| 
 
	
		|  |  |  
 
	
		| 
				
										|  | Przeglądasz dział: Gi ilość pozycji w dziale: 26
 | Zmień dział na: 
 |  |  |  
		| 
							
					| gieleta  (Nie okreslony) |  
					|  | gieleta . Duże drewniane, zwężające się ku górze naczynie, do którego 
pasterze doją owce na halach. |  
					|  |  
					| Giełgud Adam  (Ludzie) |  
					|  | Giełgud Adam (12 IV 1834 Królewiec - 26 XI 1920 
Vevey, Szwajcaria). Syn powstańca pol. z 1831, osiadły w Anglii, publicysta, 
literat, wysoki urzędnik w bryt. Ministerstwie Wojny, działacz polonijny w 
Anglii.
W 1887 przybył po raz pierwszy do Zakopanego, a potem przyjeżdżał co roku. 
Pod wrażeniem Tatr napisał artykuł The Polish Carpathians ("English Illustrated Magazine" 
1888) z rysunkami Stanisława Witkiewicza, 
który był jego... |  
					|  |  
					| Gierlach  (Szczyty) |  
					|  | Gierlach
Przez dłuższy czas nie wiedziano, że G. jest najwyższym szczytem tatrz.; 
za taki uchodził Krywań, a potem Łomnica lub Lodowy Szczyt. Wprawdzie już pomiary Ludwika Greinera z 1837-38, ogłoszone w 
1839, wykazały pierwszeństwo G., ale jeszcze do ok. 1865 Łomnica uchodziła 
powszechnie za najwyższą.Na pd. stoki G. zapędzali się za kozicami strzelcy ze 
Spisza już ok. 1800, a może nawet wcześniej, ale nie jest prawdopodobne, aby już... |  
					|  |  
					| Gierlach, Mały  (Szczyty) |  
					|  | Gierlach, Mały 
  Drugorzędny szczyt w pd.-wsch. grani Gierlachu, stanowiący zwornik, w 
którym grań ta rozwidla się w dwie odnogi obejmujące Gierlachowski Kocioł. Pd. i 
zach. zboczami M.G. biegnie zwykły szlak, który prowadzi z Wielickiej Doliny przez Wielicką Próbę na 
Gierlach. |  
					|  |  
					| Gierlach, Zadni  (Szczyty) |  
					|  | Gierlach, Zadni
  Potężny szczyt należący do masywu Gierlachu, a wznoszący się w gł. 
grzbiecie Tatr. U stóp Z.G. od pn.-zach. leży Kacza Dolina, od wschodu Wielicka Dolina, a od pd.-zach. znajduje się 
górne piętro Batyżowieckiej Doliny. W Zadnim 
Gierlachu odgałęzia się od gł. grzbietu Tatr boczna grań biegnąca ku pd.-wsch.; 
wznosi się w niej gł. wierzchołek Gierlachu. Pierwsze wejście na Z.G.: Janusz Chmielowski i przew. Jędrzej... |  
					|  |  
					| Gierlachów  (Miejscowość) |  
					|  | Gierlachów lub Gierlachowce, błędnie Garłuchów
Wieś na Spiszu, na pd.-wsch. od Tatrzańskiej Polanki, a na pn.-wsch. od Batyżowiec; 750 mieszk.; założona między 
1279-1318. W osobnej kwaterze na cmentarzu w Gierlachowie są pochowani czechosł. 
i radz. żołnierze, którzy w 1944 zginęli w katastrofie samolotu na » Zadnim Gierlachu.
