Zbójnickie Wanty

Zbójnickie Wanty (1167 m), dawniej też Zbójnickie Głazy; Zbojnícka skala; Räuberstein; Ráblo-kő. S. Grupa wielkich want leżących luźno na lesistym grzbiecie (Zbójnicki Grzebyk), ciągnącym się od Smokowieckiego Siodełka ku wsch. Z bezleśnego siodła (Skrajne Zbójnickie Siodełko) bezpośrednio na zach. od Z.W. (obecnie otoczonych drzewami) roztacza się piękny widok na otoczenie Staroleśnej Doliny i Doliny Małej Zimnej Wody. Z.W. były od dawna odwiedzane przez gości ze Smokowca i już ok. 1846 Karol Tibelly namalował widok od Z.W. na Łomnicę i Pośrednią Grań, z grupą turystów na pierwszym planie (obraz znany obecnie jako Tatranská krajina s figurálnou stafážou ). Ok. 1870 zarząd uzdrowiska w Starym Smokowcu zbudował wygodną ścieżkę (potem zaniedbaną), wiodącą z tej miejscowości do Z.W. i następnie, przed 1878, wyznakowano ten szlak białą farbą (pierwsza w Tatrach znakowana farbą ścieżka). Później wyznakowano też (czerwoną farbą) ścieżkę od Z.W. do Różanki. Przez wiele lat Z.W. były pop. celem spacerowym, opisywanym w większości niem., węg. i pol. przewodników tatrz., aż mn.w. do 1900, potem już rzadko, gdyż cały ruch tur. w tej okolicy skoncentrował się na pobliskim, dogodniej udostępnionym Smokowieckim Siodełku, a Z.W. zostały prawie zapomniane.

W dawnych latach przewodnicy opowiadali, że Z.W. były niegdyś siedliskiem zbójników i stąd nazwa tych want, jednak żadne fakty tego nie potwierdzają i jest to w ogóle nieprawdopodobne.

---