Blasy Eduard David , w węg. literaturze Blásy Ede (3
V 1820 Wielka k. Popradu - 25 VI 1888 tamże).
Spiskoniem. właściciel ziemi w swym rodzinnym mieście, b. aktywny działacz społ.
tamże. W 1869-74 był dyr. Starego Smokowca. Brał udział w
założeniu MKE (1873), a potem w jego pracach w Tatrach: budowa dróg i schronisk,
organizacja przewodnictwa. Współzałożyciel Muzeum Tatrz. w Wielkiej (1882).
Był zapalonym myśliwym na kozice (w czasach, gdy nie były jeszcze pod ochroną
na pd. stronie Tatr) i przy okazji polowań poznał dokładnie pd. stoki Tatr Wys.
W towarzystwie koziarza Jana Rumana starszego ze Stwoły dokonał I wejścia na
Rysy 30 VII 1840 (inne daty są błędne). W 1845 z przew. Jakubem Luxem był na
Lodowym Szczycie (II wejście). Należy do pionierów zim. turystyki i taternictwa:
w zimie 1845 6 był przy Zielonym Stawie Kiezmarskim i przy Łomnickim Stawie, w
zimie 1873 przy Wielickim Stawie, a w styczniu 1873 z Jakubem Gellhofem dokonał
I wejścia zim. na Sławkowski Szczyt. W 1853-86 B. był na Rysach jeszcze 19 razy
prowadząc na ten szczyt liczne osoby. Wielu turystów i taterników udając się w
Tatry (np. Mór Déchy) korzystało z rad i wskazówek B.
W 1869-83 ogłosił po niem. i węg. w czasopismach szereg
artykułów na tematy tatrz.: o limbie, o polowaniu na kozice, o zarybianiu
potoków i jezior itd. Opisał też swe wejście na Rysy w 1840: A Tengerszem-csúcs első megmászása
vagyis inkább felfedezése ("Tátra-Vidék" 1, 1883, nr 13 i 15). Ciekawy ten
opis, stanowiący cenny dokument, był kilka razy przedrukowany w różnych językach
(w przekładach niekompletnych i nie zawsze poprawnych), m.in. po słow. ("Krásy
Slov." 23, 1945-46, nr 2).W 1891 na pn.-zach. wierzchołku Rysów umieszczono
marmurową tablicę z węg. napisem: "Blásy Ede emlékére" (Ku czci Edwarda
Blásyego); w 1892 tablica została rozbita. W węg. i niem. nazewnictwie tatrz.
B. jest upamiętniony kilkoma nazwami, m.in. Blásy-völgy i Blásytal dla
Sławkowskiej Doliny oraz Blásy-horhos i Blásyscharte dla Sławkowskiej
Przełęczy.
