E-mail Hasło
» Załóż konto
» Zapomniałem hasła
Tatry
Aktualności
 ABC turysty
   Przygotowanie
   Ekwipunek
   Informacje TOPR i TPN
   Oznaczenia szlaków
   Przewodnicy
   Przejścia graniczne
    Bezpieczeństwo
      Gdy spotkasz misia...
      Lawiny
      Ku przestrodze...
      Bezpieczeństwo, porady
   Zwierzę na szlaku
   Schroniska
 O Tatrach
   TPN i TANAP
   Klimat
   Geologia
    Zwierzęta
      Gatunki
   Rośliny
    Tatry w liczbach
    Historia
 Encyklopedia Tatr
   Alfabetycznie
   Tematycznie
   Multimedia
 Wycieczki
   Zaplanuj wycieczkę
   Miejsce startu
   Miejsce docelowe
   Skala trudności
   Wszystkie
 Jaskinie tatrzańskie
    SKTJ PTTK
      Aktualności
      Działalność
      Kurs
      Wspomnienia
      Polecane strony
      Galeria
      Kontakt
   Powstanie jaskiń
   Krążenie wody w skałach
   Nacieki
   Morfologiczne typy
   Klimat jaskiń
   Powstanie jaskiń tatrz.
Zagadki tatrzańskie
 Aktywny wypoczynek
   Taternictwo
   Speleologia
   Paralotnie
   Ski-alpinizm
   Narciarstwo
   Na rowerze
   Turystyka jaskiniowa
   Trasy biegowe
   Turystyka piesza
   Sporty wodne
Galeria
Warunki w Tatrach
Forum dyskusyjne
Zakopane, Tatry, Podhale
E-mail
Hasło
» Załóż konto
» Zapomniałem hasła
Zakopane


zapamiętaj numer alarmowy w górach!!!
0 601 100 300
 nawigacja:  Z-ne.pl » Portal Zakopiański

w nazwach
w nazwach i opisach
wszędzie
alfabetycznie:    A  B  C  Ć  D  E  F  G  H  I  J  K  L  Ł  M  N  O  P  R  S  Ś  T  U  W  Z  Ź  Ż  

 

Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe

 
  Kategoria: 
Organizacja 

  opis  
  forum (0)  

Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (GOPR). Stowarzyszenie, które powstało w 1952 przez reorganizację i rozbudowę » Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego  (TOPR), istniejącego od 1909, stanowiło więc jego kontynuację. GOPR zajmuje się w górach Polski ratownictwem górskim, tj. ratowaniem rannych, chorych, zaginionych i osób nie mogących wydostać się z trudnego terenu oraz znoszeniem zabitych czy zmarłych w górach, a także akcją zapobiegającą wypadkom (dyżury ratowników w górach, opieka nad szlakami tur. i narc., odpowiednia propaganda itd.). Działalność GOPR obejmowała też ratownictwo w jaskiniach tatrz.

Grupy regionalne GOPR (Grupa Tatrzańska do 1991, Podhalańska i in.) składają się z odpowiednio wyszkolonych i wyekwipowanych ratowników (zawodowych i ochotników), utrzymują w swych siedzibach, a sezonowo w różnych punktach gór, dyżurnych ratowników, którzy sami (lub z przygodną pomocą) przeprowadzają mniejsze akcje ratunkowe, a także działają zapobiegawczo (udzielając turystom i narciarzom ostrzeżeń i porad); w razie potrzeby GOPR organizuje akcje wieloosobowe.

Grupa Tatrzańska GOPR oprócz normalnego tatern. i narc. sprzętu miała też specjalny: różnego rodzaju nosze, wózki, tobogany i "łódki" do transportu rannych w różnym terenie i po śniegu, liny stalowe do długich zjazdów i zakładania prowizorycznych kolejek linowych do transportu rannych w trudnym terenie skalnym, sondy metalowe i specjalnie wytresowane psy do poszukiwania zasypanych lawiną, radiotelefony, odrębny sprzęt do akcji ratunkowych w jaskiniach itd. GOPR korzystało też z pomocy śmigłowców do szybkiego transportu ratowników i następnie rannych do szpitala. Odpowiednikiem GOPR w Słowacji jest » Horská služba. Zob. też ratownictwo  górskie.

Powstanie GOPR.

