| Zibrín Zdeno (Nie okreslony) |
| |
Zibrín Zdeno (2 V 1931 Brezno, okres Banská Bystrica). Słow. taternik i
alpinista, ratownik górski (od 1953 w Tatrach Niżnich), inż. chemik, w 1957-61
meteorolog na Chopku w Tatrach Niżnich. W latach 1950-tych i 1960-tych był
jednym z czołowych czechosł. taterników i alpinistów. W Tatrach przeszedł wiele
ówcześnie najtrudniejszych dróg w lecie i zimie, również nowe drogi. W 1955
uczestniczył w zim. przejściu grani Tatr Wysokich. Wspinał...
|
|
| Zieleniewski Michał (Nie okreslony) |
| |
Zieleniewski Michał (1821 Kraków - 17 IV 1896 tamże).
Lekarz (UJ) i balneolog. Od 1873 czł. Komisji Fizjogr. AU, od 1874 czł.
Komisji Balneologicznej AU, przez 30 lat lekarz zdrojowy w Krynicy. Wśród jego
licznych publikacji lek. i balneologicznych niektóre dotyczą Jaszczurówki i
Zakopanego, np. Zakłady zdrojowo-kąpielowe w Galicyi. IV. Jaszczurówka
("Strzecha" 3, 1870), Zakłady zdrojowo-kąpielne w Galicyi. I. Jaszczurówka...
|
|
| zielinka rozesłana (Nie okreslony) |
| |
zielinka rozesłana lub sybaldia rozesłana
(Sibbaldia procumbens ), z rodziny Różowatych (Rosaceae ). Drobna
roślinka, tworząca małe, niziutkie dareńki. Listki trójlistkowe w różyczce, na
szczycie ucięte, o trzech ząbkach; kwiatki pięciopłatkowe, malutkie,
bladożółtawozielonkawe. W Tatrach tylko w obrębie Czerwonych Wierchów,
najczęściej w wyleżyskach lub na zacienionym wilgotnym
terenie.
|
|
| Zieliński Stanisław (Nie okreslony) |
| |
Zieliński Stanisław (8 V 1917 Kijów). Prozaik, krytyk lit., publicysta, w
Warszawie od 1920 z przerwą wojenną: walczył w kampanii wrześniowej 1939, potem
był w obozach jenieckich, w 1947 wrócił do kraju. Częsty bywalec Zakopanego,
turysta.
Tematyka tatrz. i zakop. pojawia się w zbiorach jego groteskowo-satyr.
opowiadań, np. Kalejdoskop (Wa. 1959) i Kosmate nogi (Wa. 1962)
oraz w cyklu felietonów Pamiętnik oswojonego...
|
|
| zielniki (Nie okreslony) |
| |
zielniki. Nazwa "zielnik" ma dwa znaczenia: 1) zbiór zasuszonych roślin,
ułożonych na arkuszach papieru, z adnotacją o nazwie rośliny, miejscu jej
zebrania, daty zebrania i nazwiska znalazcy (lub tego, kto daną roślinę
oznaczył); 2) dawne drukowane dzieła botaniczno-lekarskie, najczęściej
ilustrowane, nazywane zielnikami, herbarzami, niekiedy Ogrodami Zdrowia. Poniżej
podane są wiadomości wyłącznie o z. w pierwszym znaczeniu; o z. w drugim...
|
|
| Zielona Czuba (Nie okreslony) |
| |
Zielona Czuba (2131, 2130 m); Zelená kopa, Zelený vrch, Štít nad Zeleným;
Grüne Kuppe; Zöldtavi-hegy. S. Pn.-zach. szczyt Jaworowych Wierchów, nad
Szeroką Przełęczą. Stanowi pn.-zach. zakończenie Jaworowej
Grani.
|
|
| Zielona Dolina Gąsienicowa (Nie okreslony) |
| |
Zielona Dolina Gąsienicowa lub po prostu Zielona Dolina. P. Zach.
gałąź » Gąsienicowej Doliny, ok. 2,5 km długa. Leżą w niej wszystkie Gąsienicowe
Stawy oprócz Czarnego Stawu i Zmarzłego Stawu. Zaczyna się od ujścia Czarnego
Potoku do Suchej Wody (ok. 1425 m) i ciągnie się w górę łukiem ku pd. do stóp
Świnicy, do wysokości ok. 2050 m. Nazwa Z.D.G. pochodzi od jej największego
stawu: Zielonego Stawu Gąsienicowego.
|
|
| Zielone, Przednie (Nie okreslony) |
| |
Zielone, Przednie (1732 m); Predné Zelené, Prednô
Zelenô. S. Nietypowego kształtu wzgórze na pd.
stokach Rohackiej Doliny, między dolną częścią Spalonej Doliny a Smutną Doliną.
