Miasto na
Spiszu , nad rzeką Poprad,
na pd.-wsch. od wsch. krańca
Tatr . Gł.
ośrodek gosp., przem. i kult. dla dużej części Spisza. Ze względu na swoje
liczne zabytki środkowa część Kiezmarku od 1950 stanowi zabytkowy rezerwat
miejski; w zamku znajduje się »
Muzeum
Kiezmarskie . Mieszk. w 1787: 4170; w 1970: 9917; w 1985 po przyłączeniu
Lubicy i Małego Sławkowa: 18 817.
Kiezmark (626 m), także Kesmark, Kieżmark itp.
Pierwsza wiadomość o mieście K. pojawia się w 1251. W dawnych i nowszych
czasach mieszkańcy K. odegrali dużą rolę w dziejach poznawania Tatr: »David Frölich , Christian Augustini ab Hortis , Buchholtzowie , Thomas Mauksch , Christian Genersich i wielu in.
Często dawni podróżnicy udawali się przez K. do wsch. i
pd. części Tatr, również pol. turyści z Zakopanego, jeżdżąc furkami góralskimi
przez Bukowinę Tatrz ., Jurgów , Zdziar , Szarpaniec , Rakusy , póki w 1884-85 nie zbudowano szosy z
Tatrz. Kotliny wprost do Tatrz. Łomnicy ;
przejazd tą dawniejszą trasą opisuje Walery
Eljasz
w szkicu Naokoło Tatr ("Pam. TT"
11, 1887). Do miasta K. należała niegdyś większa część Kiezmarskiej Doliny
w Tatrach.
Nazwa Kiezmarku, pojawiająca się już w 1269 jako Kasmark, pochodzi od jego
ważnego dla szerokiej okolicy targu na sery (niem. Käse ser i
Markt targ, targowisko). Próby innego wytłumaczenia nazwy tego miasta są
mało przekonywające. Od tej nazwy pochodzi nazwa Kiezmarskiej Doliny i wielu
obiektów w niej i w jej otoczeniu.
Zob. też: Łaska Beata
, Łaski Hieronim , Łaski Olbracht .
