Czermiński Adrian (2 lub 26 XII 1901 Tetewczyce,
Wołyń - 27 VII 1982 Warszawa ).
Taternik , literat, dziennikarz
(najpierw w Krakowie, od 1935 w Warszawie). Studia (polonistyka) odbył na UJ
(1925), czynny był w owych latach w krak. awangardzie lit.
Zakopane i Tatry poznał już w 1913 i wtedy jazdy na
nartach uczył go Mariusz Zaruski .
Taternictwo uprawiał głównie w 1925-32, przeważnie z Alfredem i Janem A. Szczepańskimi . Uczestniczył m.in. w
pierwszych wejściach pn.-wsch. grzędą na Zadnią Bednarzową Turnię w Grani Hrubego (1926), wsch. ścianą na Ciężki Szczyt (1926), od wsch. na Małego Młynarza (1927), pn.-wsch. ścianą na Wielką Kapałkową Turnię
(1932). Był czł. STAZS, potem KWPTT.
Poza Tatrami wszedł na Sycylii na Etnę w 1924, odbył wycieczki tur. w
Pireneje (1925) i na górę Caf Tegrinna w Libii (1930). W 1958 uczestniczył w
pol. wyprawie na Spitsbergen i przeszedł tam cały Lodowiec Hansa. Chodził też po
górach Bułgarii i Czarnogóry (1966). Odbył podróż do Indonezji i Japonii.
Jako dziennikarz i publicysta pisał w ciągu wielu lat do
licznych czasopism, m.in. na temat swoich podróży oraz taternictwa i alpinizmu
pol., a także o Janie Kasprowiczu , Władysławie Orkanie
itd. Artykuł Cz. o ideologii taternictwa i
alpinizmu pol., Weźmy stamtąd przykład ("Tat." 1932, nr 2), wywołał dość
żywą polemikę. Po Powstaniu Warsz. mieszkał krótko w Zakopanem i w II-III 1945
był w komitecie redakc. "Biuletynu Zakop.".
