Wiśniewski Wojciech Wiesław (25 XI 1957 Poznań). Taternik, taternik i
alpinista jaskiniowy, speleolog, publicysta, bibliograf,
fotograf górski. Autor ponad 500 prac o tematyce jaskiniowej. W. l. 1980-1989
działacz "Solidarności" (w 1982 skazany i więziony) i niezależny wydawca.
Zamieszkały w Krakowie od 1968.
Wspinał się w Tatrach (w lecie i zimie) od 1973, najintensywniej w 1974-76,
przechodząc w tym okresie ok. 100 dróg, w tym liczne drogi o wielkich
trudnościach na Mnichu, Kazalnicy Mięguszowieckiej, Raptawickiej Turni, zach.
ścianie Łomnicy, zach. ścianie Kościelca itd., uczestniczył w odhaczaniu Filara
Malczyka na Raptawickiej Turni.
Taternictwo jaskiniowe uprawiał od 1972, osiągając pierwszorzędne, a nawet
rekordowe wyniki eksploracyjne i sportowe w Polsce i za granicą. jaskiniowych i
spelelogów polskich.
Był we wszystkich większych jaskiniach tatrzańskich. Odkrył w Tatrach kilkadziesiąt nowych jaskiń i
schronów jaskiniowych, a w jaskiniach już znanych nowe korytarze (np. 3 km w
Kominiarskim Bańdziochu i także współodkrycie obecnego dna tej jaskini -542
m).
W 1988 w słow. części Tatr Wys. był odkrywcą 40 jaskiń i schronów o łącznej
długości korytarzy ok. 2 km. W >>Czarnogórskiej Jaskini, zaraz po jej
znalezieniu, sam zbadał ok. 500 m korytarzy; jest to największa eksploracja (pod
względem długości korytarzy) dokonana samotnie w tatrz. jaskini. Łącznie w jaskiniach tatrz. odkrył lub
był współodkrywcą ok. 5 km korytarzy, co stanowiło ponad 1/20 długości korytarzy
wtedy znanych w jaskiniach całych Tatr.
W latach 1986-1992 prowadził też w Tatrach Polskich i Słowackich (w 1988)
poszukiwanie i inwentaryzację dawnych znaków naskalnych tzw. poszukiwaczy
skarbów. W 1988 w terenie badał też trasy opisane w spisku M. Hrościńskiego.
W. był uczestnikiem kilkunastu wypraw polskich alpinistów jaskiniowych do
jaskiń zagr. Trzy z nich to wyprawy, na których pol. alpinizm podziemny osiągnął
rekordowe w skali światowej wyniki eksploracyjne. W. uczestniczył w eksploracji
jaskiń w takich krajów jak: Węgry (w 1974 i 1976), Austria (1976, 1977, 1978 i
1979), Maroko (1977), Francja (1978), Jugosławia (1986), Czechosłowacja (1988).
W czasie kolejnych wypraw do najwyższej wówczas jaskini świata austr. jaskini
Lamprechtsofen (która od swego otworu ciągnie się w górę) osiągnął światowe
rekordy wysokości jaskini i przejścia: w 1977 - 855m, w 1978 - 962 m i wreszcie
w 1979 - 1025 m.
Był organizatorem lub współorganizatorem wielu zagr. wypraw jaskiniowych.
Od 1976 opublikował ponad 500 artykułów, notatek i in. prac o tematyce
jaskiniowej (niektóre z własnymi planami jaskiń) w czasopismach polskich i
zagranicznych.
Jest autorem biografii, np. Konstanty Stecki jr. Taternik, grotołaz, pisarz ("Góry i Alpinizm"
1996, nr 7), i in. artykułów przeglądowych np. Głębokie jaskinie - historia
rekordu ("Taternik" 1980, nr 2), Historia światowego rekordu głębokości jaskini ("Góry i Alpinizm"
1998, nr 9).
Zestawił bibliografię speleologiczną Polski obejmująca okres od XVI w. do
1996 (ponad 7 000 pozycji), cześć jej za lata 1945-1996 jest przekazana do
druku.
Zajmował się też dziejami wspinaczki.
Pisywał również o przyrodzie tatrzańskiej.
W. jest autorem wielu planów jaskiń, ponad 60 z nich (przeważnie jaskiń
tatrzańskich) opublikował.
Zajmował się fotografią jaskiniową i tatrzańską (zgromadził kilka tysięcy
własnych zdjęć głównie z terenu polskich Tatr Zachodnich). Jego zdjęcia
ukazywały się w różnych publikacjach.
Był też współautorem dwóch map speleologicznych w "Atlasie Tatrzańskiegio
Parku Narodowego" (1985):
Lit. - Piotr Płatek: Wojciech Wiśniewski, jaskiniowy rekordzista.
"Echo Krakowa" 1990, nr 131 (wywiad). - Wojciech W. Wiśniewski, "Narty"
1990, nr 5/6 <15> (fot.).
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
