| komunikacja (Nie okreslony) |
| |
komunikacja. Szlaki komunikacyjne doprowadzające do stóp Tatr i
okrążające je w najbliższym sąsiedztwie oraz szlaki komunikacyjne w samych
Tatrach (drogi jezdne, ścieżki tur., koleje linowe) są pokazane na mapkach.
Całe Tatry można łatwo objechać wkoło autokarem lub samochodem osobowym w
ciągu jednego dnia: ok. 250 km, ok. 6 godz. jazdy (o ile nie ma przeszkód na
przejściach granicznych). Przy obecnej sieci dróg jezdnych można np. z...
|
|
| Konček Mikuláš (Ludzie) |
| |
Konček Mikuláš (12 IV 1900 Petersburg - 16 VIII 1982
Bratysława).
Słow. meteorolog i klimatolog, prof. uniw. w Bratysławie (od 1946), czł.
koresp. SAV (1953) i ČSAV (1968), organizator nowoczesnej służby meteor. na
Słowacji, autor licznych prac nauk. i pop.-nauk., inicjator konferencji
międzynar. o meteorologii i klimacie Karpat
(pierwsza w 1959).
Wśród jego prac już od 1940 jest wiele, które dotyczą Tatr , np....
|
|
| Kondracka Kopa (Szczyty) |
| |
Kondracka Kopa; Wsch. szczyt grupy Czerwonych
Wierchów , wznoszący się nad Kondratową
Doliną , Doliną Małej Łąki i Cicha Doliną . Od
Giewontu oddziela go Kondracka Przełęcz .
|
|
| Kondracka Przełęcz (Przełęcze) |
| |
Kondracka Przełęcz; Przez K.P. prowadzi
najpopularniejszy szlak na Giewont, z Kondratowej Doliny. Od zach. dochodzi na
tę przełęcz znakowana ścieżka tur. z Doliny
Małej Łąki .
|
|
| Kondracka Przełęcz, Wyżnia (Przełęcze) |
| |
Kondracka Przełęcz, Wyżnia; Nad W.K.P. od zwykłej
znakowanej ścieżki na Giewont odgałęzia się ku zach. inna znakowana ścieżka,
która stokami Małego Giewontu sprowadza na
Przełęcz w Grzybowcu .
|
|
| Kondracką Kopą, Przełęcz pod (Przełęcze) |
| |
Kondracką Kopą, Przełęcz pod; Przez
Przełęcz pod Kondracką Kopą prowadzi znakowany szlak tur. z Kondratowej Doliny na Czerwone Wierchy . Przełęcz ta umożliwia też
jedno z dogodniejszych przejść z pn. strony Tatr na południową (do Cichej Doliny ), niegdyś znakowane, a obecnie
zakazane.
Na przełęczy tej stał dawniej mały schron tur.,
postawiony przez TT przed I wojną światową.
|
|
| Kondratowa Dolina (Doliny) |
| |
Kondratowa Dolina; Główną gałąź K.D. otaczają:
Giewont , Kondracka Kopa , Suchy Wierch Kondracki i Łopata .
Odnogą K.D. jest Sucha Dolina Kondracka .
W K.D. (na Kondratowej Polanie ) stoi
schronisko tur. PTTK, na pop. szlaku wiodącym na Giewont .
|
|
| Kondratowa Hala (Hala - Polana) |
| |
Kondratowa Hala; Dawna hala past., obejmująca niegdyś Kondratową Dolinę z jej stokami. Szałas i
szopy past. tej hali stały na Kondratowej
Polanie . Nazwa hali pochodzi zapewne od nazwiska pierwotnego
właściciela.
|
|
| Kondratowa Polana (Hala - Polana) |
| |
Kondratowa Polana; Rozległa polana w Kondratowej Dolinie . Stoi na niej schronisko
turystyczne PTTK.
|
|
| Kondratowy Potok (Woda) |
| |
Kondratowy Potok; Łożysko K.P. jest zwykle w
przeważnej części suche.
|
|
| Kondratowy Wierch (Szczyty) |
| |
Kondratowy Wierch; Wzniesienie w długim
grzbiecie odchodzącym od Goryczkowej Czuby
na pn. i oddzielającym Goryczkową
Dolinę od Suchej Doliny Kondrackiej
.
|
|
| Konfederacja Tatrzańska (Organizacja) |
| |
Konfederacja Tatrzańska. Konspiracyjna organizacja
polskiego ruchu oporu, utworzona na Podhalu
w czasie II wojny świat. w celu walki z okupantem niem. i dla
przeciwdziałania akcji » Goralenvolku .
