Leszko Ludwik (1890 - 27 VI 1957 Kraków). Prof.
liceum w Krakowie, turysta, taternik ,
narciarz, sportowiec i działacz sport. w wioślarstwie, kajakarstwie i
kolarstwie. Jeden z działaczy krak. AZS już przed I wojną światową. Wielki
propagator turystyki i narciarstwa, zwł. wśród młodzieży. W 1919-20 był
instruktorem w Kompanii Wysokogórskiej
.
W lutym 1914 z towarzyszami dokonał 3-dniowego rajdu
narc. na trasie: Zakopane , Roztoka , Pięć Stawów Pol . (schronisko w zimie nie było
wtedy zagospodarowane), Zawory , Liptowskie Kopy (I przejście zim. całej ich
grani), Podbańska , Tomanowa Przełęcz
, Zakopane. Wycieczkę tę opisał po 40 latach pt.
Na nartach z Roztoki do Podbańskiej ("Turysta" 1954).
Turystykę narc. uprawiał również poza Tatrami i jedną taką wycieczkę opisał
pt. Wycieczka w Pieniny ("Spraw. AZS Kraków" 1913). W
latach międzywoj. był nadal b. popularną postacią wśród narciarzy w Tatrach Polskich
.
Po II wojnie świat. ogłaszał artykuły na tematy tur. i narc., np. Gdy
śpiący rycerze w Giewoncie zbudzili się i przypięli narty ("Dz. Pol." 1946,
nr 234, o narciarstwie w wojsku), Turystyka i jej przyszłość (tamże 1946,
nr 282), O zrozumienie piękna gór ("Sport i Wczasy" 1949, nr 32),
Turystyka górska wobec nowych zadań (tamże
1949, nr 72). Zajmował się też
malarstwem: malował krajobrazy (jego olejny Pejsaż był reprodukowany w
czasopiśmie "Sztuki Piękne" 1929, nr 5) i jest autorem rozważań Pierwiastek
geograficzny w malarstwie współczesnem ("Czas. Geogr."
1925).
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
