Akademicki Klub Grotołazów w Krakowie (AKG Kraków).
Jeden z czołowych
klubów jaskiniowych w Polsce. Oficjalnie utworzony został w czerwcu 1971 przy
Radzie Okręgowej SZSP, ale bezpośrednich początków tego klubu należy szukać w
Sekcji Taternickiej Akademickiego Klubu Turystycznego w Krakowie, założonej w
marcu 1965, gdzie działała grupa grotołazów. Od początku 1983 klub ten działa
przy Akademii Górniczo-Hutniczej, przy której w 1958-1959 istniała podobna
organizacja: Sekcja Grotołazów Koła PTTK przy Akademii Górniczo-Hutniczej w
Krakowie, która latem 1957 działała m.in. w świeżo odkrytej Wysokiej Jaskini i
Szczelinie Chochołowskiej.
Klub ten w latach 1970 i 1980 prowadził żywą działalność odkrywczą w
jaskiniach Tatr Polskich. Członkowie klubu najlepsze wyniki eksploracyjne
osiągnęli w takich jaskiniach jak np.: Wielka Śnieżna, Bańdzioch Kominiarski,
Ptasia Studnia, Śnieżna Studnia (m.in. otworzenie drogi pod lodospadem w głąb
jaskini), Za Siedmiu Progami (m.in. ciąg do jej dna), Miętusia Jaskinia, Komin w
Ratuszu i innych.
Już od 1971 klub ten organizował lub współorganizował
wyprawy eksploracyjne albo sportowe do najgłębszych jaskiń świata. Członkowie
AKG uczestniczyli w wyprawach do najgłębszych jaskiń Afryki, Iranu, Maroka,
Hiszpanii, Francji, Austrii, Jugosławii, Włoch, a także Słowacji, Moraw, Węgier,
Bułgarii i in., osiągając znakomite rezultaty i odkrywając wiele dziesiątków
nowych jaskiń.
W 1977 w czasie wyprawy AKG do austriackiej jaskini Lamprechtsofen
ustanowiony został pierwszy polski jaskiniowy rekord świata. Osiągnięto
(Wojciech W. Wiśniewski i K. Bębenek) wysokość 855 ponad poziom otworu. Światowy
rekord wysokości jaskini i przejścia członkowie klubu ustanawiali tam jeszcze
dwukrotnie: w 1978 (+962 m, W. Wiśniewski) i w 1979 (+1025 m, W. Wiśniewski).
Ten ostatni rekord przetrwał przeszło 10 lat.
Imieniem klubu ( AKG Halle) została nazwana sala jaskinowa znajdująca się w
jaskini Lamprechtsofen na wysokości +820 m ponad poziomem otworu.
