Czeżowski Tadeusz (26 VII 1889 Wiedeń - 28 II 1980
Toruń). Taternik, narciarz i alpinista,
wybitny filozof i logik (Uniw. Lwow. 1914, dr), prof. uniw. w Wilnie (1923-39) i
Toruniu (1945-60), autor wielu prac nauk. i podręczników. W czasie okupacji
niem. uczestniczył w tajnym szkolnictwie średnim i wyższym w Wilnie.
W czasie studiów uprawiał turystykę i narciarstwo w
Karpatach Wsch. (był czł. AKT i KTN), a w Tatrach turystykę i tatarnictwo (był
czł. STTT od 1911, potem Klubu Wys.). W 1910 Cz. i jego brat Adam oraz Zygmunt Czerny
i Janusz
Gąsiorowski urządzili dłuższą wyprawę w Karpaty Pd. (tzw. Alpy Transylwańskie),
gdzie weszli na wiele szczytów, częściowo nowymi, trudnymi drogami. Wyprawę tę
opisał Cz.: Z Alp Transylwańskich ("Tat." 1910).
Chodził też sporo po Alpach, od Dolomitów po Delfinat
(1912, 1913, 1924, 1925, 1928), m.in. ze swym bratem Adamem oraz Tadeuszem Smoluchowskim, Zygmuntem Klemensiewiczem, Romanem Kordysem, Jerzym Maślanką i Kazimierzem Drewnowskim
.
W 1924 razem z Jerzym
Landem zorganizował w Wilnie oddział PTT i był jego
prezesem w 1924-30 i 1932-39. W 1950 był jednym z założycieli Sekcji Toruńskiej
Poznańskiego Koła Klubu Wysokogórskiego. Opublikował swą autobiografię ("Kwart.
Hist. Nauki i Techn." 22, 1977, nr 3). W 1963 został czł. hon. Klubu Wys.