Mięguszowiecka Przełęcz (2307, 2307 m) lub Mięguszowiecka Przełęcz pod
Chłopkiem, także po prostu Przełęcz pod Chłopkiem; Mengusovské sedlo;
Wildererjoch; Vadorzó-hágó. PS. Szeroka przełęcz między Pośrednim
Mięguszowieckim Szczytem a Czarnym Mięguszowieckim Szczytem.
Przejście przez M.P. - przez długi czas uchodzące za trudne i zwane
Kłusowniczą Ścieżką - stanowi krótkie i dogodne połączenie Morskiego Oka i w
ogóle Doliny Rybiego Potoku z Mięguszowiecką Doliną. W 1886 i nast. latach
przejście to zostało ułatwione przez Tow. Tatrz. dzięki wkuciu klamer i
wysadzeniu skał.
Kłusownicy góralscy znali to przejście już w I poł. XIX w. Pierwsze przejście
znanych osób: Edward Homolacs jun., Stanisław Homolacs, Władysław Koziebrodzki,
Ernst Schauer, Józef Stolarczyk, Stanisław Wodzicki oraz przew. Krzeptowscy,
Samek, Maciej Sieczka, Jędrzej Wala starszy i pięciu góralskich tragarzy w 1861;
przejście to opisał Koziebrodzki (zob. niżej). Bardziej znany jest opis in.
przejścia przez M.P.: w książce Stanisława Witkiewicza Na Przełęczy.
Pierwsze wejście zimą: Mieczysław Lerski i Jerzy Maślanka w 1910.
Nazwa M.P. pochodzi od Mięguszowieckiej Doliny i od Chłopka, tj. niewielkiej
turniczki sterczącej w grani ponad przełęczą od wsch. i dobrze widocznej od
Morskiego Oka. Nazwa niem. i węg. nawiązuje do dawnych użytkowników przejścia
przez tę przełęcz: niem. Wilderer i węg.
vadorzó to kłusownik.
Lit. - Władysław Koziebrodzki: Polowanie na kozice w Tatrach. "Kłosy"
1875, nry 526-528 oraz "Łowiec" 1888.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
