|
|
|
Przeglądasz dział: Zwierzęta
ilość pozycji w dziale: 49 |
Zmień dział na:
|
|
|
apollo |
|
apollo (pełna nazwa: niepylak apollo, Parnassius apollo), z
rodziny paziowatych (Papilionidae). Motyl dzienny żyjący w Polsce tylko w
Tatrach i Pieninach, w Słowacji również, ale ponadto w in. częściach Karpat oraz
tu i owdzie na niżu; chroniony ustawowo w obu krajach. Skrzydła ma białe z
czarnymi plamkami na górnej parze, na każdym z dolnej pary po dwa duże i
brzegiem dwa malutkie czerwone oczka. Nazwa niepylak pochodzi stąd, że...
|
|
biedronki |
|
Niewielkie okrągławe chrząszczyki, z
których najbardziej znana jest czerwona w czarne plamki biedronka
siedmiokropka
(Coccinella septempunctata),
zwana czasem potocznie bożą krówką lub zazulką. Dość pospolita jest także
b. dwukropkowa
(C. bipunctata). B. są ogromnie
pożyteczne, gdyż gł. pokarmem większości zarówno dorosłych owadów jak i ich larw
są mszyce....
|
|
biegacze |
|
biegacze (Carabidae),
często nazywane niesłusznie szczypawkami. Należą do chrząszczy
(Coleoptera), wszystkie mają długie nogi i dzięki temu b.
szybko biegają - stąd nazwa. Tylko bardziej znane gatunki mają pol. nazwy.
W Tatrach jest wiele b. i często się je widuje, z racji późnej tatrz. wiosny
niemal przez całe lato, a czasem nawet jesienią, podczas gdy na niżu większość z
nich stanowi faunę wiosenną....
|
|
bielinki |
|
Motyle dzienne o skrzydłach białej lub
żółtawej barwy. Należy do nich m.in. rodzaj bielinek (Pieris), którego 4
gatunki żyją w Tatrach. Najpospolitszy i najbardziej znany jest bielinek
kapustnik (Pieris brassicae), na górnej parze skrzydeł ma ciemne plamki i
ciemne górne rogi. Uważa się go za szkodnika, gdyż jego gąsienice żerują na
różnych gatunkach warzyw z rodziny Krzyżowych (Cruciferae) i objadają liście nieraz...
|
|
bocian biały |
|
bocian biały (Ciconia ciconia), z rodziny bocianów
(Ciconiidae). W
samych Tatrach i tuż u ich podnóża nie przemieszkuje, gł. z powodu braku
większych podmokłych otwartych łąk. Ale już w odległości kilkunastu km od Tatr
można go zobaczyć, np. w okolicach Nowego Targu, Czarnego Dunajca lub Jabłonki,
a także w Trzcianie na Orawie, jest jednak coraz rzadszy. Ogólna liczba bocianów
w Polsce stale się zmniejsza z powodu melioracji...
|
|
bocian czarny |
|
bocian czarny (Ciconia nigra), nazywany też hajstrą, różni się od poprzedniego upierzeniem czarnym
o metalicznym połysku, tylko pierś i brzuch są białe; dziób i nogi czerwone,
podobnie jak u bociana białego. Gnieździ się zazwyczaj na brzegach lasu, grup drzew, niekiedy pod samymi Tatrami,
np. na Zazadniej. Po słow. stronie Tatr ok.
1970 były gniazda b.cz. w okolicy Białej Wody Kiezmarskiej, Podspadów oraz Mięguszowiec.
Oba...
|
|
bydło |
|
Chów b. na Podhalu jest - ze względu na przemysł
uzdrowiskowo-tur. - nastawiony gł. na uzyskiwanie nabiału, a ubocznie tylko na
mięso. Rasą hodowaną jest polska rasa czerwona, najlepiej się tutaj nadająca,
wytrzymała na klimat, odporna
na choroby i mało wymagająca jeśli chodzi o paszę.