Nazwa G. pochodzi od nazwiska Gerlach; komes Gerlach z Soboty Spiskiej był 
ojcem założycieli wsi. |  
					|  |  
					| Giewoncka Przełęcz  (Przełęcze) |  
					|  | Giewoncka Przełęcz
 Najniżej położone siodło w grani między gł. wierzchołkiem Giewontu a Małym Giewontem. Z G.P. ku pn. spada urwisty 
Żleb Kirkora, a nieco poniżej G.P. od pd. 
trawersuje czerwono znakowana ścieżka, wiodąca ze Strążyskiej Doliny przez Przełęcz w Grzybowcu na 
Giewont. |  
					|  |  
					| Giewont  (Szczyty) |  
					|  | W kształcie G. fantazja ludzka upatrzyła postać Śpiącego Rycerza; głowę ma 
tworzyć Wielki Giewont, a tułów - Długi Giewont. Jedno podanie głosi, że w 
jaskini w skałach G. śpią rycerze króla Bolesława Śmiałego, a wg innego podania 
w G. jest jaskinia, w której mnich strzeże wielkich skarbów.
       Na samym wierzchołku Wielkiego Giewontu stoi wyniosły, 
z dala widoczny krzyż o szpetnej żelaznej konstrukcji kratowej, postawiony przez... |  
					|  |  
					| Giewont  (Ludzie) |  
					|  | Giewont (nazwisko i przydomek). Często jest 
spotykane na Podhalu i pełni nieraz funkcję nazwiska, ale jest to właściwie 
przydomek, np. wielu zakop. Gąsieniców (Gąsienica-Giewont). Jako nazwisko jest 
notowane w podh. dokumentach od 1786 w formach: Gewąd (1786), Giewont (1787), 
Gewont (1789), potem także Gewąt, Giewąt itp., ale najczęściej Giewont (gwarowo 
takoż), przeważnie we wsiach Czarny 
Dunajec, Chochołów, Witów, Dzianisz, Zakopane, ale... |  
					|  |  
					| Giewont  (Wydawnictwo) |  
					|  | "Giewont" (1902). Jedno z pierwszych czasopism 
zakop., wychodzące w 1902 jako tygodnik (9 numerów i dodatek do nru 4) od 2 VII 
do 3 IX. Red. i wydawca: Edmund Cięglewicz. 
Pismo to, mające przeciwdziałać akcji prowadzonej przez "Prz. Zakop." przeciw 
dr. Andrzejowi Chramcowi, było przez niego finansowane.
Poza sprawami lokalnymi Zakopanego "Giewont" zajmował 
się też turystyką w Tatrach i taternictwem. Pisywał tu m.in. Karol Englisch o swych... |  
					|  |  
					| Giewont  (Wydawnictwo) |  
					|  | "Giewont" (1924-28). Czasopismo, które miało być 
kwartalnikiem, a ukazało się jedynie w postaci trzech grubych, bogato ilustr. 
zeszytów, wydanych w 1924 (Zakopane), 1926 (Zakopane-Kraków) i 1928 
(Łódź-Zakopane). Red. i wydawca: Adam Kowalczewski-Siedlecki.
Pismo zajmowało się różnorodną tematyką tatrz. i podh., 
głównie zakopiańską. Wśród autorów pierwszego zeszytu byli: Józef Diehl, Jan Kasprowicz, Karol Kwaśniewski  Tadeusz... |  
					|  |  
					| Giewont, Długi  (Szczyty) |  
					|  | Giewont, Długi,  dawniej Długi Wierzchołek.
Wsch. wierzchołek » Giewontu, oddzielony 
od jego gł. wierzchołka głębokim wcięciem Szczerby. |  
					|  |  
					| Giewont, Hala  (Hala - Polana) |  
					|  | Giewont, Hala
   Pierwotna nazwa zbiorowa trzech hal: Strążyska, Białe i Kalatówki. Tworzyły one całość należącą długo 
do sołtysów szaflarskich.
Najwcześniejsza wzmianka określa tę halę jako: "salasse 
dictis sub monte Gewont", tj. szałasy pod górą Gewont (przywilej króla Zygmunta 
III z 1605 dla sołtysów z Szaflar          
             
  ). W przywilejach z 1669 i 1676 jest: "hale Giewont 
Strążyskami zwane".... |  
					|  |  
					| Giewont, Mały  (Szczyty) |  
					|  | Giewont, Mały (1733, 1728, 1728 m), dawniej także Giewoncik. P. 
