Hryniewiecki Jerzy (21 IV 1908 Dorpat - 26 VIII 1988
Warszawa), syn prof. » Bolesława
Hryniewieckiego .
Architekt, od 1955 prof. Politechn. Warsz., projektant obiektów przem. i
sport. oraz in. gmachów i wystaw w kraju i za granicą.
W latach międzywoj. uprawiał lekkoatletykę, żeglarstwo,
narciarstwo i taternictwo. Dokonał w Tatrach
pierwszych przejść szeregu nowych dróg i wariantów, gł. z Wiesławem Stanisławskim , np. lewym filarem
pn.-zach. ściany Niżniego Żabiego Szczytu
(w 1933), pn.-zach. ścianą Śnieżnego
Szczytu
(1933).
Jest autorem kilku plakatów o treści tatrz. (tur. i
narc.) oraz projektantem znaczków LOP i
odznaki KWOWPTT, przyjętej potem (ze zmianą tylko liter) jako odznaka Klubu Wysokogórskiego
. Zagadnienia tatrz. poruszył w artykule Problem
planowania w Tatrach ("Biul. Oddziału Warsz. PTT" 1946, nr 5-6). O swej
działalności sport. i tatern. wspomina w wywiadzie pt. Współtworzyć jedność
("Dysk Olimpijski" 1970, nr 5). Walczył w kampanii wrześniowej 1939. Poseł
na Sejm 1957-60.
