Urodzony 21 II 1919 w Międzyrzecu Podlaskim, rzeźbiarz. W 1939 r. ukończył zakopiańską Szkołę Przemysłu Drzewnego na wydziale rzeźby. W latach 1945-50 kontynuował naukę w krakowskiej ASP pod kierunkiem Xawerego Dunikowskiego. Pracował początkowo jako pedagog w Rydułtowych k. Rybnika, a w 1954 r. zamieszkał na stałe w Zakopanem i przez rok pracował w liceum plastycznym, sprowadzony przez Antoniego Kenara. Od 1950 r. brał udział w zbiorowych i indywidualnych wystawach sztuki. Był autorem licznych rzeźb plenerowych, usytuowanych m.in. w Mielcu, Ochotnicy, Łodzi i Zakopanem. Rzeźbił także w drewnie (interesujący cykl rzeźb portretowych), wykonywał również elementy wystroju wnętrz budynków użyteczności publicznej (wykonał wystrój wnętrza Zakopiańskiego Urzędu Pocztowego). Jego prace gromadzą muzea w Warszawie, Lublinie, Krakowie i Zakopanem.
W Zakopanem znajdują się m.in. jego rzeźby plenerowe "Baca" (przed Hotelem "Gazda") i "Orbity" (przed Urzędem Miejskim). W 1987 r. w jego domu (dawna pracownia Teodora Axentowicza) otwarto galerię twórczości Burzca. Zmarł w Zakopanem w 2005 r.