Giżycki Jerzy (18 V 1889 Wróblowce k. Kamieńca 
Podolskiego - ok. 1960 w Kanadzie), syn » Bronisławy Giżyckiej, brat Olimpii, żony » 
Edwarda Ligockiego, mąż » Krystyny 
Giżyckiej. Literat, publicysta, podróżnik, z wykształcenia agronom (studia w 
Krakowie, Brukseli, Hohenheim i Halle do 1914), w młodych latach narciarz i 
taternik.
W Zakopanem był po raz pierwszy w 1899 lub wcześniej (z 
Chabówki jeszcze nie było kolei), a w 1908-14 bywał często w Zakopanem i 
Tatrach, zwł. w zimie. Uprawiał wysokogórską turystykę narc. (np. wejście narc. 
na Ornak). W 1913 został członkiem Sekcji Ludoznawczej TT (w której jego matka 
była b. aktywna) i Sekcji Narc. TT. Uczestniczył 15 II 1914 (z Mariuszem Zaruskim i in.) w I zim. wejściu pn. 
ścianą na Czarny Mięguszowiecki Szczyt              
              
           
             
               
      .
W 1914 wybuch I wojny świat. zastał go w USA, służył w wojsku amer., potem 
pracował w różnych zawodach, m.in. jako górnik w Górach Skalistych (gdzie 
uprawiał też narciarstwo), a w 1920-23 był urzędnikiem w poselstwie pol. w 
Waszyngtonie. W 1923-24 był w Polsce, w 1924-25 we Francji jako działacz 
polonijny (był też sekretarzem Pol. Komitetu Igrzysk Olimpijskich w związku z 
VIII Olimpiadą 1924 w Paryżu), w 1925-32 w Afryce pracował dla rządu franc., w 
1932-33 był z powrotem we Francji, w 1933-37 znowu w Polsce (gł. w Zakopanem), w 
1937-39 w Afryce jako konsul pol. w Etiopii w Addis Abebie. W 1939 po wybuchu II 
wojny świat. wyjechał do kolonii bryt. w Afryce i jeszcze w czasie wojny 
zamieszkał w Kanadzie.
W 1924-37 w licznych pol. czasopismach G. publikował felietony, opowiadania i 
fragmenty powieści na różne tematy krajowe i zwł. związane z jego podróżami, a 
także kilka książek, m.in. Biali i czarni (Wa. 1934 i po niem.: Essen 
1936) oraz pamiętnik Chleb i chimera (Wa. 1935). W jego publicystyce 
międzywoj. pojawiała się też tematyka tatrz. i podh., np. w felietonach 
"Tatritis" ("Ilustr. Kur. Codz." 17 II 1933) i Jędrzej "we Widniu 
("Gaz. Pol." 17 XI 1934). Wygłaszał wtedy również odczyty i był autorem audycji 
radiowych. W 1953 publikował w Toronto w "Związkowcu", a w 1957 w Londynie w 
"Wiadomościach".