Wioska Witów znajduje się w dolinie rzeki Czarny Dunajec u podnóża Tatr Zachodnich po zachodniej stronie Pogórza Gubałowskiego, a zarazem po wschodniej stronie Orawicko-Witowskich Wierchów, które częściowo stanowią granicę pomiędzy Polską a Słowacją. Z południowego wschodu wioska ta graniczy z Kościeliskami, od wschodu z Dzianiszem, zaś od północy z Chochołowem.

Witów istnieje od około XVII wieku. Jego nazwa pochodzi od nazwiska starosty nowotarskiego Stanisława Witowskiego, za czasów którego powstała ta miejscowość.

Mówi się czasem, że król Zygmunt III miał początkowo zamiar lokować na tym terenie miasto Zygmuntowo, co nie jest ścisłe: owo hipotetyczne miasto miało powstać nieco dalej na północny-wschód, na terenach między dzisiejszymi wsiami Ciche i Nowe Bystre. Wieś ma w coraz większym stopniu charakter ośrodka wypoczynkowego, czemu sprzyja korzystne położenie (770 - 850 m n.p.m.) u stóp malowniczych Tatr Zachodnich oraz lepszy niż w Zakopanem stan środowiska naturalnego.

Godny obejrzenia jest witowski drewniany kościółek pod wezwaniem MB Szkaplerznej. Budowę kościoła w Witowie rozpoczęto w 1911 roku na podstawie planów architekta Jana Tarczalowicza. Pracami ciesielskimi kierował Michał Mrugała z Bystrego. W 1912 roku kościół był gotowy. Od 1953 roku na stałe duszpasterska posługę w Witowie zaczęli pełnić Salezjanie. Parafia witowska swoimi granicami obejmuje obszar Witowa, osiedle Płazówka z kaplicą św. Anny z 1891 roku, osiedle Pod Jaworki, a także Zagrody Górne i wreszcie Dolinę Chochołowską, gdzie znajduje się kaplica św. Jana Chrzciciela, w której w miesiącach letnich odbywają się o godz. 13.00 polowe Msze św. Kaplica ma bardzo ciekawy akcent filmowy, była ona zewnętrznie miejscem, w którym brał ślub z Maryną legendarny zbójnik Janosik, zewnętrznie - bo filmowane wnętrze kościoła znajdowało się 40 km dalej w kościółku w Dębnie Podhalańskim - taka jest bowiem magia kina!

Wieś od XIX w. podtrzymuje tradycje wspólnego gospodarowania zasobami gruntowymi na terenie Podhala, tutaj znajduje się siedziba Wspólnoty Leśnej Uprawnionych Ośmiu Wsi, której zarząd ma swoją siedzibę w zabytkowym drewnianym budynku, położonym przy głównej szosie z Zakopanego do Chochołowa. W pierwszej połowie XIX stulecia kilkudziesięciu górali z kilku wsi zachodniego Podhala zakupiło przez pośrednika tzw. sekcję czarnodunajecką - dawne dobra królewskie na terenie Doliny Chochołowskiej i Lejowej, przejęte w wyniku zaborów przez Austrię. Pośrednik okazał się nieuczciwy, skutkiem, czego rozpoczął się trwający blisko pół wieku proces, zakończony zwycięstwem górali, którzy od 1869 r. na zasadach spółdzielczych zarządzają gruntami na tych terenach.

Z Witowa oraz okolicznych wzgórz rozciągają się piękne widoki na Tatry - gniazdo Czerwonych Wierchów i masyw Kominiarskiego Wierchu, toteż nie można podarować sobie takiej wędrówki przebywając właśnie w Witowie. Stąd blisko jest zarówno na zbocze Gubałówki, w rejon Tatr Zachodnich oraz na graniczące ze Słowacją wzgórza Magury Witowskiej. Jako że jest to teren przygraniczny, należy mieć ze sobą odpowiednie dokumenty, a granicę przekraczać tylko w dozwolonym miejscu tj. właśnie na szczycie Magury Witowskiej gdzie działa turystyczne przejście graniczne, przez które można dojść do słowackich Oravic.

W ramach tzw. Tatrzańskich Wici - cyklu folklorystycznych wakacyjnych imprez, które odbywają się w różnych miejscowościach Skalnego Podhala, w Witowie odbywa się "Witowiańska watra", czyli ognisko. Impreza ta ma podkreślać leśną gospodarkę prowadzoną przez mieszkańców wsi na terenie Tatr.