W związku z silnym powojennym rozwojem turystyki i narciarstwa w Karpatach Pol. i Sudetach, co pociągało za sobą wzrastającą liczbę wypadków, działacze TOPR (Tadeusz A. Pawłowski , Eug. Strzeboński , Zygmunt Wójcik  i in.) opracowali projekt (zatwierdzony przez ZG PTTK we wrześniu 1952) rozszerzenia zorganizowanej działalności ratunkowej na polskie tereny górskie poza Tatrami i powołania do życia w tym celu Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego (GOPR).Ratownicy TOPR w 1952 przeprowadzili najpierw szkolenie ratowników w różnych ośrodkach górskich, po czym w poszczególnych regionach powstały organizacje analogiczne do TOPR: Beskidzkie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (BOPR, 23 XI 1952), Krynickie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (KOPR, 2 XII 1952) i Sudeckie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (SOPR, 14 XII 1952). Następnie delegaci tych organizacji (TOPR, BOPR, KOPR i SOPR) powołali do życia (21 XII 1952) stowarzyszenie nadrzędne dla tych organizacji: Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (GOPR), z siedzibą w Zakopanem.Później (wg nowego regulaminu GOPR z 17 IV 1956) TOPR, BOPR, KOPR i SOPR zostały przemianowane na grupy regionalne GOPR: Grupa Tatrzańska GOPR (zamiast dotychczasowego TOPR) oraz Grupa Beskidzka, Krynicka i Sudecka GOPR. W nast. latach powstały dalsze grupy GOPR: w 1954 Grupa Rabczańska (przemianowana potem na Grupę Podhalańską) i w 1961 Grupa Bieszczadzka, a w 1976 Grupę Sudecką podzielono na dwie: Grupę Karkonoską i Grupę Wałbrzysko-Kłodzką.Organizacja GOPR.W 1952-77 GOPR wchodził w skład PTTK, od 21 XII 1977 stanowił samodzielne stowarzyszenie, nadzorowane i finansowane przez GKKFiT. W końcu 1985 GOPR zrzeszał ok. 1500 ratowników (czł. rzeczywistych i kandydatów) oraz ok. 2000 czł. wspierających. Zawodowych (etatowych) ratowników było ok. 100 (z tego 25 w Grupie Tatrz.), a reszta to ochotnicy, pełniący służbę dorywczo. Siedziba GOPR i jego Grupy Tatrz. była w Zakopanem , od 1984 we własnym budynku (poprzednio głównie w Dworcu Tatrz.).Ogólne kierownictwo GOPR sprawuje jego rada naczelna (do 1974 zwana zarządem głównym), a działalnością ratowniczą bezpośrednio kieruje naczelnik GOPR. Poszczególne grupy GOPR mają swoje rady i kierowników.

Władze GOPR.

Kierownikami (naczelnikami) Grupy Tatrzańskiej GOPR (w 1952-56 zwanej jeszcze Tatrz. Ochotn. Pogotowiem Ratunkowym) byli kolejno: Zygmunt Wójcik  (1952-60), Eugeniusz Strzeboński  (1960-64), Z. Wójcik (1964-66), Michał Gajewski  (1967-69), Ryszard Drągowski  (1969-72), Michał Jagiełło  (1972-74), Tadeusz Ewy  (1974-76), p.o. kierownika Stanisław Janik  (1976-77), Ryszard Szafirski  (1977-78), Jerzy Klimiński  (1978-81), Jan Komornicki  (1981-82), Stanisław Łukaszczyk-Zbójnik  (1982-87), p.o. kierownika Jan Komornicki (1987), Piotr Malinowski  (od 1 VI 1987 do 13 XI 1991).

Naczelnikami GOPR byli kolejno: Tadeusz A. Pawłowski  (1952-61), a po dłuższej przerwie Jan Komornicki  (1973-88) i Wojciech Krok  (od 1 VII 1988).

Prezesami zarządu gł. (rady naczelnej) GOPR byli kolejno: Stefan Zwoliński  (1952-56), Jerzy Ustupski  (1956-74), Jerzy Hajdukiewicz  (1974-76), Jan Chyliński (1978-79), Tadeusz Rudolf (1979-82), Maria Riemen (1982-84), Józef Różański (1984-86), Tadeusz Zachariasiewicz (1986-87).

Inne sprawy GOPR.

GOPR (zwł. jego Grupa Tatrz.) od początku swego istnienia utrzymywał kontakty i współpracę ze słow. Górską Służbą (Horská služba, HS), a od 1957 również z Międzynarodową Komisją Ratownictwa Górskiego (Internationale Kommission für Alpines Rettungswesen, IKAR); od 1968 GOPR jest stałym członkiem IKARu. Od 1954 GOPR organizował zimą w Tatrach międzynar. zawody ratowników górskich lub uczestniczył w podobnych zawodach za granicą.

Od 1980 przy Grupie Tatrz. GOPR istniał Klub Seniorów, zrzeszający dawnych ratowników tatrz.; jego prezesem od 1980 był przez szereg lat Tadeusz A. Pawłowski, potem Jan Krupski.

W 1990-91 członkowie Grupy Tatrz. GOPR prowadzili starania o jej usamodzielnienie pod pierwotną nazwą: Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe. Dnia 13 XI 1991 TOPR został sądownie zatwierdzony jako samodzielna organizacja, a Grupa Tatrz. GOPR przestała istnieć. Bez owej grupy nadal istnieje GOPR i zajmuje się ratownictwem górskim poza Tatrami.



Literatura:
50 lat ratownictwa górskiego. Za. 1959. - Sygnały z gór. Wa. 1973.



KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
Pełny tekst w Wielkiej Encyklopedii Tatrzańskiej. Kliknij tutaj

   Udostępnij




Jeżeli znalazłeś/aś błąd, nieaktualną informację lub posiadasz materiały (teksty, zdjęcia, nagrania...), które mogą rozszerzyć zawartość tej strony i możesz je udostępnić - KLIKNIJ TU »»

ZAKOPIAŃSKI PORTAL INTERNETOWY Copyright © MATinternet s.c. - ZAKOPANE 1999-2024