Krókowska Zofia (27 XI 1903 Kraków - 19 VIII 1928 w Tatrach , poch. w Zakopanem ). Taterniczka , działaczka harc., po studiach
filologii klasycznej na UJ (1923-27). Była b. aktywna w krak. harcerstwie, miała
stopień harcmistrzyni, w 1923 zorganizowała akademicką drużynę harc. "Watra" i
była jej pierwszą drużynową, a w 1924 była założycielką i drużynową VI żeńskiej
drużyny harcerskiej im. Marii Rodziewiczówny.
Taternictwo
uprawiała od 1924, zrazu ze swym starszym bratem, Jerzym , potem m.in. z kolegami z krak. Sekcji Tatern. AZS : Janem A. Szczepańskim i Stanisławem K. Zarembą
.
Była taterniczką zupełnie samodzielną, z własną
inicjatywą, często prowadzącą na wspinaczkach w zespołach męsko-kobiecych. Z Jadwigą Honowską
stanowiła jeden
z pierwszych samodzielnych zespołów kobiecych i w latach 1920. należała do
czołowych taterniczek.
W 1924-28 uczestniczyła w Tatrach w szeregu pierwszych
wejść tatern., zaliczanych wówczas do najlepszych, np. od pn.-wsch. na Młynarza , a w zimie: od pn. na Mały Kiezmarski Szczyt , od pn.-wsch. na Jastrzębią Turnię , od wsch. na Małego Młynarza
itd.
W związku z toczącymi się w STAZS w 1927-28 żywymi
dyskusjami na temat samodzielności taternickiej kobiet, K. postanowiła chodzić
na trudne wspinaczki w zespole czysto kobiecym. Wraz z Jadwigą Honowską zginęła
wskutek wypadku (odpadnięcia i wyrwania haka asekuracyjnego) w czasie wspinaczki
pd. ścianą Ostrego Szczytu
. Przed i po wojnie kilka żeńskich drużyn harc. (w Krakowie,
Zakopanem i Trzebini) obrało Krókowską jako swą patronkę.
