Choromański Michał (22 VI 1904 Elizawetgrad=
Kirowograd, Ukraina - 24 V 1972 Warszawa).
Literat, publicysta. Do Polski przybył w 1924 i dopiero tu nauczył się dobrze
języka pol. Aby się leczyć (gruźlica płuc i kości), długo mieszkał w Zakopanem . W 1937-38 odbył podróż do
Argentyny i Afryki Zach., po czym (wbrew niektórym swym biografom) przebywał w
Polsce aż do wiosny 1940, kiedy udało mu się wydostać z okupowanej Polski. W
1940-43 był w Brazylii, od 1943 w Kanadzie, skąd w 1957 wrócił do Polski.
Pisał początkowo po ros., potem po pol. Najbardziej znana jego powieść:
Zazdrość i medycyna (Wa. 1933,
Poz. 1957 i 1966, liczne tłum. na obce języki); jej akcja rozgrywa się na tle halnego wiatru
i z aluzjami do międzywoj.
stosunków i postaci zakop., choć Zakopane nie jest wymienione. Podobnie, ale w
sposób oczywisty, przeważnie w międzywoj. Zakopanem toczy się akcja jego dwóch
powieści:Schodami w górę, schodami w dół (Poz. 1967) i W rzecz wstąpić
(Poz. 1968).
W jego pozostałych powieściach czy nowelach tematyka zakop. nieraz się
pojawia, zwykle fragmentarycznie, natomiast jego anegdotyczne wspomnienia
Memuary (Poz. 1976) dotyczą przeważnie zakop. okresu w życiu Ch. Jest on
też autorem dwóch wierszy tatrz., napisanych po ros., a wydanych po pol.:
Hymn Króla Tatr i Pieśń Ducha Zamarłej
("Krzesanica " 1933, nr
1, tłum. z ros. Bohdan Filipowski ; także w
"Podtatrzu
" 1989, nr 33-34).
