Cieczkiewicz Edmund (1 I 1872 Barszczowice k. Lwowa
- 31 I 1958 Rytro, pow. Nowy Sącz). Malarz. Studia w krak. Szkole (Akademii)
Sztuk Pięknych 1887-95 i 1897-98, m.in. u Leona
Wyczółkowskiego . Od 1901 do końca I wojny świat. pracował na kolei w Nowym
Sączu, ale również i wtedy malował.
Malował sceny rodzajowe, portrety i pejzaże, m.in. z
Beskidów, Pienin, Podhala i Tatr . Hall dworca kolejowego w Nowym Sączu
ozdobiono przed 1911 pejzażami C. z Beskidów, Pienin i Tatr: cztery duże
podłużne widoki (m.in. z Czerwonych Wierchów
w stronę Krywania , Czarny Staw Gąsienicowy , Hukowa Skała w
Pieninach) oraz sześć małych pionowych obrazków (m.in. Kominy w Strążyskiej Dolinie
i Czorsztyński Zamek). Ok. 1960 z powodu remontu dworca obrazy usunięto
i oddano do konserwacji w Krakowie, skąd powędrowały do Tarnowa, następnie
wróciły do Nowego Sącza i obecnie zdobią Dom Kultury Kolejarza.
Również do nowego dworca kolejowego w Tarnowie zakupiono w 1911 dziesięć
pejzaży C. z Tatr, Pienin i Podhala, które tworzyły zespół obrazów zdobiących
hall dworca. Były to dwa wielkie poziome pejzaże: Olczyska Dolina i Batyżowiecka Grań oraz osiem
mniejszych pionowych: Wielki Szczyt Wideł, Okno na grani, Siklawa, Brama
Kraszewskiego, pienińska Sokolica i trzy
pejzaże podh. Tuż przed wojną, 28 VIII 1939, dywersanci niem. zniszczyli bombą
hall dworca, ale przynajmniej część pejzaży ocalała i dekorowała dworzec do
1955, kiedy obrazy te zmagazynowano. W 1979 odszukano mniejsze obrazy, mocno
zniszczone, i poddano je konserwacji; w 1982 były na wystawie w Nowym Sączu.
Niektóre pejzaże C. już przed I wojną świat. były reprodukowane na kolorowych
pocztówkach, np. Tatry
(widok z Przełęczy koło Drąga na Batyżowiecką Dolinę
), Tatry: Wielki Szczyt Wideł (wydany przed 1912), Tatry: Widły
i Szczyt Kiezmarski, Tatry: Okno na grani
(na Zach. Szczycie Wideł ),
Tatry: Bazytowiecka Grań (powinno być: Batyżowiecka Grań ); te pięć pejzaży namalowano
wg fotografii (Romana Kordysa
i in.), reprodukowanych w "Pam.
TT" 1908 i 1910.
C. wystawiał w 1897 we Lwowie, w 1935 w Sosnowcu, w 1938 w Nowym Sączu, a
dwie wystawy pośmiertne C. urządzono w Nowym Sączu: większą w 1959 (111 obrazów
olejnych, ponadto akwarele i rysunki) oraz mniejszą (68 prac bez tatrzańskich) w
1982.