Z Rohackiej Doliny wznosi się Przednie Zielone stromym stokiem (gęsto
zarośniętym kosodrzewiną) do swego najwyższego punktu, zaraz za którym leżą
tarasy z Rohackimi Stawami. Niżni Rohacki Staw ma odpływ...
|
|
| Zielony Ogród (Nie okreslony) |
| |
Zielony Ogród (ok. 1250 m) lub Polana Żlebina; Polana pod žlabinou;
Grüner Garten, Grüngärten. S. Polana nad pr. (pn.-wsch.) brzegiem
Żlebińskiego Potoku w Żlebinie w Tatrach Bielskich. Po przeciwnej stronie potoku
stoi domek służbowy TANAPu. W Z.O. stał niegdyś szałas past., użytkowany przez
mieszkańców Zdziaru do 1958.
|
|
| Zielony Potok Kiezmarski (Nie okreslony) |
| |
|
|
| Zielony Staw Gąsienicowy (Nie okreslony) |
| |
Zielony Staw Gąsienicowy (1672, 1672 m) lub po prostu Zielony Staw.
P. Największe jezioro w Zielonej Dolinie Gąsienicowej, u stóp Skrajnej
Turni. Po II wojnie świat. staw ten został sztucznie zarybiony. Pow. 3,84 ha,
275 x 238 m, głęb. 15,1 m. Górale nazywali to jezioro również Suczym Stawem i
opowiadali, że nazwa pochodzi stąd, iż juhasi utopili w nim złą
sukę.
|
|
| Zielony Staw Jaworowy (Nie okreslony) |
| |
Zielony Staw Jaworowy (1820, 1811 m) lub po prostu Zielony Staw, a
dawniej również Zielony Staw Jaworzyński lub Zielony Staw pod Szeroką
Jaworzyńską; Zelené pleso, Zelené pleso Javorové, Zelené pleso Javorinské;
Grüner See, Javorova Grüner See, Javoriner Grüne See; Zöld-tó, Jávor-völgyi
Zöld-tó. S. Leży w górnej części Zielonej Doliny Jaworowej, u stóp
Szerokiej Jaworzyńskiej i Szerokiej Przełęczy. Jest wybitnie okrągławy i...
|
|
| Zielony Staw Kaczy (Nie okreslony) |
| |
Zielony Staw Kaczy (1577, 1577 m) lub po prostu Zielony Staw, a czasem
mylnie Kaczy Staw; Zelené pleso, Zelené pleso Kačacie, dawniej Zelené pleso
Kačie; Grüner See, Ententaler Grüner See; Zöld-tó, Kacsa-völgyi Zöld-tó.
S. Największy staw w Kaczej Dolinie, na dnie jej dolnego piętra, u stóp
Ganku. Pomiary pracowników TANAPu w 1961-67 oraz (w nawiasach) pomiary Wiktora
Ormickiego z 1929: pow. 2,580 (2,625) ha, 200 x 170 (232 x 150) m,...
|
|
| Zielony Staw Kiezmarski (Nie okreslony) |
| |
Zielony Staw Kiezmarski (1542, 1545 m) lub po prostu Zielony Staw,
dawniej też Zielony Staw pod Łomnicą; Zelené pleso, Zelené pleso Kežmarské,
Zelené pleso pod Jastrabou vežou, Zelené pleso pod Lomnickým štítom; Grüner See,
Kesmarker Grüner See, Grünsee; Zöld-tó, Késmárki-Zöld-tó. S. Największy
staw w Kiezmarskiej Dolinie, u stóp Jastrzębiej Turni i Małego Kiezmarskiego
Szczytu. Nad stawem stoi schronisko turystyczne. Naturalne...
|
|
| Zielony Staw Ważecki (Nie okreslony) |
| |
Zielony Staw Ważecki (2026, 2017 m), także Zielony Staw pod Krywaniem i
Zielony Staw Krywański; Zelené pleso pod Kriváňom, Zelené pleso Krivánske;
Grüner See am Krivan, Krivan Grüner See; Kriváni-Zöld-tó, handelvölgyi Zöld-tó.
