Filipowski Bohdan , także Desmango-Filipowski (? -
ok. 5 I 1934 Zakopane). Taternik, działacz ochrony przyrody, zarobkowo uprawiał
kolejno naukę tańca, wróżbiarstwo, instruktaż w jeździe konnej itd.; w 1926
osiadł w Zakopanem.
Turystykę w Tatrach uprawiał od 1926, taternictwo od
1928 do 1932. Nie należał do czołowej grupy taterników, ale przechodził drogi b.
trudne, a w 1932 również nadzw. trudne (pd. ścianą Zamarłej Turni, wsch. ścianą Kościelca). Było to godne podziwu, gdyż był
schorowany i w wysokim stopniu wyniszczony fizycznie (w Zakopanem zwano go
"duchem"); był nałogowym morfinistą i równocześnie zamiłowanym turystą,
narciarzem i taternikiem. Chodził po Tatrach dużo z przew. Jędrzejem Marusarzem, ponadto z różnymi
taternikami (Tadeusz Pawłowski, W.H. Paryski, Jan Staszel
i in.).
W 1932 zorganizował w Zakopanem » Sekcję Taternicką Klubu Sport . "Tatry", był
jej prezesem i starał się skutecznie o jej rozwój. Zajmował się żywo sprawami
ochrony Tatr. W zarządzie Klubu Sport. "Tatry" był sekr. i uczestniczył aktywnie
w sport. saneczkarstwie i w sporcie bobslejowym.
W Zakopanem miał szeroki krąg znajomych i przyjaciół nie
tylko wśród taterników i sportowców, ale również i w świecie lit. i artyst.,
przyjaźniąc się m.in. z Michałem
Choromańskim i Stanisławem Ignacym
Witkiewiczem (Witkacy); ten ostatni namalował kilka portretów F. (jeden na
tle Żabiego Konia
) i stał się
czł. Sekcji Taternickiej Klubu Sport. "Tatry". Do książki Witkacego Narkotyki
napisał F. rozdział o morfinizmie.Na tematy tatrz. ogłosił F. tylko
sprawozdanie o Sekcji Tatern. ("Krzesanica" 1933, nr 1) i był anonimowym autorem
tekstu ulotnego druku pt. Odezwa Sekcji Taternickiej Klubu Sportowego "Tatry"
w sprawie ochrony Tatr (Za. 1933). Ponadto przetłumaczył z rosyjskiego na
polski dwa tatrz. wiersze Michała Choromańskiego: Hymn Króla Tatr i Pieśń Ducha Zamarłej (druk obu: "Krzesanica"
1933, nr 1). F. jest wspomniany przez Choromańskiego w jego książkach
Schodami w górę, schodami w dół (tu jako Lilipowski) i Memuary .
