Kłosowski Karol (1 II 1882 Piłatkowce, wojew.
tarnopolskie - 4 II 1971 Zakopane , poch.
na starym cment. ). Malarz (krak. ASP
1904-07). Poprzednio uczył się m.in. w zakop. Szkole Przem. Drzewn. 1896-1901.
Wystawiał od 1909 do 1968, najczęściej w Zakopanem.
W 1907 osiadł w Zakopanem na stałe przy ul. Kościeliskiej w domu
"Sobczakówka", rozbudowanym potem przez K. w znaną do dziś willę "Cicha". Uczył
rysunku w Szkole Przem. Drzewn., a następnie w 1912-32 rysunku i kompozycji w
Szkole Koronkarskiej. W 1909 był jednym z założycieli i następnie członkiem
zarządu towarzystwa "Sztuka Podhalańska".
W obfitej twórczości malarskiej i graficznej K. (oleje,
pastele, rysunki węglem, kredką i sangwiną) przeważają portrety oraz tematyka
podh. i tatrz., m.in. krajobrazy, także portrety na tle Tatr
, np. dudziarza Stanisława Mroza pt.
Tatrzański patryarcha (pastel, z Mnichem
w głębi).
K. był też wybitnym projektantem wzorów koronek (wyrabianych przez zakop.
Szkolę Koronkarską), nieraz z motywami roślin tatrz., jak szarotka i dziewięćsił . Dużo ilustracji autorstwa K.
pojawiło się w czasopiśmie "Wianki" w latach 1919-23 (krajobrazy, motywy
góralskie, projekty koronek).
Pierwszą żoną K. została w 1907 poetka góralska
Katarzyna Gąsienica-Sobczakówna (» Kłosowska
Katarzyna ). Z drugiego małżeństwa (z Jadwigą Marusińską) była córka Helena
i syn » Bronisław K
.
