczne w Tatry, a ponadto warto odwiedzić również sąsiednie miejscowości. Najbliższymi miastami są: Zakopane oddalone w kierunku południowo-zachodnim o 15 km i Nowy Targ oddalony w kierunku północno-zachodnim o około 22 km. Bukowina Tatrzańska to gmina, która rozciąga się na dwóch różnych kulturowo terenach Podhalu i Spiszu. W wioskach spiskich znajdują się zabytki architektury drewnianej: zagroda sołtysów i szałasy pasterskie w Jurgowie oraz zagroda bogatych gospodarzy spiskich w Czarnej Górze (oddziały Muzeum Tatrzańskiego), które warto porównać z architekturą podhalańską.

Bukowina Tatrzańska to druga po Białce Tatrzańskiej miejscowość konkurująca z Zakopanem ze względu na bazę narciarską. W Bukowinie są 22 wyciągi narciarskie, zróżnicowane co do długości i stopnia trudności. Nie stanowią one jednak zwartego kompleksu, lecz z racji nietypowego położenia wsi, rozrzucone są po wszystkich wierchach. W pobliżu stoków narciarskich znajdują się również lokale gastronomiczne, parkingi i wypożyczalnie sprzętu narciarskiego.

Na ilość punktów gastronomicznych w Bukowinie Tatrzańskiej nie można narzekać, przy czym w przeciwieństwie do Zakopanego oferującego specjały różnych kuchni, w Bukowinie przeważają lokale na wskroś regionalne: od menu po wystrój sali, co absolutnie nikogo nie zniechęca, bowiem góralska kuchnia cieszy się dużą popularnością a pobyt w góralskich karczmach przy dźwiękach autentycznej muzyki góralskiej stanowi miłe wspomnienie po powrocie do domu.

Zabytki

Drewniany kościół parafialny NSJ zbudowany w latach 1887-1900 przez miejscowego górala Jędrzeja Kramarza, który również był autorem wyposażenia świątyni. W 1994 r. świątynia została wpisana w rejestr zabytków, a tym samym uchroniona od rozbiórki i pozostawiona jako świadectwo religijności ludu podhalańskiego. Obecnie w starym kościółku w czasie Wielkanocy urządzany jest Grób Pański, a przy okazji imprez kulturalnych świątynia spełnia rolę galerii.

Dom Ludowy - obecnie największy drewniany budynek w Polsce - jest zarazem materialnym i duchowym centrum Bukowiny Tatrzańskiej. Powstał w latach 1923-28 z inicjatywy ówczesnego kierownika szkoły Franciszka Ćwiżewicza. W Domu Ludowym mają miejsce ciekawe imprezy folklorystyczne m.in.: odbywający się od 1973 r. Góralski Karnawał, oraz słynne Sabałowe Bajania, występy zespołów góralskich oraz przedstawienia teatralne w gwarze góralskiej, grane przez miejscową amatorską grupę teatralną. Od 1996 r. organizowany jest w tutaj Sejmik Wiejskich Zespołów Teatralnych a od 1999 r. w Domu Ludowym działa Szkoła Ginących Zawodów - niecodzienna placówka oświatowa mająca na celu ocalić z zapomnienia tajniki rzemiosł góralskich: snycerki, kowalstwa, garncarstwa, haftu, itp.

Imprezy kulturalne

Bukowina Tatrzańska jest gospodarzem dwóch słynnych imprez kulturalnych: odbywającego się zimą Góralskiego Karnawału oraz sierpniowych Sabałowych Bajań.

Góralski Karnawał ma na celu kultywowanie zwyczajów bożonarodzeniowych - organizowany jest przegląd grup kolędniczych, a z racji karnawału - przegląd par tanecznych (tańca solowego) oraz tańców zbójnickich. Imprezą towarzyszącą jest tzw. Parada Gazdowska, połączona z wyścigami konnych zaprzęgów.

Latem organizowane są w Bukowinie Tatrzańskiej tzw. Sabałowe Bajania - ogólnopolska impreza folklorystyczna, podczas której można posłuchać najprawdziwszych bajarzy ludowych oraz śpiewów pytackich (pytace to mężczyźni prowadzące orszak weselny) lub przysłuchać się mowie starosty weselnego.

Podczas Sejmiku Wiejskich Zespołów Teatralnych można dosłownie "zrywać boki ze śmiechu", bowiem przeniesione w wiejskie realia życia, a tym samym przełożone na gwarę sztuki Moliera czy Szekspira skutecznie pomogą zapomnieć o otaczającej nas rzeczywistości.