Dawniej b. w lecie wypasane było na halach tatrz. Dozorowały go tam kobiety,
pasterki (nie: juhaski; juhasi, zawsze
mężczyźni, paśli owce). Okres...
|
|
chruściki |
|
Owady nadwodne. Larwy ich budują sobie
rodzaj małych rurek, pozlepianych z kamyczków, słomek, kawałeczków drewna,
ziarnek piasku, cząstek liści, a nawet malutkich muszelek. Cały odwłok larwy
ukryty jest w tym rurkowatym "domku", tylko z jednego końca wystaje twarda
opancerzona głowa i tułów z nogami, przy których pomocy larwa przesuwa się z
"domkiem" po dnie wód zamieszkiwanych, głównie potoków dolnego regla. Rurka
zamknięta już z obu końców...
|
|
chrząszcze |
|
Owady występujące w Tatrach dosyć licznie i we
wszystkich piętrach roślinności. Wg Mariana Łomnickiego w piętrze reglowym żyje ok. 500
gatunków ch., w piętrze kosówki 106, a w piętrze hal i turni razem już tylko
67.
Ostre warunki klimatu górskiego, skrócony okres wegetacji, zwiększona
wilgotność powodują wykształcanie się u ch. (podobnie jak i u in. owadów)
specyficznych cech. Należy do nich np. melanizm: ciemniejsze niż zwykle...
|
|
dzięcioły |
|
Należą do rodziny dzięciołowatych (Picidae). Są to jedne z najbardziej użytecznych ptaków
leśnych: oczyszczają drzewa z owadzich szkodników. Odznaczają się mocnym,
twardym dziobem, zbliżonym w kształcie do dłuta, długim językiem, sięgającym
czasem kilkunastu cm (świetnym narzędziem do wyciągania owadów spod kory),
mocnym, sztywnym ogonem stanowiącym dobrą podporę ptaka łażącego po pniu,
wreszcie nogami o dwóch palcach skierowanych...
|
|
jaskółki |
|
Jedyna, jaka się trafia w Tatrach, to jaskółka oknówka
(Delichon urbica). Na ogół nawet na
Podtatrzu j. nie są częste. W Tatrach po II wojnie świat. wiadomo o ich
gniazdowaniu tylko w kilku miejscach: na Kalatówkach pod dachem hotelu, na Łysej Polanie na dawnym budynku słow. straży
granicznej, nad werandą schroniska przy Morskim
Oku, w Kuźnicach na budynku stacji
kolei linowej, na skałkach na Filipczańskim
Wierchu, jednakże w...
|
|
jeleń |
|
Duże zwierzę ssące o rdzawo-brunatnej sierści;
samiec (byk) ma na głowie pokaźne rogi (poroże), samica (łania) ich nie posiada.
Okres godowy czyli rykowisko jeleni w Tatrach odbywa się w jesieni, zrzucanie
rogów w zimie.
Zdaniem zoologów właściwa tatrz. rasa jelenia karp. w
dużym stopniu pokrzyżowała się z obcymi rasami (gł. wapiti), sprowadzanymi
dawniej w Tatry przez » Hohenlohego. Obecne zabiegi hodowlane w Tatrach, zarówno po...
|
|
jętki |
|
Owady nadwodne, których larwy żyją w
wodzie potoków, jezior, w mokrym środowisku kamienistym, rzadziej w niektórych
młakach. Znana i prawie przysłowiowa jest jętka jednodniówka (Ephemera
vulgata), nie pobierająca pokarmu, bo ma zarośnięty pyszczek. Żyje tylko
dopóty, dopóki nie złoży do wody swych jaj, co rzeczywiście trwa b. krótko.Wśród
jętek tatrz. znane są m.in. Rhitrogena semicolorata, Baetis carpathica,
Ecdyonurus...
|
|
komary |
|
Nieliczne w Tatrach; jeden tylko gatunek,
Aedes pullatus, można nazwać górskim, gdyż zalatuje on
powyżej górnej granicy lasu. Kilka in.
gatunków trzyma się głównie regli. Komar kłujący
(Culex pipiens), którego samica odżywia się
krwią ludzką i zwierzęcą, w Tatrach Pol. jest b. rzadko spotykany. Zarówno
chłodny klimat górski jak i częste wiatry nie sprzyjają jego występowaniu.
