Grzegorzek Wojciech (1810 Cisiec k. Żywca - 1 III
1890 Bochnia). Ksiądz (dr teologii 1845), z zamiłowań przyrodnik (botanik i
entomolog) i taternik. Wyświęcony był w 1842 w Tarnowie razem z Józefem Stolarczykiem . W 1845-57 wykładał w
Seminarium Duchownym w Tarnowie. W 1857-74 był proboszczem w Podegrodziu, w
1875-90 w Bochni. Od 1866 był członkiem Komisji Fizjogr. w Krakowie. Ok. 1866
był jednym z inicjatorów założenia regionalnego muzeum przyr.-hist. w Nowym
Sączu.
Po Tatrach chodził od ok. 1850 do ok. 1865. W 1854, przy
próbie wejścia na Lodowy Szczyt od Lodowej Przełęczy , razem z ks. J.
Stolarczykiem i Feliksem Berdauem
dotarł na wierzchołek Lodowej Kopy . W 1855
z Zygmuntem Bośniackim i zakop.
przewodnikami dokonał wejść na Łomnicę , Gierlach (II wejście), Lodowy Szczyt i
Krywań
. Był jednym z pierwszych czł. TT i jego delegatem w Bochni (w
1876).Ogłosił liczne prace z dziedziny botaniki i entomologii. Tatr dotyczą
m.in.: Botanischer Ausflug in das Tatra-Gebirge ("Oester. Bot. Wochenbl."
1853 i 1855), Beiträge zur Vegetationskunde der Tatra ("Ausland" 1853),
Spis roślin w różnych okolicach Galicyi zebranych ("Spraw. Komis.
Fizjogr." 1868).
G. zgromadził cenny zielnik, którego resztki zachowały się w archiwum
parafialnym w Bochni.Zasługi G. dla badań przyr. zostały uczczone przez nadanie
jego nazwiska nowemu gatunkowi owada (Agromyza grzegorzeki) i rośliny
(Saxifraga grzegorzeki), ale ta ostatnia nazwa nie utrzymała się, gdyż
oznaczenie tego gatunku jako nowego było błędne.