Uwieńczony kilkoma turniami szczyt 
wznoszący się między gł. wierzchołkiem Giewontu (tj. Wielkim Giewontem) a 
Przełęczą Bacuch. Mały Giewont jest oddzielony od Wielkiego Giewontu głęboko 
wciętym Żlebem Kirkora i Giewoncką Przełęczą. |  
					|  |  
					| Giewont, Wielki  (Szczyty) |  
					|  | Giewont, Wielki
  Gł. wierzchołek » Giewontu (z 
krzyżem). |  
					|  |  
					| Gieysztor Marian  (Ludzie) |  
					|  | Gieysztor Marian (22 II 1901 Petersburg - 5 VI 1961 
Warszawa). Zoolog, hydrobiolog, taternik, autor wielu prac nauk. (od 1923), gł. 
z zakresu hydrobiologii, m.in. tatrzańskiej. Od 1936 docent UW i wykładowca na 
SGGW. W okresie okupacji uczestniczył w tajnym nauczaniu UW (1941-44) i działał 
w AK. Po wojnie prof. SGGW (1948-52) i UW (1952-61), przewodniczący Komitetu 
Hydrobiol. PAN (od 1960).
G. był jednym z czołowych w Europie znawców wirków... |  
					|  |  
					| Gieysztor Zbigniew  (Ludzie) |  
					|  | Gieysztor Zbigniew (9 II 1903 Paryż - 15 IV 1930 w 
Tatrach, poch. w Zakopanem), brat » Mariana 
Gieysztora. Taternik, student Politechniki Warszawskiej. Od 1929 był 
członkiem warsz. Sekcji Tatern. AZS.
Mimo niedowładu trzech palców lewej ręki (wskutek 
postrzału w maju 1926 podczas walk w Warszawie) wspinał się w Tatrach od 1928, 
zrazu samotnie (np. Żabi Koń), potem z in. 
taternikami, najwięcej ze Stefanem 
Bernadzikiewiczem i Wiesławem... |  
					|  |  
					| Gieysztorowa Irena  (Ludzie) |  
					|  | Gieysztorowa Irena z Chmielewskich (ok. 1903 
Petersburg - 22 V 1985 Warszawa), żona » Mariana Gieysztora. Geografka, doc. UW, 
taterniczka.
Prowadziła w Tatrach badania i w związku z tym ogłosiła prace: Próba 
obliczenia gradientu opadowego w Tatrach Polskich ("Gospodarka Wodna" 1960), 
Studia hydrologiczne nad potokami tatrzańskimi (Wa. 1961), Uwagi o 
opadach w Tatrach Polskich ("Prz. Geogr." 1962), Studium porównawcze nad... |  
					|  |  
					| gil  (Nie okreslony) |  
					|  | gil (Pyrrhula pyrrhula ), z rodziny łuszczaków 
(Fringillidae ). Ptak nieco większy od wróbla, o króciutkim dziobie i 
nóżkach. Głowa, końce skrzydeł i ogon są czarne, grzbiet sinawopopielaty, na 
skrzydłach i kuperku biały pasek, pierś u samca czerwona, u samicy popielata. G. 
składa jaja dwa razy w roku: ok. połowy maja i w końcu czerwca lub w lipcu.
W Tatrach gile nie są ptakami przelotnymi lecz gnieżdżą się stale,... |  
					|  |  
					| Giller Agaton  (Ludzie) |  
					|  | Giller Agaton (9 I 1831 Opatówek k. Kalisza - 17 VII 
1887 Stanisławów). Działacz polit. i nar., historyk i publicysta, członek Rządu 
Nar. w powstaniu 1863.
