Fischer Jan Józef (20 III 1873 Kraków - 10 VIII 1942
Oświęcim). Taternik, jeden z pol. pionierów
narciarstwa (od 1894), automobilizmu (pierwszy przejazd nową szosą do Morskiego Oka w 1902), lotnictwa (podczas I
wojny świat.) i yachtingu morskiego (od 1925), z zawodu kupiec w Krakowie.
Spokrewniony z rodziną » Ciechanowskich i Jawornickich.
Zaczął chodzić na wycieczki tatern. jako młody chłopiec,
ze swym nauczycielem Edmundem Cięglewiczem i
przew. Klimkiem Bachledą. W 1888 schodził z
nimi pn. ścianą Łomnicy, w 1893 dokonał I
wejścia na Durny Szczyt od Klimkowej Przełęczy (z Michałem Siedleckim oraz przew. K. Bachledą i
Józefem Gąsienicą-Gładczanem), w 1900
zrobił nową drogę na Małym Kołowym Szczycie
(ze Stanisławem Krygowskim, K. Bachledą i
in.), w 1904 brał udział w V wejściu na Ostry
Szczyt
itd.
Był jednym z założycieli STTT i czł. jej pierwszego,
tymczasowego zarządu w 1902.Był jednym z pierwszych pol. narciarzy, gdyż już w
1894 i 1903-07 robił wycieczki narc. w Tatry, m.in. ze Stanisławem Barabaszem
. W 1910 został
pierwszym prezesem Tatrz. Tow. Narciarzy. Również był działaczem PTT, w 1921-31
czł. jego komisji rewizyjnej. Ogłosił swoje wspomnienia żeglarskie: 1500 mil
łodzią żaglową (Kr.1927) i Pod żaglami (Kr.1931). Aresztowany przez
gestapo w 1942 w Krakowie, zginął w niem. obozie koncentr. w Oświęcimiu.
