lawiny kamienne

Lawiny kamienne w Tatrach są najczęściej wywołane przez » obrywy skalne lub zsuwy i przeważnie mają znacznie mniejsze rozmiary niż lawiny śnieżne. W linii spadku świeżych obrywów skalnych, odcinających się od swego otoczenia jaśniejszą barwą, widać w wielu miejscach w Tatrach smugi jasnych piargów i brył skalnych; są to właśnie ślady lawin kamiennych. Spadające lawiny nieraz robią wyrwy w kosodrzewinie, a nawet w lesie. Jedna z brył skalnych, która w kwietniu 1953 spadła spod wsch. grani Giewontu w kierunku Kondratowej Polany, uszkodziła stojące tam schronisko turystyczne.

Większe l.k. występowały m.in. w Jaworowej Dolinie z obrywów w Jaworowych Turniach, po których ślady są dotąd dobrze widoczne. Jedna z największych l.k. spadła z Żółtej Ściany; gruchnęła w nocy z jej pn.-wsch. urwiska skalnego i stoczyła się wzdłuż zbocza aż do dna Doliny Małej Zimnej Wody, zasypując duży odcinek ścieżki tur. z tejże doliny do Doliny Pięciu Stawów Spiskich i wdzierając się na dolną część przeciwległego zach. zbocza u stóp Łomnicy. Personel Schroniska Téryego, oglądający ten kataklizm, był przerażony; zwalanie się lawiny trwało ok. 20 minut, huk był taki, że trudno było rozmawiać, całe urwisko skalne iskrzyło się i świeciło, olbrzymie bryły w podskokach pędziły w dół, zgrzyty i rumor były przeraźliwe, a zapach siarki dochodził aż do schroniska. Teren spadku lawiny został wybitnie zmieniony i zawalony bryłami kamiennymi wielkości szaf, a nawet małych domków.

Inna wielka l.k. spadła wcześnie rano 7 XI 1968 spod wsch. grani Sławkowskiego Szczytu ku Dolinie Zimnej Wody, niszcząc Magistralę Tatrz. (Drogę Jármaya) na szer. 70 m.

---