Urodzony 14 V 1928 r. w Nowym Sączu, zmarł 14 VII 1999 r. w Krakowie, plastyk. W 1947 r. rozpoczął naukę w zakopiańskim Liceum Technik Plastycznych pod kierunkiem Antoniego Kenara. Po zdaniu matury w 1952 r., do 1958 r. studiował na ASP w Warszawie, w pracowni Mariana Wnuka. W 1957 r. powrócił do Zakopanego, gdzie odtąd stale mieszkał. W latach 1957-70 był nauczycielem rzeźby w Liceum Plastycznym, następnie do 1971 r. wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu, gdzie był też scenografem w Teatrze Polskim. Uważał się za rzeźbiarza, ale oprócz rzeźb plenerowych i pomników tworzył niewielkie kompozycje przestrzenne, malarstwo obrazopodobne, sztandary, pop- i op-art, kreował happeningi. Od 1957 r. uczestniczył w wystawach zbiorowych, od 1961 - indywidualnych w Polsce i na świecie. Jeden z najbardziej znanych i cenionych plastyków współczesnych.

W 1959 r. wykonał pierwszy pomnik w Zakopanem - "Ratownikom górskim" (usytuowany koło Domu Turysty). W 1964 r. stworzył w Kuźnicach pomnik "Prometeusz Rozstrzelany". Wraz z uczniami realizował też kilka pomników nagrobnych na Starym Cmentarzu. Czynnie uczestniczył w życiu publicznym Zakopanego, organizując m.in. w swojej pracowni dyskusje o sztuce, był współtwórcą zakopiańskiej galerii "Pegaz", organizował Lutowe Salony Grafiki i Marcowe Salony Malarstwa, był jurorem Przeglądu Filmów o Sztuce. Działał w ZPAP i w latach 1967-70 był prezesem okręgu zakopiańskiego. W 1981 r. był przewodniczącym zakopiańskiego Komitetu Porozumiewawczego Stowarzyszeń Twórczych i Naukowych. W latach 80. był członkiem Narodowej Rady Kultury.

Uczestniczył w przeszło 50 wystawach indywidualnych i setkach zbiorowych. Jego prace znajdują się we wszystkich wybitniejszych muzeach Polski i świata. O jego twórczości nakręcono kilka filmów i opublikowano parę książek (m.in. album "Hasior" z tekstem Anny Micińskiej).

Jego mieszkanie i pracownia mieściły się początkowo w willi "Borek" - internacie Liceum Plastycznego. W 1985 r. Muzeum Tatrzańskie uruchomiło jako swój oddział Galerię Hasiora, ulokowaną w budynku dawnej leżakowni Sanatorium "Warszawianka". Eksponowanych w niej jest przeszło 100 prac artysty.

Po długiej chorobie zmarł w Krakowie. Urnę z jego prochami pochowano w Zakopanem, na Pęksowym Brzyzku.