Malczewski Rafał

Malczewski Rafał (24 X 1892 Kraków - 15 II 1965 Montreal, Kanada), syn malarza Jacka Malczewskiego. Malarz (uczeń swego ojca), literat, publicysta, taternik, narciarz.

W 1910-15, studiując w Wiedniu, uprawiał narciarstwo wysokogórskie w Alpach w towarzystwie braci Goetlów i braci Schiele; był członkiem klubu CAP. W 1917-39 mieszkał w Zakopanem (potem za granicą). W Tatrach był b. aktywnym narciarzem i taternikiem do 1917, kiedy w czasie wspinaczki pd. ścianą Zamarłej Turni zginął jego towarzysz, Stanisław Bronikowski. W 1918 został członkiem TOPR i uczestniczył w trzech wyprawach ratunkowych.

Malował m.in. krajobrazy tatrz. i obrazy o tematyce narc.; zwł. jego pejzaże zim. miały specyficzny styl. Od 1924 wystawiał swe obrazy w kraju i za granicą.

Ogłosił liczne artykuły, felietony i opowiadania o tematyce zakop. i tatrz. (również tatern. i narc.) w różnych czasopismach, także wiersze ("Tat." 1915-21), zbiór nowel Narkotyk gór (Wa.1928), książkę Tatry i Podhale (Poz.1935) w serii "Cuda Polski", oraz dwie książki ze zbior. wydaniem felietonów: Trzy po trzy o sporcie (Kr.1938), Od cepra do wariata (Wa.1939). Był autorem scenariusza do filmu Biały ślad (1932) i słuchowiska radiowego Lawina (1938).

Po wojnie ogłosił w Polsce swe pamfletowe i plotkarskie wspomnienia zakop.: Pępek świata (Wa.1960), które wywołały ostre protesty i sprostowania. Za granicą wydał zbiór szkiców i opowiadań Późna jesień (Londyn 1964).

Lit. - "Tat." 1965, nr 3-4 (Aleksander Schiele). - "PSB" 19, 1974 (Jadwiga Puciata-Pawłowska).

---