Ciupaga to laska w formie siekierki o lekkim żeleźcu i wydłużonym stylisku. Posiada żeleźce mocno okute, czasem z wąsami, pozwalające na podniesienie się np. w czasie wspinaczki.

Dziś rzadko jest wykorzystywana w podróżach, lecz nadal nie zmieniła się rola ciupagi w tańcu góralskim. Najsłynniejszym jest tzw. zbójnicki ukazujący walkę między mężczyznami. Dawniej używano również ciupagi m.in. do rąbania drzewa, wyrąbywaniu stopni w twardym śniegu lub walk między sobą. Ten element można spotkać właśnie w "zbójnickim". Podczas corocznego festynu, odbywającego się w Białce Tatrzańskiej, odbywa się konkurs na "Harnasia roku". Jedną z konkurencji jest rzut ciupagą w drewnianą tarczę.

Ten nieodłączny element folkloru góralskiego dostał Jan Paweł II już kilka dni po jego wyborze na stolicę Piotrową. Wraz z kapeluszem i wyrzeźbionym w drewnie białym orłem, otrzymał dwie bacowskie ciupagi, podobne do tych używanych dawniej przez baców (są one bardziej ozdobione i większe, niż te, które można kupić na kramach).

Złote, srebrne i brązowe ciupagi są głównymi nagrodami na corocznym Międzynarodowym Festiwalu Ziem Górskich, podczas której występują zespoły z różnych krajów.

Obecnie ciupagą nazywa się także lekką, całkowicie drewnianą, rzeźbioną laskę, przypominającą kształtem oryginał, często z wyrytą nazwą Zakopanego, sprzedawaną jako pamiątka dla turystów.