W 1852 studiował na Uniw. Krak., słuchając m.in. 
wykładów Ludwika Zejsznera i Wincentego Pola. W lecie tegoż roku (po 
własnej wycieczce na Babią Górę) przyłączył się do grupy studentów prowadzonych 
w Tatry przez Pola. W Kościeliskiej Dolinie uczestniczył wtedy w stawianiu »... |  
					|  |  
					| Giller Stefan  (Ludzie) |  
					|  | Giller Stefan , pseud. Stefan z Opatówka (19 IX 1834 
Opatówek k. Kalisza - 27 I 1918 tamże), brat » Agatona Gillera. Poeta, powieściopisarz, 
dramaturg, wieloletni nauczyciel w gimnazjum w Kaliszu.
Wiersze o tematyce tatrz. ogłaszał od 1873 w różnych czasopismach i księgach 
zbior., a większość z nich opublikował też w zbiorze własnej poezji Elegije i 
sonety (Kr. 1890 i 1897), np. wiersze Pod skałą, W dolinie i szałasie... |  
					|  |  
					| Gineyko Roman  (Ludzie) |  
					|  | Gineyko Roman (11 IV 1892 Warszawa - 15 VI 1955 
tamże). Malarz, studia w warsz. SSP 1918-22 i w Paryżu 1923. Wystawiał od 1929 w 
kraju i za granicą. W końcu lat 1920-tych i w 1930-tych wyjeżdżał na plenery 
m.in. do Białki Tatrz.; miał stamtąd 
kolekcję sztuki ludowej. W 1946-49 pracował w Min. Kultury i Sztuki, od 1948 
jako naczelnik wydz. plastyki.
Malował i rysował m.in. pejzaże, portrety, sceny rodzajowe, groteski, 
karykatury,... |  
					|  |  
					| gips  (Terminologia) |  
					|  | W narciarstwie 
oznacza suchy śnieg, zbity pod wpływem wiatru; przy nacisku (np. nartą) pęka na bryły 
różnokształtne, często płaskie, stwarzając na stromych stokach niebezpieczeństwo 
lawin. Jeszcze twardszy i bardziej zbity 
śnieg to » beton. |  
					|  |  
					| Giżycka Bronisława  (Ludzie) |  
					|  | Giżycka Bronisława z Jankiewiczów (ok. 1867 na 
Podolu - 16 VIII 1921 Zakopane), żona ziemianina z Podola, matka » Jerzego Giżyckiego, teściowa » Edwarda 
Ligockiego. Miłośniczka podtatrz. kultury lud., kolekcjonerka okazów sztuki 
ludowej. W Zakopanem bywała z dziećmi co najmniej od 1899 i później zamieszkała 
tam na stałe (od 1912?), ale wybuch I wojny świat. zastał ją we Francji, skąd 
przeniosła się do Szwajcarii, a do Zakopanego wróciła... |  
					|  |  
					| Giżycka Krystyna  (Ludzie) |  
					|  | Giżycka Krystyna , z domu Skarbek, po II wojnie 
świat. Christine Granville (1915 Warszawa - 15 VI 1952 Londyn), żona » Jerzego Giżyckiego. Narciarka, w czasie II 
wojny świat. agentka wywiadu bryt. i kurier tatrz.
W latach 1930. uprawiała narciarstwo w Zakopanem i Tatrach, także 
taternictwo, zdobyła tytuł Miss Nart Zakopanego. Uczestniczyła w konkursie o 
tytuł Miss Warszawy.
W 1937 poślubiła » Jerzego Giżyckiego i wyjechała z nim... |  
					|  |  
					| Giżycki Jerzy  (Ludzie) |  
					|  | Giżycki Jerzy (18 V 1889 Wróblowce k. Kamieńca 
Podolskiego - ok. 1960 w Kanadzie), syn » Bronisławy Giżyckiej, brat Olimpii, żony » 
Edwarda Ligockiego, mąż » Krystyny 
Giżyckiej. Literat, publicysta, podróżnik, z wykształcenia agronom (studia w 
Krakowie, Brukseli, Hohenheim i Halle do 1914), w młodych latach narciarz i 
taternik.
W Zakopanem był po raz pierwszy w 1899 lub wcześniej (z 
Chabówki jeszcze nie było kolei), a w 1908-14... |  
					|  |  
 
 |  
		| [1] |  |