Gallus , także Kakas, Kokosz itp. (II poł. XIII w. -
ok. 1327 lub 1343), syn komesa Rykolfa I. Jego braćmi byli: magister Jan,
magister Rykolf II i magister Henryk. Gallus również miał tytuł magistra
(magister = pan lub rycerz).
Z nadania króla węg. posiadał duży obszar na Zamagurzu Spiskim , gdzie rozwijał osadnictwo
i założył przed 1320 szereg wsi, a w 1319 także Czerwony Klasztor w
Pieninach.Obszar należący do Gallusa na Zamagurzu sięgał w głąb Tatr , obejmując Dolinę Białej Wody i Jaworową Dolinę . W 1320 sprzedał on cały ten
obszar swemu bratu Janowi i jego synowi Michałowi. Spotykane w dawniejszej pol.
literaturze przypuszczenie, jakoby Gallus czyli Kokosz zasiedlał również Podhale (m.in. w Nowym Targu osiedle
Kokoszków, nazwane rzekomo od jego nazwiska Kokosz), jest zupełnie bezpodstawne
i błędne, gdyż Gallus w swej akcji osadniczej, postępującej od strony Spisza , nie przekroczył Dunajca i Białki (a nowotarski Kokoszków otrzymał swą
nazwę, zresztą znacznie później, od nazwiska Kokoszka, występującego wśród
mieszkańców tego osiedla aż po nasze czasy). Natomiast dawna węg. nazwa wsi Wielka Łomnica
, Kakas-Lomnic, rzeczywiście
pochodzi od Gallusa (Kakasa), współwłaściciela tej wsi.
Zob. też: Berzeviczy
(ród) oraz własnościowe sprawy
.