Częściej spotyka się go w Tatrach Biel....
|
|
korniki |
|
Drobne chrząszczyki, wśród nich jeden z
najgroźniejszych szkodników leśnych. Istnieje kilkadziesiąt gatunków korników,
m.in. zakorki, rozwiertki, cetyńce.
W Tatrach k. najbardziej zagrażają świerkom, stanowiącym gł. składnik
drzewostanu, szczególnie w górnym reglu. Nie licząc in. owadów pasożytniczych,
na świerku żyje 48 gatunków k. Najbardziej niebezpieczny, to kornik drukarz
(Ips typographus), który opada i drzewa powalone, i...
|
|
koszatka |
|
koszatka (Dryomys nitedula), z rodziny pilchowatych
(Muscardinidae). Zwierzątko ssące, długości ok. 10 cm, z
puszystym ogonkiem tejże długości co ciało, barwy jasnobrunatnej z białawym
brzuszkiem. Należy do gryzoni, żywi się
nasionami leśnymi, orzechami, buczyną itp. Jest zupełnie
nieszkodliwa.
|
|
kozica |
|
kozica (Rupicapra rupicapra), należy do rodziny pustorożców
(Cavicornia). Wielkością i kształtem zbliżona jest do dużej i tłustej
kozy. Zamieszkuje wysokie, skaliste góry Europy i Azji Mniejszej, w Polsce
jedynie Tatry, w Słowacji rodzime k. są również tylko w Tatrach, zaś w innych
słow. górach, np. w Tatrach Niżnich, a także w niektórych górach czes., zostały
przeniesione (gł. z Alp) i aklimatyzowane. Specjaliści...
|
|
koziorożec |
|
Zwierzę to, sprowadzone z Alp, było przez jakiś czas
hodowane w zwierzyńcu księcia Hohenlohego w
Jaworzynie Spiskiej, również po jego
śmierci, ale potem wyginęło w Tatrach. Sprowadzone w Tatry Słow. po II wojnie
świat. koziorożce kaukaskie również wkrótce wyginęły. Koziorożce, sprowadzone
przez Hohenlohego i później, przebywały przeważnie w okolicy Murania, ale dochodziły aż na Hawrań. Podawana nieraz w literaturze wiadomość, jakoby w...
|
|
kózki |
|
Jedna z rodzin należących do chrząszczy. K. mają charakterystyczne, zazwyczaj b. długie czułki (rożki), przeważnie odgięte w
tył, i smukły, wydłużony odwłok o pokrywach często barwnych lub metalicznie
lśniących. Niektóre żywią się drewnem, inne pyłkiem kwiatowym. Larwy niektórych
k., drążące w pniach chodniki, są szkodnikami.Do pospolitszych k. w Tatrach
należy zmorsznik zielony (Leptura virens), rębacz (Rhagium) i
kwiatomir...
|
|
krzyżodziób |
|
krzyżodziób (Loxia), ptak z rodziny łuszczaków
(Fringillidae). W Tatrach żyje głównie k. świerkowy (Loxia curvirostra), który jest
tutaj b. pospolity. Trochę większy od wróbla, dziób ma skrzyżowany, o dłuższej i
silniejszej części dolnej, przystosowany do szybkiego wyłuskiwania nasion z
szyszek. Samce są upierzone czerwono, samice szarawo. Krzyżodzioby żerują
stadkami przelatując z jednego świerka lub
krzaka...
|
|
|
[1] [2] [3]
»»
Ostatnia
|
|