S. Duże jezioro w górnej części Ważeckiej Doliny u stóp Krywania i
Krótkiej. Pomiary pracowników TANAPu z 1961-67 oraz (w nawiasach) pomiary
starsze: pow. 5,161 (4,32) ha, 450 x 160 (400 x 149) m, głęb....
|
|
| Zielony Stawek Zuberski (Nie okreslony) |
| |
Zielony Stawek Zuberski (1472 m) lub po prostu Zielony Stawek, także Żabi
Stawek, Studnica; Zelené pliesko, Zelené pliesko pod Predným Zeleným, žabie
pliesko, Opálové pliesko. S. Mały stawek w Spalonej Dolinie, nad jej
wysokim dolnym progiem. Pow. 0,02 ha, 37 x 13 m, głęb. 2,1 m.
|
|
| Zielony Wierch Jaworowy (Nie okreslony) |
| |
Zielony Wierch Jaworowy (2177, 2169 m); žabí vrch Javorový, severozápadný
vrchol; Nordgipfel des Froschberges; Békás-hegy északi orom. S. Środkowy
z trzech Jaworowych Wierchów, między Żabim Wierchem Jaworowym a Zieloną Czubą.
Od Z.W.J. odchodzi wybitna boczna grań, która oddziela Zieloną Dolinę Jaworową
od Żabiej Doliny Jaworowej.
|
|
| Zielony Wierch Rohacki (Nie okreslony) |
| |
Zielony Wierch Rohacki (ok. 2000 m), lub po prostu Zielony Wierch;
Zelené, Zelenô. S. Gł. wzniesienie w bocznej
grani Tatr Zach., odgałęziającej się od Skrajnej Kopy (w grupie Trzech Kóp) ku
pn.-wsch. i ciągnącej się między Smutną Doliną a Rohackimi Stawami. Przez Z.W.R.
prowadzi znakowany szlak tur. od Wyżniego Rohackiego Stawu na Trzy
Kopy.
|
|
| Zielonym Stawem, Schronisko nad (Nie okreslony) |
| |
Zielonym Stawem, Schronisko nad (ok. 1550 m) lub Schronisko nad Zielonym
Stawem Kiezmarskim, dawniej czasem Schronisko arcyksięcia Fryderyka, a od 1950
niekiedy Schronisko im. Alberta Brnčala; Chata pri Zelenom plese (kežmarskom),
od 1950 Brnčalova chata, dawniej Bedrichova chata, Fridrichova chata itp., Chata
pod Jastrabou vežou; Grüneseehütte, Schutzhütte am Grünen See, pierwotnie
Erzherzog Friedrich Schutzhaus, Friedrichhaus, później...
|
|
| Ziemak Ryszard (Nie okreslony) |
| |
Ziemak Ryszard (15 VIII 1935 Grodno). Fotografik tatrz., taternik.
Wystawiał swoje zdjęcia w kraju i za granicą, ukazywały się też w publikacjach
krajowych ("Taternik", "Wierchy" i in.) i zagranicznych. Jest autorem albumów
Impresje tatrzańskie (Wa. 1987) Morskie Oko (Wa., Ka. 1991),
Tatry, góry najpiękniejsze (Wa. 1991).
Lit. - Teresa Kłosiewicz: Czekan i kamera. "Gościniec" 20, 1988, nr
2.
|
|
| Ziemblic Ludwik (Nie okreslony) |
| |
Ziemblic Ludwik, pierwotne nazwisko Bogusz (21 VIII 1895 Kraków - 2 XI
1987 Zakopane, poch. w Krakowie). Inż. rolnik, taternik, alpinista, przewodnik
tatrz., ratownik górski, kierownik schronisk górskich, narciarz-turysta.
Już w młodych latach wspinał się po skałkach w okolicy Ojcowa, w jesieni 1913
z kolegą (Franciszek Żurek) dokonał tam wejścia (zapewne pierwszego) na Maczugę
Herkulesa. W Tatrach był po raz pierwszy w lecie 1913 (wejście...
|
|
| Ziemia (Nie okreslony) |
| |
"Ziemia" (1956-58). Miesięcznik krajozn., organ PTTK, wychodzący w
Krakowie. Red. Przemysław Burchard. Różnorodna tematyka krajozn., w odróżnieniu
od dawniejszej "Ziemi" obejmująca zasadniczo obszar całego świata, z przewagą
jednak spraw polskich. Wiele notatek i artykułów dotyczy Tatr i Podtatrza.
