Hagi, Wyżnie, czasem po prostu Hagi;
Osiedle sanatoryjne (ok. 200 stałych mieszk.) przy Drodze Wolności , nad pr. brzegiem Suchej Wody Batyżowieckiej , 6 km na zach. od
Tatrz. Polanki , a 8 km na wsch. od Szczyrbskiego Jeziora . Pomieszczeń dla
turystów nie ma. Powyżej Drogi Wolności stoi wielkie sanatorium chorób płucnych,
otwarte w 1941 (wtedy jako przeciwgruźlicze). Prowadzi stąd (od Drogi Wolności)
znakowany szlak tur. do Batyżowieckiej Doliny.
Starsza część osiedla, poniżej obecnego przebiegu Drogi
Wolności, powstała w 1890, kiedy Ferencz Máriássy, właściciel państwa
batyżowieckiego, postawił tu jednopiętrowy hotel tur., a w 1891 niewielki dom
kąpielowy. W 1897 osiedle to wraz z okolicznym terenem kupił książę Christian Hohenlohe
i postawił tu większy
hotel, a do swego prywatnego użytku "zameczek" myśliwski. W 1928 państwo
czechosł. odkupiło to osiedle (i okoliczne tereny) od spadkobiercy Hohenlohego i
następnie przeznaczyło całe osiedle na cele lecznicze i zbudowało jego nową
część powyżej Drogi Wolności (sanatorium i in. budynki).
W 1911 Kazimierz Tetmajer ogłosił wiersz Wyżnie Hagi po latach ("Kur.
Warsz." 1911, nr 292, a od 1912 w różnych wydaniach jego poezji).
W lecie 1914 w hotelu prowadzonym tu wtedy przez Aladara Polnischa mieszkał z rodziną Stefan Żeromski
i tu skończył w lipcu pisanie powieści Zamieć. Po wybuchu wojny Żeromski
pozostawił rękopis powieści pod opieką Polnischa, a sam z
rodziną wrócił do Krakowa. Rękopis Zamieci przyniósł potem na nartach przez góry do
Zakopanego przew. Jakub Wawrytko
starszy, zaprzyjaźniony z Żeromskim.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81