Bronikowski Stanisław (10 II 1895 Chotów, pow.
Ostrów Wielkopolski - 25 IX 1917 w Tatrach, poch. w Zakopanem).
Turysta i taternik , od 1914 mieszkający
w Zakopanem . Taternictwo uprawiał gł. z Rafałem Malczewskim ; w 1916 przeszli oni
m.in. Grań Wideł i pd. ścianę Ostrego Szczytu
, dokonali też I wejścia pn.-wsch. grzędą Wielkiej Buczynowej Turni . W 1917 przy próbie
wejścia pd. ścianą Zamarłej Turni z
Malczewskim, prowadzący B. po przejściu tzw. dziś Rysy Bronikowskiego odpadł od
ściany i zginął. Był to pierwszy śmiertelny wypadek na tej ścianie, w
literaturze tatrz. nieraz wspominany.
Przy ścieżce wiodącej z Doliny Pięciu Stawów Polskich na Zawrat umieszczono
potem na dużej wancie tablicę upamiętniającą młodego B. (tzw. Tablica
Bronikowskiego). Za swego życia B. nic nie opublikował, ale w rękopiśmiennej
książeczce pt. Wiązanka wspomnień po śp. Stasiu Bronikowskim (spisanej
przez jego matkę, Julię Bronikowską) znajdują się odpisy jego młodzieńczych
wierszy z 1914, o treści tatrz. i patriotycznej.