Miała charakter demokr. i ludowy. Inicjatorem i gł. twórcą K.T. był » Augustyn Suski , a współtwórcami » Jadwiga Apostoł i » Tadeusz Popek ; ci troje weszli w skład
Placówki Naczelnej K.T., z siedzibą w Nowym Targu, Suski jako naczelnik K.T....
|
|
| Konferencje Tatrzańskie (Inne) |
| |
Konferencje Tatrzańskie; Odbyły się 4 i 5 V 1929 w
Krakowie staraniem Krak. Oddziału Pol. Tow. Geogr. pod przewodnictwem Jerzego Smoleńskiego , w celu dyskusji nad
stanem, potrzebami i programem badań nauk. w Tatrach i na Podtatrzu .
Uczestniczyło kilkudziesięciu przedstawicieli różnych działów wiedzy;
większość z nich już prowadziła badania w Tatrach czy na Podtatrzu.
Punktem wyjścia dyskusji były referaty wygłoszone lub...
|
|
| koniczyna łąkowa (Nie okreslony) |
| |
koniczyna łąkowa (Trifolium pratense ), z rodziny Motylkowatych
(Papilionaceae ). Znana roślina łąkowa, rozpowszechniona pod nazwą
potoczną koniczyny czerwonej. W Tatrach rodzima, występuje w dwóch odmianach:
zwykła i alpejska (endemit karpacki). Ta ostatnia różni się od zwykłej wybitnie
dużą główką kwiatową ciemnopurpurowej barwy, i silniejszym, odstającym
owłosieniem. Jest to odmiana wysokogórska, dość częsta, ale...
|
|
| Koniewicz Tadeusz (Ludzie) |
| |
Koniewicz Tadeusz (21 V 1891 Lwów - 13 XI 1945
Zakopane). Malarz (studia we Lwowie i Paryżu), pejzażysta i portrecista, w
czasie I wojny świat. w wojsku austr., po wojnie 3 lata w wojsku pol. (kpt.).
W 1923 osiadł w Zakopanem , gdzie
przyjaźnił się z literatami i artystami; był postacią b. popularną. Kornel Makuszyński w swych felietonach nazywał
go Skrzydlatym Koniem.
W Zakopanem dużo malował, był też działaczem kult.,...
|
|
| Koniński Karol Ludwik (Ludzie) |
| |
Koniński Karol Ludwik (1 XI 1891 Lwów - 23 III 1943
Rudawa k. Krakowa).
Publicysta, krytyk lit., prozaik. Studia na UJ 1911-15 (historia, filozofia,
ekonomia), dr 1931 na Uniw. Lwow. (rozprawa O kulturze ludowej ). Ze względu na chorobę (gruźlica kręgosłupa) w 1929-39 mieszkał
stale w Zakopanem , gdzie współpracował
przy organizacji letnich kursów naukowych. Nawet w gorszych okresach swej
choroby (leżąc na wznak w...
|
|
| Konopka Józef (Ludzie) |
| |
Konopka Józef (30 IV 1818 Modlnica k. Krakowa - 22
VI 1880 Mogilany k. Krakowa). Ziemianin (właściciel Mogilan), rolnik, etnograf,
poeta.
Autor prac z dziedziny entomologii roln. i rolnictwa. Przyjaźnił się od 1841
z Oskarem Kolbergiem , który w 1871-84
mieszkał u niego w Mogilanach i u jego rodziny w Modlnicy.
K. jest autorem pracy etnogr. Pieśni ludu krakowskiego (Kr. 1840 i Wr.
1974) oraz drugiej pt. Przysłowia,...
|
|
| Konopka Piotr (Ludzie) |
| |
Konopka Piotr (23 XI 1959 Kraków). Zakop. taternik , alpinista, narciarz, ratownik
tatrz., absolwent AWF w Krakowie. Od 1981 czł. Grupy Tatrz. GOPR .
Wspinał się w Tatrach
od 1980, przechodząc nowe drogi o wielkich trudnościach w urwiskach skalnych
Tatr Zach . w lecie i zimą (Długi Giewont , Kazalnica Miętusia , Wielka Turnia
).
Jego najlepsze osiągnięcia w taternictwie narc. to
wejście na Hińczową...
|
|
| Konopnicka Maria (Ludzie) |
| |
Konopnicka Maria (23 V 1842 Suwałki - 8 X 1910
Lwów). Poetka, nowelistka, publicystka, krytyk literacki.
W lipcu i sierpniu 1875 przebywała z powodu choroby gardła w Szczawnicy i
zwiedzała wtedy Pieniny, w związku z czym napisała cykl 9 wierszy pienińskich
pt. W górach, ze wzmiankami o Tatrach , w których jednak wtedy chyba nie
była, chociaż z tego cyklu wiersz Noc jest w znacznej części poświęcony
Tatrom. Cykl ten...
|
|
| konwalia majowa (Nie okreslony) |
| |
konwalia majowa (Convallaria majalis ), z rodziny Liliowatych
(Liliaceae ). Znany i ulubiony kwiat majowy. Roślina do 20-30 cm wys.,
zwykle o 2-3 eliptycznojajowato podłużnych liściach, unerwionych równolegle.
