Czerny Zygmunt (24 VII 1888 Lwów - 18 II 1975
Kraków).
Taternik , filolog romanista, prof.
uniw. we Lwowie (1924-46), Toruniu (1946-50) i Krakowie (1950-60), autor
licznych prac nauk. i podręczników, czł. kilku komisji i komitetów PAN. W latach
niem. okupacji Lwowa działał tam w tajnym uniw. polskim.
Turystykę w Tatrach
i taternictwo uprawiał gł. przed I wojną świat., m.in. z Janem Wacławem Czerwińskim i Stefanem Komornickim , częściowo w
towarzystwie przewodników. Uczestniczył w I wejściu zach. granią Mięguszowieckiego Szczytu (w 1907) i w I
wejściu lewą częścią pn.-zach. ściany Krywania
(1910). W 1910-11 wspinał się w Tatrach także sporo samotnie, np. Świnica pn.-wsch. ścianą, granią ze Świnicy
przez Niebieską Turnię aż na Mylną Przełęcz , Młynarz , Jaworowy Szczyt
. Był czł. STTT, potem KWPTT.
W 1909 wspinał się dużo w Alpach Zach., dokonując m.in. I
przejścia pd.-wsch. ściany Grand Som w grupie Mont Blanc. W 1910 uczestniczył w
pionierskiej na owe czasy wyprawie pol. w Karpaty Pd. czyli Alpy Transylwańskie
( » Czeżowski Tadeusz
).
Ogłosił opis swej wycieczki Na Krywań przez Koryto ("Tat." 1911) i
rozprawę o ideologii alpinizmu (a więc i taternictwa): Zagadnienie stosunku
sportu do kultury
(tamże 1912, nry 1, 3 i 4).
