Ziemblic Ludwik

Ziemblic Ludwik, pierwotne nazwisko Bogusz (21 VIII 1895 Kraków - 2 XI 1987 Zakopane, poch. w Krakowie). Inż. rolnik, taternik, alpinista, przewodnik tatrz., ratownik górski, kierownik schronisk górskich, narciarz-turysta.

Już w młodych latach wspinał się po skałkach w okolicy Ojcowa, w jesieni 1913 z kolegą (Franciszek Żurek) dokonał tam wejścia (zapewne pierwszego) na Maczugę Herkulesa. W Tatrach był po raz pierwszy w lecie 1913 (wejście na Giewont). W lecie 1914 był w Szwajcarii i wszedł na Mont Blanc.

W czasie I wojny świat. walczył najpierw w Legionach Polskich (ranny pod Łowczówkiem), w 1915-16 w armii austr. na froncie włoskim w Alpach (ranny i przysypany lawiną śnieżną, ale odratowany). W 1918-20 był w Wojsku Polskim i walczył na froncie wschodnim.

Po wojnie wspinał się kilkakrotnie w Alpach Szwajc. i w Dolomitach oraz przeszedł w zimie łańcuch Gór Rodniańskich. W 1932-39 najpierw budował i następnie prowadził schronisko AZS pod Popem Iwanem w Czarnohorze, równocześnie będąc przewodnikiem i ratownikiem. Brał udział w wojsk. rajdzie narc. od Cieszyna po Stoh na granicy rum. i wzdłuż wsch. granicy. Okres II wojny świat. przeżył częściowo na Węgrzech, a pod koniec wojny osiadł w Zakopanem.

Od 1945 prowadził schronisko i restaurację na Kasprowym Wierchu, od 1951 na Markowych Szczawinach na Babiej Górze, od 1953, wróciwszy do Zakopanego, zajął się przewodnictwem w Tatrach.

Przewodnikiem tatrz. był od 1951 (klasy III, potem II). Prowadził dużo wycieczek, był działaczem Koła Przewodników Tatrz. w Zakopanem oraz instruktorem przewodnictwa i taternictwa. Ratownikiem górskim był od 1946, najpierw jako czł. TOPR, potem Grupy Tatrz. GOPR.

Taternictwo uprawiał od 1945. W 1947 z Pawłem Voglem dokonał II wejścia zimowego pd. ścianą Zamarłej Turni i I wejścia zimowego zach. ścianą Kościelca. W 1949 obaj przeszli jako pierwsi w zimie wsch. ścianę Kościelca. Na swoje 75 urodziny przeszedł pd. ścianę Zamarłej Turni. W 1953 uczestniczył w eksploracji Jaskini Zimnej. Jako aktor i konsultant brał udział w filmach realizowanych w Tatrach: Czarci Żleb , Wczasy zdobywają odznakę wysokogórską , Groty w Tatrach , Biały szlak , Błękitny krzyż (grał główną postać), Dysk olimpijski , Mandrin (franc. film nakręcony w Tatrach). Fragmenty jego wspomnień z Alp i Tatr były publikowane w wywiadach, jakich udzielał ("Express Wiecz." 14 X 1962; "Życie Warszawy" 1974, nr 113; "Przekrój" 1977, nr 1707). Był członkiem hon. Koła Przewodników Tatrz. w Zakopanem.

---