Głąbik kwiatowy bezlistny, kwiatostan w postaci jednostronnego grona, kwiaty
białe w formie dzwonków, pięknie pachnące. Owoc - czerwona jagoda. W Tatrach
k.m. jest rzadka, tu i owdzie w reglach. Kwitnie w maju i
czerwcu.
|
|
| konwencja turystyczna (Nie okreslony) |
| |
konwencja turystyczna. Przed I wojną świat. turyści mogli przekraczać
austr.-węg. granicę w Tatrach i na Podtatrzu bez ograniczeń i formalności. Od
1919 aby przekroczyć granicę pol.-czechosł. trzeba było mieć paszport albo
wydaną przez lokalne władze przepustkę.
Dnia 30 V 1925 Polska i Czechosłowacja zawarły konwencję turystyczną (zwaną
też umową lub ugodą tur.), która weszła w życie 14 VI 1926. Na podstawie tej
konwencji...
|
|
| koń (Nie okreslony) |
| |
koń lub koń skalny. Wąska, pozioma lub niezbyt
stroma krawędź skalna (zwykle na grani), po której można posuwać się okrakiem.
Podobna formacja utworzona ze śniegu to koń śnieżny.
|
|
| Kończysta (Szczyty) |
| |
Kończysta; Na wyższym (pd.) wierzchołku
K. sterczy olbrzymi blok skalny, podobny kształtem do głowy końskiej lub do
kowadła; jest to tzw. Kowadło lub Koń Jármaya.
Pierwsze znane wejście na K.: Alexander Münnich i towarzysze w 1874, ale
tylko na pn. wierzchołek, o jeden metr niższy od Kowadła, na które wszedł
później jako pierwszy Viktor Lorenc
.
Zimą: Alfred Martin w 1906....
|
|
| Kończysta, Mała (Szczyty) |
| |
Kończysta, Mała; Jest to północny z kilku
szczytów w grupie Kończystej , wznoszący
się między Batyżowiecką Doliną a Doliną Złomisk .
M.K. bywa odwiedzana tylko przez taterników
. Pierwsze wejście: Miklós Szontagh
junior, Zoltán Zsigmondy i przew. Johann Franz sen. w 1905.
Zimą: Ivan Gálfy , Juraj Richvalský i
Ladislav Richvalský, dopiero w 1953.
Nazwa M.K. pochodzi do Kończystej, a nie od kształtu M.K.
|
|
| Kończysta, Pośrednia (Szczyty) |
| |
Kończysta, Pośrednia, dawniej Środkowa Kończysta;
Szczyt w Grani Kończystej , między Małą Kończystą a Stwolską Turnią .
|
|
| Kończysta Turnia (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Kończysta Turnia;Wybitna turnia stercząca nad lasem
na pn. od dolnej części Miętusiej Doliny ,
a na zach. od Zawiesistej Turni (1296 m).
K.T. jest dobrze widoczna z Kościeliskiej
Doliny , np. z Wyżniej Miętusiej Kiry
.
Nazwą Kończystej Turni nieraz oznaczano
Zawiesistą Turnię, gdyż obie mylono ze sobą.
|
|
| Kończystej, Grań (miejsca (las, osiedle, zbocze, grzeda, zleb) |
| |
Kończystej, Grań; Na wsch. od G.K. ciągnie się
Batyżowiecka Dolina , a na zach. od G.K.
leży Dolina Złomisk i górna część
Stwolskiej Doliny.
|
|
| Kończysty Wierch (Szczyty) |
| |
Kończysty Wierch, Kończysty Wierch nad Jarząbczą,
Kończysta nad Jarząbczą; Wznosi się nad Jarząbczą Doliną , Starorobociańską Doliną i Raczkową Doliną , a odchodzi od niego na
północ długi boczny grzbiet, w którym znajduje się Czubik i Trzydniowiański Wierch .
|
|
| Końska (Miejscowość) |
| |
Końska; Granice katastralne wsi K. obejmują w Tatrach całą Tarnowiecką Dolinę po otaczające ją granie i
po wierzchołek Barańca (2184 m).
W pocz. XX w. pasterze z K. (i z pobliskich Jakubowian) wypasali owce w
Tarnowieckiej Dolinie. Wieś. K. jest notowana w dokumentach od 1357. Mieszk. 310
w 1970.
|
|
| kopa (Nie okreslony) |
| |
kopa. Kopulasta góra albo takież wzniesienie na dnie doliny lub na
zboczu, wydatniejsze i bardziej samodzielne od buli. Jest to słowo z lud. gwar
podtatrz., przyjęte w taternictwie. Zdrobniała forma: kopka. Obie formy
występują też w tatrz. nazwach geogr., w nazwach lud. często samodzielnie (po
prostu Kopa lub Kopka), ale też w nazwach złożonych (np. Królowa
Kopa).
|
|
