Wysoka, Mała

Wysoka, Mała (2429, 2429 m); pierwotnie Malá Vysoká, potem Východná Vysoká; Kleine Viszoka, Kleine Vysoka; Kis-Viszoka. S. Zwornikowy szczyt w gł. grani Tatr Wys., bezpośrednio na pn.-wsch. od Polskiego Grzebienia. W pd.-wsch. kierunku od M.W. odchodzi długa boczna grań Tatr, w której wznoszą się Staroleśny Szczyt i Sławkowski Szczyt. Widok z M.W. należy do najsłynniejszych w Tatrach. Na wierzchołek doprowadza znakowana ścieżka od Polskiego Grzebienia. Na szczyt ten wchodzono od b. dawna.

Nazwa M.W. nie ma nic wspólnego ze szczytem, który obecnie nazywa się Wysoką (2565 m) i wznosi się koło Rysów. W dawnych czasach Wysoką nazywał się dzisiejszy Staroleśny Szczyt (2492 m) i od jego to dawnej nazwy utworzono nazwę M.W. dla jego niższego sąsiada; z drugiej strony Polskiego Grzebienia w grani Zadniego Gierlachu jest Niżnia i Wyżnia Wysoka Gierlachowska, także nie mające nic wspólnego z ową Wysoką k. Rysów, ani z Łomnicą czy Krywaniem, które niegdyś też zwały się Wysoką. W latach międzywoj. zupełnie bezpodstawnie zamieniono starą i logiczną nazwę słow. Malá Vysoká na nielogiczny nowotwór Východná Vysoká.

Ustalona od dawna nazwa niem. Kleine Viszoka i węg. Kis-Viszoka są kalkami pierwotnej nazwy słow. Malá Vysoká lub pol. Mała Wysoka. Dwukrotnie jednak usiłowano zamienić te nazwy o słowiańskim rodowodzie na inne. Najpierw w 1902 Karol Englisch proponował zmianę nazw Kleine Visoka i Kis-Viszoka na Jármay-Spitze i Jármay-csúcs (aby uczcić »dra L. Jármaya), ale to się nie przyjęło. Potem w 1961 Alfred Grosz obok nazwy Kleine Vysoka użył też Felker Hochwarte, ale nie przyjęło się to nawet w niem. literaturze.

Lit. - W.H. Paryski: Mała Wysoka. "Tat." 29, 1947, nr 6.

---