Wierzyński Kazimierz, do 1912 Wirstlein (27 VIII 1894 Drohobycz - 13 II
1969 Londyn, poch. w Warszawie). Poeta, prozaik, eseista, jeden z twórców grupy
poetyckiej Skamander, red. nacz. "Przeglądu Sportowego" 1926-31 i tygodnika
"Kultura" 1931-32. Czł. PAL od 1938. Za zbiór wierszy Laur olimpijski (Wa
1927) otrzymał złoty medal na konkursie lit. IX Olimpiady w 1928. Od 1939 na
emigracji. Wiersze o tematyce tatrz. i zakop. są rozproszone w jego zbiorach
poezji i ukazywały się w czasopismach, np. wiersz Zima zakopiańska (w
zbiorze "Pamiętnik miłości", Wa. 1925), wiersz W Tatrach (w zbiorze
"Rozmowa z puszczą", Wa. 1929), Wody tatrzańskie ("Wiad. Lit." 1931, nr
44), Hruby ("Kamena" 1939, nr 8-10), Niefcyrka (tamże 1939, nr
8-10), a powiązanie z Tatrami ("hrabia na Gerlachu") ma nawet wiersz Pieśń
wagabundy (w zbiorze "Wróble na dachu", Wa. 1921). Kilka wierszy tatrz. W.
zawierają jego Utwory zebrane (wyd. 5, rozszerz.: Wa 1939). W niektórych
wierszach pisanych na emigracji pojawiają się nostalgiczne wizje pejzażu
karpackiego.
Lit. - "SWPP" 3, 1964. - "LP-PE" 2, 1987 (Artur Hutnikiewicz). - Jan
Zieliński: Leksykon polskiej literatury emigracyjnej. Lu. 1989, wyd. 2
poszerz.
KSIĘGARNIA GÓRSKA
ul. Zaruskiego 5
34-500 ZAKOPANE
tel. (018) 20 124 81
