Barabasz Lesław (16 II 1887 Kraków - 14 VIII 1968
Zakopane), syn » Stanisława Barabasza. Chemik (studia
na UJ), z zamiłowań skrzypek i kompozytor. W latach międzywoj. był radcą Min.
Przemysłu i Handlu do 1939, potem powrócił do Zakopanego, gdzie pracował w
różnych zawodach i był działaczem społecznym.
Uprawiał turystykę tatrz. od dzieciństwa do późnej starości. Jako jeden z
pionierów narciarstwa tatrz. uczestniczył we wczesnych narc. wejściach, np. w I
wejściu zim. na Kamienistą w 1909. W 1908-13 był członkiem najpierw Zakop. Oddz.
Narciarzy (w 1909-10 w zarządzie), a potem Sekcji Narc. TT. W 1954-61 zabierał
nieraz głos w czasopismach (np. "Turysta") na różne tematy związane z turystyką
i narciarstwem w Tatrach.
W latach 1904-36 komponował utwory muzyczne, grywane w
prywatnych zespołach. M.in. skomponował pieśni do słów Adama Asnyka ,
Michała Pawlikowskiego (kolegi szkolnego) i Kazimierza Tetmajera, a także utwory o
motywach podh.: kwartet, uwertura góralska, taniec góralski, trio fort. (to
ostatnie zinstrumentowane na małą ork. i grane publicznie w Zakopanem). W rękopisie zachowały się 23 utwory
B. (w tym Uwertura góralska jako transkrypcja z
ork.), oraz jego wspomnienie pt. Moje kompozycje.