Lit. - Przemysław Burchard: Jak zostałem redaktorem "Ziemi"? "Ziemia" 1985 (1990).
|
|
| Ziemia (Nie okreslony) |
| |
"Ziemia" (1910-50). Czasopismo (tygodnik, dwutygodnik, miesięcznik) o
ogólnopolskiej wszechstronnej tematyce krajozn., organ Pol. Tow. Krajoznawczego,
wychodzący w Warszawie w 1910-14, 1920-39 ( z przerwą w 1921) i 1946-50. Powstał
z inicjatywy Zygmunta Glogera, Aleksandra Janowskiego i Kazimierza Kulwiecia. W
1929 "Ziemia" miała dodatek "Wiadomości Konserwatorskie" o odrębnej paginacji, a
w latach 1948-49 dodatkiem do niej był "Biuletyn Polskiego...
|
|
| Ziemia (Nie okreslony) |
| |
"Ziemia" (od 1965), podtytuł: Prace i materiały krajoznawcze. Ukazuje się
w Warszawie jako rocznik, ale nie zawsze regularnie. W 1990 ukazały się roczniki
za 1985 i 1990. W wielu rocznikach znajdują się prace i materiały dotyczące Tatr
i Podtatrza. Redaktorzy: zrazu często zmieniani, od 1977 (lub wcześniej) Janusz
Żmudziński. Wydawca: PTTK.
|
|
| Ziemia Podhalańska (Nie okreslony) |
| |
"Ziemia Podhalańska". Miesięcznik wydawany w Warszawie, związany z podh.
ruchem regionalnym. Ukazały się roczniki 1-3 (1936-38), kolejno po 6, 12 i 8
nrów. Red. i wydawca: Feliks Gwiżdż. Tematyka podh. i tatrz., m.in. artykuły o
projektowanym Tatrz. Parku Nar., o pasterstwie tatrz., o turystyce i ochronie
przyrody w Tatrach. Dużo pisano o sprawach słowackich i stosunkach
polsko-słowackich.
|
|
| Ziemilski Andrzej (Nie okreslony) |
| |
Ziemilski Andrzej, właśc. Jan Andrzej (17 VI 1923 Lwów). Socjolog,
publicysta, taternik, narciarz (trener od 1952). Sprawy Zakopanego i Tatr, także
Podhala, poruszał w licznych felietonach, publikowanych w czasopismach,
najczęściej w związku z narciarstwem i socjologią sportu.Podobnie w swych
książkach, np. Filar Pysznego Szczytu i inne opowiadania antysportowe
(Wa. 1959), Człowiek w krajobrazie. Szkice z pogranicza socjologii (Wa....
|
|
| Zierhoffer August (Nie okreslony) |
| |
Zierhoffer August (23 II 1893 Wiśniowczyk k. Podhajec - 22 II 1969
Poznań), ojciec » Stanisława Zierhoffera. Geograf, prof. Uniw. Lwow. 1933-45 i
Uniw. Pozn. 1945-64, czł. koresp. PAU (1948). Ok. 1920 uprawiał krótko
taternictwo, m.in. z Marianem Sokołowskim (próba wejścia środkiem pn.-wsch.
ściany Zawratowej Turni).
Lit. - "BUP" 7, 1992 (Andrzej Śródka).
|
|
| Zierhoffer Stanisław (Nie okreslony) |
| |
Zierhoffer Stanisław (1925 Lwów), syn » Augusta Zierhoffera. Taternik,
alpinista, polarnik, lekarz (radiolog), od 1945 zamieszkały w Poznaniu.
Taternictwo uprawiał od 1950, uczestnicząc w 1957-61 w pierwszym zim.
przejściu wielu trudnych dróg, np. wsch. ścianą Mniszka, pd. ścianą Smoczego
Szczytu, od pn.-wsch. na Niżnią Teriańską Przełęcz. W 1957 brał udział w I
przejściu zim. Grani Tatr Pol. od Żabiej Czuby do Wołoszyna (w 8 dni)....
|
|
| Ziętkiewicz Władysław (Nie okreslony) |
| |
Ziętkiewicz Władysław (23 V 1892 Dembno k. Bochni - 20 VI 1940 pod Raon
LEtape we Francji). Taternik, narciarz, działacz na polu wychowania fiz., z
zawodu wojskowy (płk).
Przed I wojną świat. był członkiem Sokoła i Drużyn Bartoszowych. W 1914-18
służył w wojsku austr., m.in. na froncie włoskim w Dolomitach, następnie w
Wojsku Polskim, w 2 Pułku Strzelców Podh. W 1919-20 jako kapitan był pierwszym
dowódcą »Kompanii Wysokogórskiej....
|
|
| Ziętkiewiczowa Ela (Nie okreslony) |
| |
Ziętkiewiczowa Ela, właśc. Elżbieta, z domu Michalewska (ok. 1894 - po II
wojnie świat. w Kanadzie), w 1921-38 żona » Władysława Ziętkiewicza. Wybitna
narciarka (zawodniczka), uprawiająca również narciarstwo wysokogórskie i
taternictwo, z wykształcenia pianistka.
Jeździć na nartach nauczyła się w 1911 w Zakopanem, a w 1912-14 (w czasie
studiów muzycz. w Wiedniu) uprawiała narciarstwo wysokogórskie w Alpach Austr.
wraz z in....
|
|
|
